Ο καιρός αγρίεψε, αλλά δε φτάνει για να χαλάσει τα όνειρά μας. Η μεγάλη γιορτή του Ψαραντώνη και των καλών του φίλων, που είχε προγραμματιστεί για αύριο στο Καλλιμάρμαρο, μεταφέρεται την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου και ώρα 20.30 στο Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου (Tae Kwon Do) με σκοπό τη διευκόλυνση των θεατών και τις καλύτερες συνθήκες διεξαγωγής της συναυλίας. Οι κάτοχοι των εισιτηρίων εισέρχονται κανονικά στο νέο τόπο διεξαγωγής, ενώ η προπώληση συνεχίζεται στο https://www.viva.gr/tickets/music/kallimarmaro/psarantonis-kai-oi-filoi
Ο Ψαραντώνης, ένας καλλιτέχνης που μοιάζει με δύναμη της φύσης, με μουσικές μέσα από το χρόνο φέρνει τους καλούς του φίλους σε μια μοναδική γιορτή.
Μια μεγάλη μέρα για τη μουσική μας και τον πολιτισμό μας θα είναι η Τρίτη 3 Οκτωβρίου, καθώς το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο θα γεμίσει από τους ήχους και τους ρυθμούς ενός πραγματικού, ολοζώντανου θρύλου της τέχνης μας, του Ψαραντώνη. Με τίτλο «Θα ανεβώ στον ουρανό», ο σχεδόν μυθικός αυτός καλλιτέχνης, εναργής εικόνα (icon) της παράδοσής μας αλλά και της σύγχρονης μουσικής μας ύπαρξης στον κόσμο, δημιουργός που σέβονται και αγαπούν μεγάλες διεθνείς μουσικές προσωπικότητες, μαζεύει τους καλούς του φίλους – καλλιτέχνες που (πιθανόν) προέρχονται από άλλους ιδιωματικούς «χώρους», αλλά έχουν τον Ψαραντώνη ως διαρκή αισθητική αναφορά, και μαζί στήνουν τη Μεγάλη Γιορτή.
Όλοι τον ξέρουμε τον Ψαραντώνη. Από το μοναδικό τρόπο με τον οποίο παίζει τη λύρα του, τη μόνιμη ερωμένη του που κάθε στιγμή αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του δοξαριού ή την τρυφερή του γλύκα. Από την ξεχωριστή αγριάδα της φωνής του καθώς τραγουδάει και φαίνεται σαν να πέφτουν κεραυνοί ή να βράζει το υπέδαφος, έτοιμο να εκραγεί για να φτιάξει κάτι καινούργιο. Και πάντα το φτιάχνει. Τον Ψαραντώνη τον ξέρουμε – μέσα από δηλώσεις καλλιτεχνών όπως ο Nick Cave, στις οποίες σε όλους μας αρέσει να κάνουμε μνεία. Ή ακόμα και από τα ανέκδοτα που με αγάπη τού έχουν φτιάξει κάτω στην Κρήτη.
Αυτό που δεν ξέρουμε –αλλά μπορούμε να το νιώσουμε– είναι ότι όταν αναφερόμαστε στον Ψαραντώνη, όταν ακούμε τις μουσικές του, όταν ακολουθούμε τους ρυθμούς και τις μελωδίες που παίζει με τη λύρα του, όταν μας παρασέρνει στο ταξίδι η βαθιά φωνή του, πηγαίνουμε πίσω, σε χρόνους αρχέγονους, και οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε ως ήχο και μουσική είναι ουσιαστικά η ιστορία και η προϊστορία μας, όλη μας η ύπαρξη μέσα σ’ αυτόν το χώρο όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώνουμε – άσχετα αν γινόμαστε πιο σοφοί ή όχι. Περνάμε μέσα από μια φάση που μόνο από τη μυθολογία μας την ξέρουμε, σαν τον Δία που μεγαλώνει στον Ψηλορείτη και μαθαίνει βλέποντας από εκεί ψηλά τον κόσμο που θα κυβερνήσει.
Ο Αντώνης Ξυλούρης μεγάλωσε κοντά στο Ιδαίον Άντρον –το έκανε και δίσκο το 1999–, στα Ανώγεια, και έμαθε να παίζει τη λύρα από παιδί, ακούγοντας και βλέποντας τον μεγάλο του αδελφό, τον «αρχάγγελο» Νίκο Ξυλούρη. Ο ήχος του Αντώνη όμως ήταν κάτι άλλο, και όσο πήγαινε μετατρεπόταν σε κάτι πρωτάκουστο. Ίσως τη λύρα να την ήξερε από πάντα, προτού γεννηθεί… Όσες φορές κι αν δεις τον Ψαραντώνη να παίζει και να τραγουδάει, νιώθεις πως γίνεται ένα με τη μουσική και πως η μουσική μέσα από αυτόν δεν έχει πια όρια. Αντικειμενικά, τον κατατάσσουμε στους κορυφαίους αυτής της τέχνης σε διεθνές επίπεδο, καθώς ξεπερνά εδώ και πάρα πολλά χρόνια την Κρήτη και την Ελλάδα.
Τον Ψαραντώνη τον έχουμε δει σε λαϊκά μαγαζιά ή σε μουσικές σκηνές, σε jazz club ή σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού να ξεσηκώνει πλήθη με τον ήχο της λύρας του και τη φωνή του. Τον έχουμε δει να τζαμάρει με μουσικούς της σύγχρονης jazz ή της αυτοσχεδιαστικής μουσικής. Να παίζει τη λύρα του στο καφενείο του χωριού μας ή να κουβεντιάζουμε για τον Jimi Hendrix στην καφετέρια που ήταν παλιά Κηφισίας και Αλεξάνδρας. Ξέροντας, σε κάθε περίπτωση, πως η μουσική του και τα λόγια του έχουν να κάνουν με το αέναο ταξίδι της ζωής, αυτό που έρχεται από πολύ μακριά και (μας) πάει πολύ μακριά.
Και κάθε τόσο, επιλέγουμε μέσα από την εκτενή δισκογραφία του. Το «Από καρδιάς» είναι μια περιήγηση –μέσα από το βλέμμα, το μυαλό και, κυρίως, την καρδιά του Ψαραντώνη– σε όλη την ελληνική δημοτική μουσική παράδοση, δείχνοντας έτσι στην πράξη την ενότητα, σε μήκος και πλάτος, κάθετα και οριζόντια, σε χρόνο άχρονο, τη δικιά μας ηχορυθμία και μελοτροπία, δύο σύνθετες λέξεις που χαρακτηρίζουν απόλυτα αυτό που ακούμε μέσα από τη μουσική. Ο Ψαραντώνης, με τις μοναδικές δοξαριές και τη φωνή του, μας κάνει και να τις νιώθουμε αυτές τις λέξεις. Και το «Νογώ», όλα τα κομμάτια του οποίου είναι οργανικά, είναι η καθαρή τέχνη της μουσικής του. Είναι το αποτύπωμα μιας εκφραστικής που πήρε χρόνο για να κατακτηθεί και να τελειοποιηθεί. Βγαίνοντας η ίδια μέσα από τα βάθη του χρόνου.
Όλα αυτά θα τα ζήσουμε στο Tae Kwon Do, όπου ο Ψαραντώνης θα βρεθεί στη σκηνή με τους φίλους του Δημήτρη Αποστολάκη, Μάνο Αχαλινωτόπουλο, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Μανώλη Κονταρό, Μανώλη Λιδάκη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Μίλτο Πασχαλίδη, Τάνια Τσανακλίδου, Μιχάλη Τζουγανάκη, Vinicio Capossela κ.ά.