Βιογραφία που προσπαθεί συγκροτημένα, χωρίς να το καταφέρνει απόλυτα, να συλλάβει το ιδιοσυγκρασιακό πνεύμα του κορυφαίου Ιρλανδού συγγραφέα.
Στρατευμένο χρονικό υπεράσπισης (και φλύαρης, λεπτομερέστατης επεξήγησης) των ιδεών της δημοσιογράφου Ίζαμπελ Γουίλκερσον, γεμάτο επώδυνα διδακτικές ιστορικοπολιτικές διαπιστώσεις.
Μια αληθινή ιστορία εξωραΐζεται, χωρίς ένταση ή σασπένς, αλλά με μπόλικο ζωόφιλο συναίσθημα, σαν περιπετειώδες χολιγουντιανό μελόδραμα για όλη την οικογένεια.
Ευρηματική φαντασία που αφήνει αναξιοποίητη μια εμπνευσμένη ιδέα, την οποία δεν μπορεί να υποστηρίξει σεναριακά. Βραβεία κοινού στο τμήμα "Film Forward" του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της Αθήνας.
Γεγονότα, αναμνήσεις και εξομολογήσεις ζωντανεύουν μια ιστορία κοινωνικής απελευθέρωσης, η οποία πηγαίνει πολύ μακρύτερα από τον διδακτικό ακτιβισμό.
Σουρεαλιστική σάτιρα(;), η οποία αποδομεί με ξέφρενο, θαρραλέο, όσο και πολυεπίπεδα ανερμάτιστο σαρκασμό τη γραφικά βίαια, νιχιλιστική μυθολογία της επικής φαντασίας.
Μια θηλυκή σωματική οδύσσεια και ένα σκηνοθετημένο με ευθυκρισία, χιούμορ κι αφηγηματική ευστροφία σινε-οδοιπορικό στη σύγχρονη, εν πλήρη συγχύσει ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Μια αληθινή ιστορία αναβιώνει ως άνισο οπερατικό δράμα εποχής με στοιχεία θρίλερ και "βλάσφημης" σάτιρας κατά της μισαλλόδοξης κατάχρησης εξουσίας.
Μια νεορεαλιστική Ιταλία αναβιώνει μέσα από ένα μοντέρνο παραμύθι που σχολιάζει φελινικά, λοξά, αλλά και αφελώς αλληγορικά τις έννοιες του ιστορικού χρόνου, των συλλογικών μύθων και του αναπόδραστου πεπρωμένου.
Ρυθμός, νεύρο και σασπένς ζωηρεύουν μια μετέωρη, ανάμεσα στα πραγματικά γεγονότα και τη συναρπαστική "σεναριοποίησή" τους, μηχανοκίνητη περιπέτεια.
Οι πολλές δυνατότητες μιας δυναμικής ερωτικής ιστορίας βραχυκυκλώνουν μέσα σ’ ένα στομφώδες και φλύαρο σενάριο, το οποίο παραδίδει με το ζόρι μαθήματα ιστορίας της τέχνης.
Η γενοκτονία των αυτοχθόνων της Λατινικής Αμερικής αναβιώνει μέσα από ένα εικαστικά υποβλητικό (αντι)γουέστερν με τελετουργική αφήγηση, ωμό ρεαλισμό και διεισδυτική πολιτική άποψη.
Δύο θρησκείες και δύο πολιτισμοί συγκρούονται σε μια λυρική, αριστοτεχνικά φωτογραφημένη, όχι όμως και αφηγηματικά ξεκάθαρη ιστορία ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού.
Νεονουάρ που δεν πρωτοτυπεί, πιστό σε μια απόλυτα αναγνωρίσιμη φόρμουλα. Διαθέτει όμως στιβαρή πλοκή, πρωτότυπη βασική ιδέα και το παλιομοδίτικο άρωμα ασπρόμαυρου b-movie.
Δεν υπάρχουν φρέσκες ιδέες προς ανανέωση ενός πετυχημένου franchise, το οποίο διασώζει σπίθες χιούμορ και τσαχπινιάς, παρασυρμένο κυρίως από την κεκτημένη ταχύτητά του.
Απολαυστικό ως αναφορά σε ένα αλλοτινό σινεμά (nunsploitation, giallo), με μια πειστική Σίντνι Σουίνι ως αξιόπιστη scream queen, απογοητευτικό ωστόσο ως εκτέλεση.
Η ρεμπέτικη κομπανία συναντά τον Εντ Γουντ σε μια χαβαλετζίδικη σάτιρα των b-movies εξωγήινης εισβολής των 50s, προσαρμοσμένη τσαπατσούλικα, αλλά με περίσσιο κέφι, στην ελληνική πραγματικότητα.
Οσκαρική υποψηφιότητα διεθνούς ταινίας και βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας για μια μεταναστευτική οδύσσεια με τραχύ ρεαλισμό και πινελιές ονειρικής φαντασίας.
Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου για μια βαθιά πολιτική και ανόθευτα κινηματογραφική προσπάθεια αδιαμεσολάβητης καταγραφής και κατανόησης του "διαφορετικού".
Δραματικό θρίλερ, βγαλμένο θαρρείς από pulp μυθιστόρημα. Εντυπωσιάζει με το δυναμισμό του, αλλά η πλοκή του εκτυλίσσεται μονοδιάστατα, αγκυλωμένη από μοδάτες ευκολίες.
Ρομαντική κομεντί και δράμα με κοινωνικό μήνυμα δυσκολεύονται να συνδυαστούν και να γίνουν κάτι περισσότερο από μια χαριτωμένη, επαναλαμβανόμενη και διδακτική ιστορία καθυστερημένης ενηλικίωσης.
Δεύτερη, μετά την "Ξηρασία", περιπέτεια του λογοτεχνικού ήρωα της Τζέιν Χάρπερ Άρον Φαλκ. Συνταγογραφημένη ως τυπική μεταφορά ευπώλητου crime thriller.
Χαμηλών εντάσεων και τρυφερών συναισθημάτων ματιά στην ενηλικίωση, τη χειραφέτηση, την απώλεια και την ανθρώπινη επικοινωνία, με ερμηνευτικό ρεσιτάλ από την εξάχρονη πρωταγωνίστρια.