Ο Ορχομενός μαζί με την Θήβα αποτέλεσαν δυο από τα σημαντικότερα κέντρα εξουσίας της Βοιωτίας από την προϊστορική εποχή. Η πόλη του Βοιωτικού Ορχομενού έχει πάρει το όνομα της από τον Ορχομενό, τον γιο του βασιλέα Μινύα. Η αίγλη του Μινύα και του τόπου αποδίδεται στα μεγάλα πλούτη που αποκομίσθηκαν από τα μοναδικά σε σύλληψη και εκτέλεση αποστραγγιστικά έργα της αποξήρανσης της λίμνης Κωπαΐδας, που χρονολογούνται στους μυκηναϊκούς χρόνους κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Σύμφωνα με την παράδοση για την φύλαξη τους φτιάχτηκε ο θολωτός τάφος – ο λεγόμενος «θησαυρός του Μινύα». Αντικείμενο της εκδήλωσης στο Μέγαρο Μουσικής είναι η παρουσίαση αφ’ ενός του άγνωστου σε πολλούς ιστορικού αρχαιολογικού πλούτου του Ορχομενού Βοιωτίας και αφ’ ετέρου των μελετών μιας σύνθετης παρέμβασης πολεοδομικού, αρχιτεκτονικού και αναστηλωτικού χαρακτήρα. Η δράση αυτή επικεντρώνεται σε μία περιοχή συνάντησης του οικισμού του Ορχομενού με σπουδαία μνημεία, αναδεικνύοντας έτσι την καταλυτική επιρροή, που μπορεί να έχει η εφαρμογή της, για μια πολύπλευρη βελτίωση μνημείων, πόλης και τοπίου. Το θέμα, που αφορά στο ζήτημα της διαχείρισης της συνύπαρξης αρχαιοτήτων και δημόσιου χώρου της πόλης παραμένει πάντα επίκαιρο.
Ο πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της πόλης βρίσκεται στην ανατολική απόληξη και τους πρόποδες του Ακοντίου όρους που δεσπόζει στην κοιλάδα του βοιωτικού Κηφισού ποταμού στις παρυφές της αποξηραμένης σήμερα λίμνης. Εκεί αρχαιότητες, πόλη και τοπίο αποτελούν ένα σπάνιο σύνολο στο οποίο διατηρούνται ορατά τα έργα της ανθρώπινης ζωής από τους νεολιθικούς χρόνους μέχρι τους βυζαντινούς και σήμερα. Κατάλοιπα ναϊκών οικοδομημάτων αποδίδονται στην λατρεία του Διόνυσου του Ασκληπιού και των Χαρίτων. Η περιοχή μελέτης για το αρχαιολογικό πάρκο είναι μέρος του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου και της πόλης. Περιλαμβάνει μνημεία με γνωστότερα μεταξύ αυτών, τον «Θησαυρό του Μινύου», μνημειώδη θολωτό Τάφο του 13 ου αι. π.Χ., το ελληνιστικό Θέατρο του 4ου αι. π.Χ., και την Μονή με τον πολυμελετημένο για την τυπολογία του βυζαντινό ναό της «Παναγίας Σκριπούς» του 874 μ.χ, που αποτελεί ακόμα και σήμερα ενοριακό ναό της ομώνυμης συνοικίας. Τα μνημεία βρίσκονται στην βορειοδυτική άκρη της συνοικίας της Σκριπούς, εκεί που η σημερινή πόλη συναντιέται τώρα μάλλον αδέξια μαζί τους, αλλά και με το ιστορικό βουνό με την ελληνιστική ακρόπολη στην κορυφή του. Το αρχαιολογικό πάρκο έχει στόχο να αναδείξει ενοποιώντας και εντάσσοντας στην ζωή της πόλης και των επισκεπτών της τις σημαντικές αρχαιότητες του καθώς και το ιστορικό φυσικό τοπίο.
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός στοχεύει στην ανάδειξη των μνημείων σε κατάλληλο περιβάλλον με την επιλογή των τόπων για στάση, θέαση και περισυλλογή, για την κατανόηση της ιστορικής συνέχειας του τόπου σαν παλίμψηστο. Αυτό επιδιώκεται να γίνει με την λειτουργικότητά του συνόλου σαν ζωντανό πολυλειτουργικό και ελκυστικό πάρκο της πόλης και όχι μόνο σαν αξιοθέατο. Στόχος της μελέτης αναστήλωσης του αρχαίου θεάτρου ήταν η αποκατάσταση του τόσο σημαντικού και κατεστραμμένου μνημείου, έτσι ώστε να διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει στο μέλλον ένας χώρος ενταγμένος στην κοινωνία, πολυδιάστατος και πολυλειτουργικός, σύμφωνα πάντα με τις σύγχρονες απόψεις περί διαχείρησης μνημείων. Η αναστήλωση του θεάτρου κρίθηκε απαραίτητη για λόγους δηλωτικούς της μορφής, της έκτασης, αλλά και του μεγαλείου της αρχαίας κατασκευής. Άλλοτε με δραστικές και άλλοτε με ηπιότερες δράσεις επισημαίνεται η σπουδαιότητα του μνημείου, ενώ παράλληλα διατηρώντας και αναδεικνύοντας τα ερείπια του μυκηναϊκού νεκροταφείου που βρίσκεται στον ίδιο χώρο, εγκαθιστά ένα διάλογο εποχών, φωτίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την εξέλιξη της μνημειακής τοπογραφίας της θέσης. Η μελέτη του αρχαιολογικό πάρκου και η πολεοδομική μελέτη εκπονήθηκε από τους: ΠΛΕΙΑΣ - Δ. Διαμαντόπουλος, Ο. Βιγγόπουλος, Κ. Γκιουλέκα, Μ. Μπόρν και Ε. Ηλιοπούλου – Αρχιτέκτονες – Πολεοδόμοι, Φ. Καρυδάκη, πολιτικό μηχανικό, Γ. Αρτεμάκη, τοπογράφο, Ν. Μάνη, τοπογράφο – συγκοινωνιολόγο, Σ. Νικολάου, ηλεκτρολόγο-μηχανολόγο Μηχανικό και Μ. Μάντζαρη – Εταιρεία L4A - σύμβουλοι φωτισμού. Η μελέτη του θεάτρου και της αποκατάστασής του εκπονήθηκε από τους αρχιτέκτονες Θ. Μπιλή και Μ. Μαγνήσαλη. Την Τετάρτη 13/5, στις 7 μ.μ., οι μελέτες για το αρχαιολογικό πάρκο και την αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου θα παρουσιαστούν στο Μέγαρο Μουσικής, στο πλαίσιο των δράσεων του Megaron Plus και του Σωματείου Διάζωμα (με ελεύθερη είσοδο).
