Φλέβα χρυσού ανακάλυψε η Λυρική προτείνοντας, ύστερα από 80 χρόνια, σε πλήρη σκηνική παρουσίαση την πρόσφατα αποκαταστημένη οπερέτα «Η Κρητικοπούλα» του Σαμάρα. Συνδυάζοντας αρμονικά παραδοσιακά κι ευρωπαϊκά ακούσματα, το πρωτοφανούς μελωδικού πλούτου έργο διεκδικεί επάξια περίοπτη θέση στο εθνικό ρεπερτόριο. Σε ένα ευπρόσδεκτα κιτς σκηνικό «κλασικών εικονογραφημένων», ο Πέτρος Ζούλιας καθοδήγησε άψογα, με μοναδικό θεατρικό ρυθμό, μια ομάδα ικανότατων ερμηνευτών που απέδωσε με κέφι –χωρίς μικρόφωνο!– πρόζα και τραγούδι. Επικεφαλής της δεύτερης διανομής (13/11), η μεσόφωνος Ελένη Βουδουράκη (Αρετή) και η υψίφωνος Σοφία Κυανίδου (Κοντέσα) χάρισαν προσεγμένο τραγούδι και άρτια υπόκριση. Ο απολαυστικός Φουρλάνος του βαρύτονου Ζαφείρη Κουτελιέρη αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό της παράστασης. Ο μπασοβαρύτονος Διονύσης Τσαντίνης (Δούκας) εντυπωσίασε με το φωνητικό και σκηνικό του κύρος. Σπαρταριστή υπήρξε η καρατερίστικη Δούκισσα της υψίφωνου Αλεξάνδρας Ματθαιουδάκη, καλοί οι Νίκος Στεφάνου (Παύλος) και Δημήτρης Ναλμπάντης (Μιχάλης). Η Ορχήστρα της ΕΛΣ, πάντως, υπό τον Ηλία Βουδούρη, δεν ήχησε τόσο ανάλαφρα όσο απαιτεί το συγκεκριμένο μουσικό είδος. (Κυριακή 13/11)
Ήμουν εκεί: Ανάλαφρη, μελωδική «Κρητικοπούλα»
Φλέβα χρυσού ανακάλυψε η Λυρική προτείνοντας, ύστερα από 80 χρόνια, σε πλήρη σκηνική παρουσίαση την πρόσφατα αποκαταστημένη οπερέτα «Η Κρητικοπούλα»...