Βρώμικος Παράδεισος

3,5

Μια παραληρηματική και σεξουαλικά φορτισμένη ιστορία ενηλικίωσης, η οποία επιβεβαιώνει πως ο Μπερτράν Μαντικό βρίσκεται μεταξύ των πλέον αυθεντικών εν ενεργεία κινηματογραφικών δημιουργών.

vromikos_paradeisos1

Σε μια εποχή που η ρηξικέλευθη κινηματογραφική ματιά σπανίζει, το σινεμά του εικονοκλάστη Μπερτράν Μαντικό ξεχωρίζει από μακριά. Οι ταινίες του Γάλλου σκηνοθέτη, περίπου 20 εξπρεσιονιστικές μικρού μήκους και ένα μεγάλου μήκους κομψοτέχνημα ("Τα Άγρια Αγόρια"), κεντρίζουν την προσοχή πρωτίστως εξαιτίας των ψυχεδελικών εικόνων τους. Ωστόσο, εκείνο που ουσιαστικά καταφέρνουν είναι να επαναφέρουν στο προσκήνιο ενδυναμωμένες δύο από τις γοητευτικότερες ιδιότητες του σινεμά: τη δημιουργία αυθύπαρκτων πρωτόγνωρων κόσμων και την αφήγηση νέων μύθων.

Στον "Βρώμικο Παράδεισο" η ανθρωπότητα έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Τα εναπομείναντα μέλη της έχουν αποικήσει έναν άλλο πλανήτη, όπου όμως όλα τα αρσενικά έχουν πεθάνει και οι θηλυκότητες έχουν οργανωθεί κάτω από ένα ιδιότυπο μοντέλο μητριαρχίας. Εκεί, λοιπόν, όταν μια νεαρή κοπέλα άθελά της απελευθερώνει μια αιχμάλωτη δολοφόνο, για να αποφύγει τη σύλληψη υποχρεώνεται να εντοπίσει και να εξουδετερώσει το φυγά, με τη βοήθεια της (κομμώτριας!) μητέρας της. Αλλά η περιπέτειά τους περιπλέκεται όταν η δολοφόνος προσφέρει στην κοπέλα τρεις ευχές ως αντάλλαγμα για την ελευθερία της.

vromikos_paradeisos1

Ως μία υπερρεαλιστική ιστορία ενηλικίωσης, ειπωμένη ταυτόχρονα με όρους παραμυθιού, γουέστερν και acid sci-fi, η ταινία του Μαντικό εξερευνά ανήσυχα, όπως και στα "Άγρια Αγόρια", τις πολυπλοκότητες της υποκειμενικής ταυτότητας τη στιγμή που εκείνη είναι υπό διαμόρφωση. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της, ακόμα μία σταθερά στο έργο του Γάλλου, η ηρωίδα βιώνει εμπειρίες οι οποίες "ρυθμίζουν" ξανά και ξανά την ψυχοσύνθεσή της· από τους ηθικούς κώδικες που την ορίζουν μέχρι τις σεξουαλικές ορμές που τη φορτίζουν, πάντα με έμφαση στη ρευστότητα – είτε εκείνη αφορά το φύλο είτε τις ενδότερες προσωπικές επιθυμίες.

Όλα αυτά χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας, αλλά αντιθέτως με μια παιγνιώδη ερωτική διάθεση, η οποία εκδηλώνεται μέσω του διάσπαρτου χιούμορ και της χειροπιαστά υγρής ατμόσφαιρας της ταινίας που, με τη σειρά της, συμπεριφέρεται σαν ένας πληθωρικός ζωντανός οργανισμός. Το φιλμ αδικείται εν μέρει από την υπερβολή της αφήγησης, παραμένει ωστόσο ένα ονειρώδες, επικών διαστάσεων τριπ σε έναν ακαταμάχητο κόσμο.

Γαλλία. 2021. Διάρκεια: 130΄. Διανομή: CAROUSEL FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Βρώμικος Παράδεισος

Paradis Sale / After Blue
3,5
  • Σινεφίλ
  • 2021
  • Διάρκεια: 130 '
  • Μπερτράν Μαντικό

Σε ένα μακρινό πλανήτη όπου ζουν αποκλειστικά γυναίκες υπό ένα ιδιότυπο μητριαρχικό καθεστώς, μια νεαρή κοπέλα αναγκάζεται να εντοπίσει και να εξουδετερώσει με τη βοήθεια της μητέρας της μια δολοφόνο που απελευθέρωσε άθελά της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.