5 Ταινία που σε μπάζει στο θέμα εξ αρχής. Γρήγορη, κρατά σε αμηχανία το θεατή έως το πρώτο της μισό που γίνεται η μεγάλη ανατροπή καθως τίποτα απ'ότι φαίνεται δεν είναι αληθινή ληστεία αλλά μια πλοκή με βαθύτερα κίνητρα.
"Κακοί" που δεν είναι και τόσο κακοί όσο αναζητητές της αδρεναλίνης στο να σπάζουν τα στερεότυπα, καλοί που δεν είναι και τόσο καλοί αλλά μάλλον αδιάφοροι και μηχανιστικοί στη διατήρηση της τάξης για τη διατήρηση της τάξης με απρόσωπο τρόπο, με αναπηρία στη συναισθηματική εμπλοκή με τους ομήρους που υποτίθεται προστατεύουν, κάτι που το καταφέρουν καλύτερα οι κακοποιοί! Όμηροι πιο ώριμοι από τους κακοποιούς σε κάποιες περιπτώσεις και εν τέλει το σλυνδρομο της Στοκχόλμης που έρχεται αβίαστα και δικαιολογημένα ως αντίδραση - απάντηση σε μια κανονική καθημερινότητα χωρίς σφρίγος με τα θπυματα να συντάσσονται υπέρ του κύρους των παρανόμων που πρεσβεύουν το "ζειν επικινδύνως".
Καταφέρνει τον σκοπό της να συνδιάζει τα κωμικά και τα τραγικά στοιχεία και από το μέσω και μετά που επιταχλυβεται η δράση με πολλές ανατροπές να επιτυγχάνεται το σκωτσέζικο ντους.
Σπάνια μια ταινία καταφλερβει να διασκεδάσει, να ψυχαγωγήσει αλλά και να θέσει κοινωνικό προβληματισμό πάνω στο ηθικά ορθό και μη ορθό, στο ηθικά νόμιμο και στο παράνομο που δεν ταυτίζονται (π.χ. το κράτος επιτρέπεται να σου αφαιμάσει την ικμάδα και την αδρεναλίνη σου καθιστώντας σε πειθήνιο και βολεμλενο όργανό του με όρους που συμφέρουν μόνον το ίδιο αλλά ό,τι σου ανεβάζει την αδρεναλίνη, έίναι εξωφρενικό και ριψοκίνδυνο αλλά σε κλανει να αισθάνεσαι ζωντανός κι ανθρώπινος έστω και μέσα στην ακρότητα είναι παράνομο).
Η ταινία πετυχαίνει το στόχο της και στο τέλος για όλους τους χαρακτήρες τρέφεται κάποια συμπάθεια.
Καλή προβολή.;)