Χαρακτηριστικά πιάτα της μεγαλονήσου με σπιτική χροιά, ρακές, μαρουβάδες και κρητική μουσική, σε μια ζεστή ταβέρνα με το δικό της χρώμα και δύο Ρωμανάκηδες στο τιμόνι.
Οκτώ χρόνια πάνε πια που τα αδέρφια Κώστας και Μανώλης Ρωμανάκης άνοιξαν την κρητική ταβέρνα τους στην Αγία Παρασκευή κι έχω καθίσει αρκετές φορές, και απέναντι στην πλατεία (εκεί ξεκαλοκαιριάζουν), και μέσα, στη σάλα με τα μεγάλα κλαδιά στο ταβάνι, τους ξύλινους καθρέφτες και τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, όπου ακόμη και μεσοβδόμαδα βλέπεις, και μικρούς και μεγάλους, και παρέες και ζευγάρια. Δεν είναι μεγάλος ο χώρος στα «Ρωμανάκια» και τα τραπέζια –ιδίως τα παρασκευοσάββατα που συντονίζονται πιο εύκολα οι παρέες– είναι αρκετά πυκνά, αλλά τουλάχιστον από ό,τι έχω δει η ροή είναι καλορυθμισμένη ακόμη και όταν οι παραγγελίες εκτοξεύονται από παντού.
Με κρητική μουσική σχετικά χαμηλόφωνα στα αφτιά, τη ρακή του καλωσορίσματος τη γεμίζεις από το κεραμικό κανάτι σε ένα επίσης κεραμικό ποτηράκι, το ψωμί στρώνεται σε φασκόμηλο –κάνεις να το πιάσεις και μοσχοβολάει το τραπέζι– και ο κατάλογος είναι πολυφωνικός, με τα παραδοσιακά στο επίκεντρο και άλλες δικές τους συνταγές που μπαίνουν εμβόλιμα στο… εθιμοτυπικό μαζί με ψητά κρέατα, τα οποία «πιάνουν» ακόμη κι εκείνους που δεν έχουν συνηθίσει τους χοχλιούς και τα ριφάκια.
Πλούσια, γευστική σαλάτα η «ζεματιστή», με σταμναγκάθι ανακατεμένο με βρεμένο παξιμάδι και τριμμένη γραβιέρα, κομματάκια απάκι κι ένα αβγό από πάνω, που αν ήταν ακόμη πιο μελάτο, θα ήταν ακόμη πιο ωραίο. Τα πιταράκια με μυζήθρα και χόρτα είναι τραγανά, τα χοντρούτσικα ντολμαδάκια νόστιμα και οι καταπράσινοι κολοκυθοκεφτέδες, με δυόσμο, μάραθο, άνηθο και λίγη φέτα, καλοτηγανισμένοι και αφράτοι. Σε πιο κρεατικό τερέν, τώρα, μπορείς να διαλέξεις χειροποίητο λουκάνικο με σταμναγκάθι, ωραία ψημένο, ένα πιάτο που το έχουν βαφτίσει «χοιρινή αποκοθιά».
«Αποκοθιά» στην τοπική ιδιόλεκτο σημαίνει «τόλμη», αλλά μην τρομάζετε, διότι το πιάτο είναι ένα βατό χοιρινό με ρύζι φουρνιστό, με τα μπαχαρικά του και λίγο γιαούρτι. άμα θέλετε να κινηθείτε πιο παραδοσιακά, κατευθυνθείτε προς το πολύ καλό λεμονάτο πιλάφι του Καπλανογιώρη με ζυγούρι ή το ζουμερό ριφάκι κατσαρόλας με σταμναγκάθι. Στο τέλος η καρυδόπιτα είναι συμπαθητική, αλλά αυτό που αξίζει πραγματικά να δοκιμάσετε είναι τα ωραία σκαλτσούνια με μυζήθρα και δικό τους θυμαρίσιο μέλι.
Έχουν μια ιδιαιτερότητα οι Τρίτες στα «Ρωμανάκια». Είναι λυχναρο-βραδιές. Τρως και πίνεις χωρίς ηλεκτρικό, με λάμπες με φιτίλι, όπως παλιά. Φαντάζομαι ότι έχει μια νοσταλγική, σχεδόν ρομαντική αίσθηση όλο αυτό. Στην Κρήτη, άλλωστε, είναι αισθηματίες. Ολόκληρη σχολή από μαντινάδες και τραγούδια με άψογη ρυθμολογία έχουν, με ένταση στο φουλ: εκεί να δεις σεβντάδες – τρώνε τη σκόνη τους τα λαϊκοπόπ.
Λεωφ. Μεσογείων 366 & Κοραή 1, Αγία Παρασκευή, 2106532278. Τιμή: € 18-21.