Ο νέος δίσκος του Ludovic Navarre έρχεται μια 15ετία μετά το πετυχημένο «Tourist».
Δεν ξέρω αν ήταν πολυ- (ή λιγο-) αναμενόμενος (και από ποιους) ο νέος δίσκος του Ludovic Navarre, που έρχεται μια 15ετία μετά το πετυχημένο «Tourist». Αυτό που ξέρω, ακούγοντάς τον, είναι ότι κάνει μια επιδέξια στόχευση στο σώμα της δυτικοαφρικάνικης (της μαλινέζικης και νιγηριανής κυρίως) τζαζ έχοντας σαν εκκίνηση ένα κλασικό modern bluesy track που ονομάζει «Real Blues» με τη φωνή του Lightnin’ Hopkins. Τα ηλεκτρονικά του εδώ είναι μετρημένα και μάλλον παρωχημένα – πράγμα που μου αρέσει – και καθώς το jazz feeling που βγάζει είναι ιδιαίτερα trippy, υποθέτω ότι αυτό το άλμπουμ θα χρησιμεύσει σε κάτι πολύ παραπάνω από του να είναι background ή driving music. Όχι ότι είναι κακό να είναι ΚΑΙ τέτοια. (Warner)
