Ben Houdijk / Shutterstock.com
Αν αναρωτιέσαι πόση δύναμη μπορεί να έχει ένας 76χρονος μουσικός -που για κάποιους λόγω ηλικίας ενδεχομένως να "έχει φάει τα ψωμιά" του- αρκεί μόνο να πούμε ότι η απόφαση του Νιλ Γιανγκ να αποσύρει τη μουσική του από το Spotify εκνευρισμένος από τα fake news του podcast του Joe Rogan για τον κορονοϊό, στοίχισε πάνω από 2 δισ. δολάρια στο Spotify. Αυτό το κείμενο που βασίζεται στα δικά του λόγια στο αμερικανικό Esquire το 2006, τεκμηριώνει πως τίποτα απολύτως δεν είναι τυχαίο, πόσω μάλλον η σπουδαία πορεία του στη μουσική βιομηχανία.
Τα μαθήματα ζωής του Νιλ Γιανγκ
>Η καλύτερη στιγμή στη μουσική; Μερικές φορές, όταν παίζω την κιθάρα μου, φτάνω σε ένα σημείο πολύ κρύο και παγωμένο μέσα μου. Είναι πολύ αναζωογονητικό. Κάθε ανάσα είναι σαν να βρίσκεσαι στο Βόρειο Πόλο. Το κεφάλι σου αρχίζει να παγώνει. Οι εισπνοές σου είναι μεγάλες - περισσότερος αέρας απ' ό,τι νόμιζες ότι υπάρχει αρχίζει να εισρέει. Υπάρχει κάτι μαγικό σε αυτό. Μερικές φορές, όταν συμβαίνει αυτό, αναρωτιέσαι αν θα είσαι καλά. Μπορείς να το αντέξεις;
>Ναι, υπήρξε κάτι καλό που προέκυψε από την πολιομυελίτιδα που είχα ως παιδί. Το περπάτημα.
>Ο ήχος μίας φυσαρμόνικας σε χτυπάει κατευθείαν. Δεν υπάρχει γλωσσικό εμπόδιο.
>Ο πιο σοφός άνθρωπος που συνάντησα ποτέ πρέπει να είναι η κυρία που βρεθήκαμε μαζί στο νοσοκομείο πριν από μερικούς μήνες. Ανάρρωνα από επιπλοκές μετά από εγχείρηση για την αφαίρεση ανευρύσματος στον εγκέφαλό μου. Ήταν περίπου ογδόντα πέντε ετών και ίσως 1,80 μέτρα ψηλή. Μία ηλικιωμένη μαύρη κυρία από τη Νότια Καρολίνα. Αυτή η νεαρή νοσοκόμα δεν είχε πραγματικά επαφή με αυτό που έκανε και η ηλικιωμένη κυρία της έλεγε πώς να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει χωρίς να της το λέει. Ποτέ δεν της μιλούσε υποτιμητικά, απλώς έδινε παραδείγματα.
Αισθάνθηκα ότι αυτή η ηλικιωμένη γυναίκα πρέπει να ήταν βαθιά θρησκευόμενη, αλλά δεν υπήρχε τίποτα το επιβλητικό πάνω της. Ξύπνησα ένα πρωί στις έξι παρά τέταρτο και κοίταξα έξω από το παράθυρο. Η ομίχλη βρισκόταν στη γέφυρα έξω από το δωμάτιο και είπα: "Λοιπόν, αυτό είναι πολύ όμορφο". Και εκείνη είπε: "Ναι, είναι." Γύρισε προς το μέρος μου με αυτό το 85 ετών πρόσωπο που δεν είχε ούτε μια γραμμή πάνω του, ούτε ένταση, τίποτα, και είπε: "Ώστε, ο κύριος δε σε παίρνει. Δεν είναι η σειρά σου".
>Το θάρρος είναι εύκολο πράγμα. Οι άνθρωποι λένε, "Ουάου! Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό;" Και εσύ λες, "Πώς θα μπορούσα να μην το κάνω;"
>Είναι σαν να έχεις δύο μάτια. Είτε κοιτάς με το ένα μάτι είτε κοιτάς με το άλλο. Ή κοιτάς και από τα δύο. Το σεξ είναι σεξ. Ο έρωτας είναι έρωτας. Η αγάπη και το σεξ είναι καθαρή όραση.
>Η πυγμαχία έχει κάτι το ειρηνικό. Αν ρημάξεις στο ξύλο έναν σάκο ή αν πας κόντρα σε έναν ανταγωνιστή σου, εσύ και τα αντανακλαστικά σου θα είστε τόσο ένα, που δε θα έχεις χρόνο να σκεφτείς τίποτα άλλο. Πρέπει να είσαι εντελώς ο εαυτός σου για να πυγμαχήσεις.
>Όταν ήμουν έξι ετών, δεν ήξερα πραγματικά τι ήταν ο Θεός. Αλλά ήξερα για το κατηχητικό σχολείο. Διάβαζα πολύ για τον Θεό, αλλά βαριόμουν. Ανυπομονούσα να φύγω από το κατηχητικό. Ο Θεός ήταν δευτερεύων στην όλη υπόθεση. Όσο περνούσε όμως ο καιρός, θύμωνα όλο και περισσότερο, σε σημείο που δε μου άρεσε η θρησκεία. Το μίσος είναι μια δυνατή λέξη. Αλλά συνέχισα να γίνομαι όλο και πιο θυμωμένος... μέχρι που τελικά δεν ήμουν. Ήμουν απλά ήρεμος, επειδή σκεφτόμουν: Αυτό δεν είναι αποδοτικό για μένα. Το απέρριψα όλο αυτό και βρήκα γαλήνη στον παγανισμό. Ο Ιησούς δεν πήγαινε στην εκκλησία. Πήγα πολύ πίσω, πριν από τον Ιησού. Πίσω στο δάσος, στα χωράφια με το σιτάρι, στο ποτάμι, στον ωκεανό. Πηγαίνω εκεί που φυσάει ο άνεμος. Αυτή είναι η εκκλησία μου.
