Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Ήθελα να δημιουργήσω τον δικό μου Σαρλό»

Ο γνωστός καλλιτέχνης σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο «Τσάρλι», μια βουβή κωμωδία με μοντέρνο αέρα, στην οποία εμπνέεται από τον διάσημο Τσάπλιν.

Υποδύεστε έναν χαρακτήρα βασισμένο στον Τσάρλι Τσάπλιν, όμως στο παρελθόν είχατε υποδυθεί στο θέατρο το διάσημο ηθοποιό. Ήταν τότε που εμπνευστήκατε το «Τσάπλιν»;
Ναι, τότε είχα μελετήσει λεπτομερώς τη ζωή και το έργο του Τσάπλιν, αλλά και το βουβό σινεμά. Ήταν ένας κόσμος που με μάγεψε και συγκεκριμένα με γοήτεψε η αισθητική των ταινιών αυτών, ο τρόπος που αναδεικνύουν κάτι αυθεντικό, αφτιασίδωτο.

Ίσως να έπαιξε επίσης ρόλο ότι οι περισσότερες ταινίες αυτής της περιόδου ήταν έκδηλα ρομαντικές, σε αντίθεση με τους κυνικούς καιρούς που ζούμε σήμερα.
Οπωσδήποτε ένιωσα αυτήν την αντίθεση σε σχέση με την εποχή μας που είναι άγρια. Δυσκολευόμαστε να νιώσουμε και να εκφράσουμε συναισθήματα, μας διαφεύγει η ουσία της ύπαρξης. Εκείνη ευελπιστώ να αναδείξω στην ταινία, για αυτό και επιδίωξα να έχει μια ρομαντική ατμόσφαιρα.

Με το «Τσάπλιν» επιχειρείτε κάτι που προηγουμένως έφερε επιτυχημένα εις πέρας ο Μισέλ Χαζαναβίσιους με το «Artist». Σας επηρέασε καθόλου η ταινία;
Όταν είχε κυκλοφορήσει μου είχε αρέσει πάρα πολύ, όμως δεν μπορώ να πω ότι με ενέπνευσε με κάποιον τρόπο. Η ιδέα για το «Τσάπλιν» προέκυψε ενστικτωδώς, ήθελα να δημιουργήσω ένα δικό μου Σαρλό ο οποίος θα μπορούσε να υπάρξει στη σημερινή Ευρώπη. Για το λόγο αυτό η ταινία έπρεπε να είναι βουβή αλλά παράλληλα να εισάγουμε καινοτομίες έτσι ώστε να μπορεί να σταθεί στο παρόν.

«Προτιμώ να αναλαμβάνω την ευθύνη με όσα ενδεχόμενα λάθη απειρίας συνεπάγεται αυτή η απόφαση, τα καλοδέχομαι γιατί ακόμα κι έτσι γίνονται κομμάτι της ταινίας. Δεν έκανα το «Τσάπλιν» δηλαδή για να καμωθώ πως είμαι σκηνοθέτης»…

Καθώς δε συνηθίζεται να βλέπουμε πια βουβές ταινίες, σας προβλημάτισε για το αν το «Τσάπλιν» θα βρει ανταπόκριση στο κοινό;
Για να είμαι ειλικρινής όχι, διότι όταν κάτι με εμπνέει βαθιά ακολουθώ το ένστικτό μου στο έπακρο. Πιστεύω πολύ στις ιδέες μου και δεν ανησυχώ σοβαρά. Φυσικά βασική μου έννοια είναι η δουλειά μου να αρέσει και να την αγαπήσει ο κόσμος, όμως δεν αφήνω οποιεσδήποτε αμφιβολίες να βάζουν εμπόδια στο όραμά μου, γιατί έχω πάντα ειλικρινείς προθέσεις. Η τέχνη έτσι κι αλλιώς έχει πάντα ρίσκο.

Επίσης για ακόμα μια ταινία βρίσκεστε μπροστά και πίσω από την κάμερα, κάτι που δεν τολμούν πολλοί συνάδελφοί σας.
Δε θα έλεγα πως θεωρώ τον εαυτό μου σκηνοθέτη, απλώς ορισμένα πράγματα που φαντασιώνομαι πιστεύω ότι είμαι ο καταλληλότερος για να τα γυρίσει, γι’ αυτό και παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου. Προτιμώ να αναλαμβάνω την ευθύνη με όσα ενδεχόμενα λάθη απειρίας συνεπάγεται αυτή η απόφαση, τα καλοδέχομαι γιατί ακόμα κι έτσι γίνονται κομμάτι της ταινίας. Δεν έκανα το «Τσάπλιν» δηλαδή για να καμωθώ πως είμαι σκηνοθέτης…

Πάντως επιχειρήσατε να πετύχετε μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυθεντικότητα, καθώς προσλάβατε κινησιολόγο ώστε να προετοιμαστείτε κατάλληλα.
Ακριβώς, αναφέρεστε στην Άννα Αθανασίαδη με την οποία είχα συνεργαστεί και στο θέατρο όταν έπαιξα τον Τσάρλι Τσάπλιν. Φρόντισε να μου προτείνει ορισμένες πινελιές ώστε η ερμηνεία μου στην ταινία να διευρυνθεί. Μου αρέσει να έχω δημιουργικούς ανθρώπους γύρω μου, με άποψη και όραμα, με αφορά πάντα η γνώμη τους.

«Συμπρωταγωνίστριά» σας είναι και η Αθήνα, ιδιαίτερα το ιστορικό κέντρο.
Εξαρχής ήθελα το «Τσάπλιν» να είναι και μια ταινία μιας όμορφα αλήτικης πόλης. Επειδή τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι, λόγω της πολυκοσμίας συναντήσαμε δυσκολίες, όμως η απουσία του ήχου επέτρεψε την πρόσβαση σε σημεία που κανονικά θα αποφεύγαμε. Ήταν ένα στοίχημα επίσης να εντάξουμε τους περαστικούς στο φόντο, ώστε να αναδειχθεί μια Αθήνα γεμάτη ζωντάνια, κάτι που επιδίωξα με κάθε τρόπο.

Άραγε θα περάσουν ακόμα έξι χρόνια για να γυρίσετε νέα ταινία;
Ξέρετε μόνο όταν κάτι τριβελίζει μέσα μου αποφασίζω να το κάνω, επομένως όταν έρθει η σωστή στιγμή τότε θα ξανακάνω ταινία. Επιπλέον μου αρέσει να φτιάχνω το κατάλληλο, όμορφο περιβάλλον για να δημιουργούμε πράγματα, με συνεργάτες που εμπιστεύομαι και περνάμε ωραία στη δουλειά χωρίς περιττά άγχη.