Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

2,5

Ένα υποβλητικό δράμα και ταυτόχρονα μια συναισθηματικά αφοπλιστική ταινία για το πένθος αλλά και μια σπουδή στην αρρενωπότητα, το φιλμ χάνει στο τέλος τον προσανατολισμό του, αφήνοντας μια φάλτσα νότα σε ένα αξιόλογο δείγμα γραφής.

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

Αντρας, πατέρας, αστυνομικός, χήρος... Με αυτές τις λέξεις περιγράφει τον εαυτό του ο Ινγκιμούντουρ (Ίνγκ­βαρ Έγκερτ Σίγκουρντσον), ο πρωταγωνιστής της νέας ταινίας του Χλίνουρ Πάλμασον («Winter Brothers»), ο οποίος προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια της γυναίκας του. Οι διέξοδοί του από το πένθος περιορίζονται στο χτίσιμο ενός σπιτιού σε ένα απομονωμένο ισλανδικό χωριό και στη φροντίδα της εγγονής του, της μόνης αχτίδας φωτός στη ζωή του. Όσες απόπειρες κάνει για να προχωρήσει πέφτουν στο κενό, με την ψυχολογική του κατάσταση να χειροτερεύει όταν αρχίσει να υποπτεύεται πως η γυναίκα του τον απατούσε.

Ένα υποβλητικό δράμα μυστηρίου και ταυτόχρονα μια συναισθηματικά αφοπλιστική ταινία για το πένθος αλλά και μια σπουδή στην αρρενωπότητα, το φιλμ του Πάλμασον είναι κατά το ήμισυ υποδειγματικά σκηνοθετημένο. Χάρη και στην ορμητική ερμηνεία του βετεράνου Σίγκουρντσον, η οποία βραβεύτηκε στην Κάνες, στο πρώτο μέρος της ταινίας απογυμνώνονται στην ολότητά τους η μελαγχολία της απουσίας και το βάρος της εξοικείωσης με τη θνητότητα. Χάρη στις σκηνοθετικές αρετές του, ο Πάλμασον συνδυάζει στην αφήγησή του τον παγερό ρεαλισμό με άξαφνες στιγμές ποίησης, όπως στην εναρκτήρια σεκάνς του περάσματος του χρόνου ή όταν η ρίψη μιας πέτρας αντανακλά το δυσβάσταχτο βάρος που κουβαλά ο ήρωας στα σωθικά του.

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα - εικόνα 1

Όταν όμως ο ήρωας βυθίζεται σε αρνητικές σκέψεις, ο Πάλμασον κάνει μια απότομη και αφηγηματικά άγαρμπη στροφή. Ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του να χειριστεί τα συναισθήματά του, οδηγείται σε μια ολομέτωπη επίθεση κατά πάντων. Έτσι ασκεί έντονη ψυχολογική βία στους αγαπημένους του ανθρώπους, μια κίνηση η οποία πιθανότατα προδίδει μια ευρύτερη καταπιεστική συμπεριφορά που προϋπήρχε του θανάτου της γυναίκας του. Κι εδώ είναι που ο Πάλμασον αδυνατεί να αποσαφηνίσει τις προθέσεις του και να διαχειριστεί κινηματογραφικά το ξέσπασμα του πρωταγωνιστή του. Έχοντας χτίσει ένα συμπαθές προφίλ γι’ αυτόν, στη συνέχεια δεν μπορεί να δικαιολογήσει επαρκώς το μένος του. Έτσι αφήνει μια φάλτσα νότα σε ένα κατά τα άλλα αξιόλογο δείγμα γραφής.

Ισλανδία, Δανία, Σουηδία. 2019. Διάρκεια: 109΄. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

Hvítur, Hvítur Dagur / A White, White Day
2,5
  • Δραματική
  • 2019
  • Διάρκεια: 109 '
  • Χλίνουρ Πάλμασον

Ένας αστυνομικός προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια της γυναίκας του, όταν οι υποψίες πως υπήρξε άπιστη τον οδηγούν στα άκρα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ο Χρήστος που δε μένει πια εδώ παρουσιάζει το ασύγκριτο "Μαζί, Ποτέ!"

Το ανατρεπτικό φιλμ του Φατίχ Ακίν αφηγείται μια hardcore ερωτική ιστορία στα άκρα που συνδυάζει τρυφερότητα, ανθρωπιά, ασυμβίβαστη τρέλα και rock’n’roll ρομαντισμό.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
19/04/2024

Η σκηνοθέτρια Ιρίς Καλτενμπάκ γύρισε μία από τις εκπλήξεις της χρονιάς

Στην "Αρπαγή" η πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργός υπογράφει ένα ψυχογράφημα που μένει αξέχαστο.

Οι ταινίες "Χάρι Πότερ" επιστρέφουν στους κινηματογράφους

Τα "Epic Movie Nights" φέρνουν ξανά στη μεγάλη οθόνη το franchise που λατρεύουν οι millennials.

"Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο": Η νέα ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ στο φεστιβάλ της Τραϊμπέκα

Ο σκηνοθέτης της "Νορβηγίας" ετοιμάζεται για παγκόσμια πρεμιέρα στη σημαντική νεοϋορκέζικη διοργάνωση.

Οι Άλεξ Γκάρλαντ & Κίρστεν Ντανστ μιλούν στο "α" για τον "Εμφύλιο Πόλεμο"

Ο σκηνοθέτης και η πρωταγωνίστρια της πολιτικά φορτισμένης δυστοπικής περιπέτειας απαντούν στις ερωτήσεις του "α" γύρω από τη δημιουργία μιας αγωνιώδους ταινίας, η οποία απεικονίζει έναν ανησυχητικό μελλοντικό κόσμο.

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.

Η Αρπαγή

Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.