Ένα από τα πιο λαχταριστά ραντεβού της καλοκαιρινής Αθήνας επιστρέφει για να γεμίσει νότες τον ολόφωτο αττικό ουρανό για τελευταία χρονιά. Για να μη βουρκώσουμε προτού καν ιδωθούμε όμως, λίγο πριν από την πρεμιέρα του στις 5/6, ο Φοίβος Δεληβοριάς ξορκίζει το βάρος του αποχωρισμού αποκαλύπτοντας στο «α» τα αγαπημένα του... τελευταία.
Με τη Μαρίζα Ρίζου, τη Νατάσα Μποφίλιου, την Ελένη Βιτάλη και την Κατερίνα Βρανά να λάμπουν ανάμεσα στους ξεχωριστούς καλεσμένους του προγράμματος του Ιουνίου, ο Φοίβος Δεληβοριάς συγκεντρώνει για άλλη μία χρονιά τη συμμορία της «Ταράτσας» του, για να γεμίσει τις νύχτες της Αθήνας με τραγούδια αγαπημένα, ιστορίες αξέχαστες και ξεγνοιασιά νοσταλγική, στο μεσοβδόμαδο καλοκαιρινό ραντεβού που έγινε από τα πιο αγαπημένα της πόλης τα τελευταία δύο χρόνια.
Γιορτάζοντας φέτος την τελευταία της χρονιά κάτω από τα αστέρια της Ιεράς Οδού, η ομάδα της «Ταράτσας» –τουτέστιν οι Θανάσης Αλευράς, Νεφέλη Φασούλη και Alex De Paris– επιστρέφουν ενισχυμένοι από τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο στο stand up και τα κείμενα, με την ομάδα του Άγγελου Τριανταφύλλου να επιμελείται τη σκηνοθεσία, αλλά και την ορχήστρα των Σωτήρη Ντούβα, Κωστή Χριστοδούλου, Σταμάτη Σταματάκη και Κώστα Παντέλη να βάζει τη μουσική, στις νότες της οποίας θα αναβιώσει ξανά το αναψυκτήριο που έγινε σημείο αναφοράς στις θερινές βραδιές της πόλης.
Ενισχυμένη από το web radio που θα δώσει στην παρέα του Φοίβου καθημερινή παρουσία στις συνήθειές μας, χάρη σε ειδικές ανταποκρίσεις από τις πρόβες, συνεντεύξεις με τους καλεσμένους, απροσδόκητους guest stars, αλλά και μια δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή του Φοίβου και των μουσικών του ευρημάτων, η «Ταράτσα» θα ανάψει τα λαμπάκια της στις 5-6/6, σε μια πανηγυρική, τελευταία πρεμιέρα. Για να μη μας πάρει, όμως, ο αποχαιρετισμός από κάτω, προτού καν γιορτάσουμε το ξαναντάμωμα, ο Φοίβος Δεληβοριάς μοιράζεται μαζί μας μερικά από τα αγαπημένα του «τελευταία», ελπίζοντας η νέα μας συνάντηση να είναι ξανά και πάντα σαν πρώτη φορά.
Αποφασίζω. Είμαι ένας γελοίος, αρχετυπικός Ζυγός που βιώνει μικρά δράματα ανάμεσα σε δύο φαγητά, σε δύο ταινίες, σε δύο στίχους, σε δύο τρόπους να πεις «σ’ αγαπώ». Τα καλύτερα τραγούδια μου σε κάθε δίσκο τα προσέθετα πάντα μια στιγμή πριν από το mastering. Φέτος είχα πείσει σχεδόν όλους τους συνεργάτες μου πως δεν είχα έμπνευση και όρεξη να ξανακάνω τρίτη χρονιά την «Ταράτσα του Φοίβου». Και ξαφνικά, μόλις και ο τελευταίος με αποχαιρέτησε μελαγχολικός λέγοντας «άντε, τα λέμε σε κάποιαν άλλη δουλειά», μου ήρθε μια ιδέα, με φύσηξε ένας αέρας ελευθερίας και σιγουριάς. Την επόμενη μέρα το πρωί είχα τελειώσει όλο το σκελετό κι έστειλα σε όλους μήνυμα: «Ξεκινάμε. Είναι όλα έτοιμα».
Η τελευταία σου σκέψη προτού κοιμηθείς;
Σκέφτομαι πολύ αγαπημένα πρόσωπα με τα οποία η σχέση μου είναι λειψή ή ανθρώπους με τους οποίους καταντήσαμε εχθροί. Και κάνω ένα είδος συνομιλίας μαζί τους. Λέω όσα δυσκολεύομαι να τους πω, σαν μια προσευχή, σαν να βάζω μεσάζοντα τον θεό στην κοινή μας δειλία, στην κοινή μας ηλιθιότητα.
Το τελευταίο ρούχο που αγόρασες;
Πήρα ένα μπλουζάκι από το «Κουκούτσι» που απεικονίζει την Μπλε Πολυκατοικία στα Εξάρχεια. Είμαι συλλέκτης όλης της σειράς με τα ελληνικά αρχιτεκτονήματα. Για χρόνια κανένα ρούχο δεν μου πήγαινε, δεν ήμουν εγώ. Μέχρι που άνοιξε το «Κουκούτσι».
Ο τελευταίος δίσκος που λάτρεψες;
Από πρόσφατους το «Epic» του Καμάσι Γουάσινγκτον. Μου τον έβαλε το «Πράγμα», ο Κωστής Χριστοδούλου, ο πιανίστας. Νιώθω όμως σαν να ένιωσα για πρώτη φορά φέτος και έναν δίσκο του ’68 που τον έχω χρόνια, το «Tutti Morimmo A Stento» του Φαμπρίτζιο Ντε Αντρέ. Χρόνια τον ακούω, φέτος μου τα είπε όλα.
Ποια ήταν η τελευταία φορά που είπες «τελευταία φορά!»;
Λέω πολλά «ναι» από ευγένεια, από καθαρή δειλία επίσης. Πάντα λέω «ποτέ πια» κι όλο το ξανακάνω. Μια φίλη μου είχε συστήσει συγκεκριμένα ανθοϊάματα που, αν τα παίρνεις συχνά, μαθαίνεις να λες «όχι». Δεν μου έκαναν τίποτα. Μάλιστα, από ευγένεια της είπα ότι μου έκαναν.
Η τελευταία φορά που εξεπλάγης;
Όταν επιτέλους, σήμερα το πρωί, ύστερα από μέρες συννεφιάς και αφρικανικής σκόνης έκανε μέρα ηλιόλουστη, ανεπιφύλακτα καλοκαιρινή. Έφτασε να με εκπλήσσει το ελληνικό καλοκαίρι. Ήμασταν στην πρόβα, στη μισοντυμένη ακόμα «Ταράτσα» με τους τεχνικούς και τους σερβιτόρους και με την παρέα των στενών συνεργατών. Σταματήσαμε όλοι την ίδια στιγμή ό,τι κάναμε και κοιτάξαμε ψηλά. Κι ύστερα κάτω, την πόλη, που ξαφνικά είχε άπειρες δυνατότητες και μυστικά. Για κάτι τέτοια πράγματα ξαναρχίζει κανείς να είναι ο εαυτός του. Αυτό θα προσπαθήσουμε και φέτος.
«Ταράτσα του Φοίβου» | από 5/6 | Δείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα του Ιουνίου
