Hugo Barriol | Από τον δρόμο στην επιτυχία - όμως η συναυλία αναβλήθηκε!

Ο 28χρονος Γάλλος τραγουδοποιός ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια παίζοντας στο μετρό κι έχτισε την αγγλόφωνη σύγχρονη folk τραγουδοποιία του μέσα σε σκληρές συνθήκες δρόμου.

Ο Hugo Barriol εντυπωσίασε αμέσως με την κυκλοφορία του πρώτου του single πέρυσι το καλοκαίρι. Το «On the road» είναι η δική του ιστορία, αλλά παράλληλα και όλης της folk μουσικής. Η ιστορία του πλάνητα μουσικού, που κάνει τραγούδια τις εμπειρίες του, είναι πάντα γοητευτική. Ακόμη και τώρα, στην εποχή της τεχνολογικής αμεσότητας κι ευκολίας, οι παραδοσιακοί τρόποι επικοινωνίας τείνουν να ισχυροποιούνται. Και ο Γάλλος τροβαδούρος φαίνεται πως διοχέτευσε το ταλέντο του στη σωστή κατεύθυνση.

Ο Hugo Barriol ξεκίνησε κανονικά, ως συγκροτηματίας. Βρήκε όμως το δρόμο του όταν βγήκε μόνος στο δρόμο! Ένα ταξίδι στην Αυστραλία και η εμπειρία τού να παίζεις ζωντανά στους σταθμούς του μετρό –όπου οι άνθρωποι στέκονται 2-3 λεπτά ακούγοντας αναγκαστικά ένα τραγούδι– τον ώθησαν να δοκιμάσει τη δύναμη της τέχνης του (της τραγουδοποιίας) σε πραγματικές συνθήκες. Να γράφει, να παίζει, να δοκιμάζει, να διορθώνει μετρώντας τις αντιδράσεις του κοινού του. Να τραγουδάει ρυθμίζοντας τις εντάσεις και τα χρώματα της φωνής του. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ο Hugo Barriol «εξασκήθηκε» πιο συστηματικά, δίνοντας καθημερινά δύο δίωρα «κοντσέρτα» σε διάφορους σταθμούς του μετρό ώσπου να καταλήξει στο σταθμό­ ­Πιγκάλ στη Μονμάρτρη. Τα τραγούδια του, πλασμένα στη ­διεθνική αγγλική γλώσσα και όχι στη μητρική του, εντυπωσίασαν τους συνεχώς αυξανόμενους ακροατές του. Το ταλέντο του έγινε αντιληπτό – και μάλιστα τον κάλεσαν να συμμετάσχει στα αντίστοιχα τηλεοπτικά σόου. Ο Hugo Barriol αρνήθηκε κι έμεινε «στο δρόμο» –στο μετρό δηλαδή– ώσπου βραβεύτηκε με το αντίστοιχο trophy.

Το «Metro Music Award» δείχνει πως υπάρχει μια ισχυρή μουσική παράδοση στις γεμάτες υγρασία παρισινές σιδηροδρομικές «κατακόμβες» – και καλλιτέχνες όπως ο Keziah Jones το επιβεβαιώνουν με την ανέλιξή τους. Δεν είναι όμως μόνο ο Keziah που ξεκίνησε την καριέρα του από εκεί. Η Madeleine Peyroux, η αγαπημένη του ελληνικού κοινού, όταν ζούσε στο Παρίσι, με μουσικούς δρόμου έπαιζε κι έτσι ξεκίνησε τη δική της καλλιτεχνική πορεία, που σε κάποια στιγμή αντιστοιχήθηκε αισθητικά με αυτήν της θρυλικής Billie Holiday. Αναμφίβολα, αν ψάξουμε, θα βρούμε και άλλα αντίστοιχα παραδείγματα.

Θα έλεγε κάποιος πως σε μια εποχή που ο καθένας μας προτιμάει (ή εξαναγκάζεται) να ακούει μουσική κατ’ ιδίαν, με ακουστικά, οι δημόσιες εμφανίσεις μουσικών –στο μετρό, σε δρόμους, σε πλατείες, σε πάρκα κ.λπ.– αποτελούν τη συνέχιση μιας παράδοσης που θέλει τη μουσική να αποτελεί κοινωνική δράση και δραστηριότητα και να ανοίγει το δρόμο για την ατομική καλλιτεχνική ανέλιξη. Το ίδιο συνέβη και με τους δικούς μας, τους Θεσσαλονικείς Sailing Tomatoes, μια μπάντα δρόμου – έτσι ξεκίνησαν και με αυτό το πνεύμα συνεχίζουν, παρότι έχουν «ανεβεί», με επίσημες εμφανίσεις και κυκλοφορίες δίσκων (το υπέροχο «Dive» κυκλοφορεί από τη Minos/EMI). Ο δρόμος πια είναι μια αξιόπιστη πηγή καλλιτεχνικού δυναμικού, καθώς όλα γίνονται σε κοινή θέα και κρίνονται αναλόγως. Γι’ αυτό κι εμείς έχουμε πάντα τα αφτιά μας ανοιχτά όταν βολτάρουμε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την Ερμού.

Σε ό,τι αφορά τους μεγάλους σταρ, είναι φυσικό ο αείμνηστος B.B. King να έχει ξεκινήσει από το δρόμο, καθώς όλο το blues ήταν ένα ανέβασμα του Μισισιπή προς τις αμερικανικές μεγαλουπόλεις του Βορρά αλλά και η folk μια εγκάρσια τομή από το Νάσβιλ μέχρι την Καλιφόρνια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι μυθικές φιγούρες όπως η Janis Joplin ή πιο κυριλέ τύποι όπως ο Rod Stewart έχουν ζήσει στα νιάτα τους την καλλιτεχνική εμπειρία του δρόμου. Είναι ένα πραγματικό σχολείο από το οποίο έχουν περάσει κι εξαιρετικές κυρίες, όπως η Tracy Chapman ή η Sheryl Crow. και σίγουρα από εκεί προέρχονται πολυπράγμονες μουσικοί όπως ο Passenger ή ο Ed Sheeran.

Ο Hugo Barriol έχει βγάλει το πρώτο του ομώνυμο EP –κανονικά σε στούντιο, αλλά προβαρισμένο καλά στο δρόμο– κι έχει ξεκινήσει μια θεαματική πορεία που δεν προβλέπεται να τον γυρίσει ξανά πίσω στη σκηνή του μετρό. Βρίσκεται πια στο δρόμο για την επιτυχία και την αναγνώριση, με τα folk τραγούδια του –κάτι ανάμεσα σε Jeff Buckley και Michael Kiwanuka– να παίζουν στα ραδιόφωνα και στις μουσικές σκηνές του κόσμου, όπως στο δικό μας «Kremlino» αύριο Παρασκευή 11/5.