Για την οριστική αποχώρηση του Δημήτρη Ψαριανού

Κάθε μέρα, που δείχνει να μην διαφέρει από την προηγούμενή της – όπως ίσως κι απ’ την επόμενή της – προστίθεται σε ένα ταξίδι που κάνουμε όλοι. Κι ο καθένας μας ξεχωριστά. Κάθε μέρα όμως το τοπίο αλλάζει – κι ας μην το καταλαβαίνουμε – μέσα από μικρά κέρδη και, κυρίως, μέσα από απώλειες που μπορεί να είναι και μεγάλες. Έτσι, κλεισμένοι στα σπίτια μας πληροφορηθήκαμε αργά ο βράδυ (ή νωρίς το πρωί) τον θάνατο του εξαιρετικού τραγουδιστή Δημήτρη Ψαριανού. Χωρίς πολλές λεπτομέρειες…

Ο Δημήτρης Ψαριανός – που έφυγε στις 16 Νοεμβρίου για το μακρύ ταξίδι – έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι. Σαν ερμηνεία, σαν παρουσία, σαν αίσθημα. Έτσι, η πορεία του έμελε να είναι σφραγισμένη εσαεί από αυτή τη μεγάλη στιγμή του 1972 – όμως δεν έπαψε να είναι διακριτή: τραγούδησε Μίμη Πλέσσα, Νίκο Μαμαγκάκη (στο εμβληματικό «Κέντρο διερχομένων»), Αργύρη Κουνάδη, τα «Ερωτικά» του Neruda (σε μουσική Χρήστου Γκάρτζου) με τη «Μικρή τριανταφυλλένια» και άλλα πολλά και, κυρίως, ωραία. Καλό του ταξίδι…