>Η επιληψία μου δίδαξε ότι δεν έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας.
>Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι συμβαίνει το αντίθετο: Ότι ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα και εμείς κάνουμε λιγότερα. Αλλά στην πραγματικότητα ο χρόνος φαίνεται να περνάει πιο γρήγορα επειδή στριμώχνουμε τόσα πολλά σε αυτόν.
>Το εκπαιδευτικό μας σύστημα ουσιαστικά επιδιώκει το φυσιολογικό - και αυτό είναι πολύ κακό. Μερικές φορές το εξαιρετικό χαρακτηρίζεται ως μη φυσιολογικό και παραμερίζεται.
>Ένα πράγμα που προέκυψε από την ύπαρξη παιδιών με εγκεφαλική παράλυση είναι η δύναμη. Στην αρχή με έκανε να θυμώνω πολύ. Σχεδόν πήγαινα γυρεύοντας για καβγά. Πάντα έψαχνα κάποιον να επικρίνει τον γιο μου παρουσία μου. Οραματιζόμουν διάφορα σενάρια στα οποία θα γινόμουν βίαιος αποκρινόμενος στις αντιδράσεις των ανθρώπων απέναντι στα παιδιά μου -ιδιαίτερα απέναντι στο παιδί μου που πάσχει από νοητική υστέρηση. Τελικά, με δίδαξε ότι αυτό δεν ήταν απαραίτητο. Απλά με το να είναι ο εαυτός του. Με το να είναι ένα δώρο για εμάς. Μας έδειξε πώς να έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη και εσωτερική δύναμη και να μην τα παρατάμε ποτέ.
Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω ανθρώπους να αυτοτραυματίζονται χωρίς λόγο. Πίνουν πάρα πολύ. Παίρνουν ναρκωτικά. Χτυπούν τον εαυτό τους με κάποιο ψυχολογικό τρόπο. Αυτό με ενοχλεί πραγματικά, γνωρίζοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν όλα όσα χρειάζονται για να πετύχουν. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πιστέψουν στον εαυτό τους και στα χαρίσματα που σπαταλούν. Και όμως υπάρχουν όλοι αυτοί οι άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη που δεν έχουν κανένα από τα χαρίσματα που είναι εμφανή. Τα χαρίσματα είναι όλα κλειδωμένα μέσα τους, όμως το πνεύμα τους είναι τόσο δυνατό που απλά συνεχίζουν να προχωρούν. Και σκέφτομαι: Αυτό το άτομο που έχει αυτό το πνεύμα, γιατί δεν μπορεί να έχει κάποια από τα εξωτερικά χαρίσματα;
>Ίσως αυτό να είναι λίγο υπερβολικά στοχαστικό, αλλά όλοι είμαστε απλώς περαστικοί κατά κάποιον τρόπο.
>Τα καλύτερα πλησιάζουν. Έχω τα πάντα - καλά, όχι τα πάντα, αλλά πολλά πράγματα που έχω συσσωρεύσει μέσα από τις εμπειρίες της ζωής μου. Είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσω μέσω της μουσικής από ό,τι ήταν ποτέ πριν. Είναι ευκολότερο να παίξεις. Είναι ευκολότερο να τραγουδάς. Είναι πιο εύκολο να συνθέσεις. Τίποτα δεν είναι επιβεβλημένο.
>Όταν ο γιατρός μου ανακάλυψε το ανεύρυσμα στον εγκέφαλό μου, είπε ότι το είχα για περίπου εκατό χρόνια. Μου είπε ότι το είχα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που δε θα έπρεπε να ανησυχώ γι' αυτό... αλλά ότι θα έπρεπε να το ξεφορτωθούμε αμέσως. Ναι, αυτή είναι η ιατρική του Ζεν. Είναι πολύ σοφός. Τον εμπιστεύτηκα απόλυτα. Όλοι οι άνθρωποι που με φρόντισαν ήταν απολύτως οι καλύτεροι σε αυτό που κάνουν - παρόλο που υπήρξε μία επιπλοκή, μία επιπλοκή που έχει μία στις 270 πιθανότητες να συμβεί στο δικό μου είδος επέμβασης. Μπαίνουν στον εγκέφαλό σου μέσω μίας αρτηρίας στον μηρό σου.
Αργότερα, όταν βγήκα από το νοσοκομείο, το πόδι μου εξερράγη. Ήμουν έξω στο δρόμο και απλά έσκασε. Το παπούτσι μου ήταν γεμάτο αίμα. Είχα σοβαρό πρόβλημα. Ήμουν περίπου πενήντα μέτρα από το ξενοδοχείο και μετά βίας τα κατάφερα. Το ασθενοφόρο ήρθε περίπου δέκα λεπτά αργότερα. Δεν ξέρω αν πρέπει να το αναλύσω αυτό. Δεν ξέρω αν το γεγονός είναι σημαντικό. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν. Αυτό είναι που με οδήγησε σε εκείνη την κυρία. Το πιο σοφό άτομο που έχω γνωρίσει ποτέ.
Πηγή: esquire.com.gr
