Συνώνυμα

3

Χρυσή Άρκτος στο Βερολίνο για μια σπαρακτική κραυγή υπαρξιακής απόγνωσης, η οποία, αν και αφηγηματικά επιτηδευμένη, είναι γεμάτη κινηματογραφική ένταση κι ερμηνευτικό πάθος.

Συνώνυμα

Γνωστός με τη δεύτερη ταινία του «Haganenet» («The Kindergarten Teacher», 2014), την οποία διασκεύασε ως –αγγλόφωνη– «Νηπιαγωγό» η Σάρα Κολαντζέλο, ο Ναντάβ Λαπίντ συνεχίζει να προβληματίζεται πάνω στην ισραηλινή –εθνική, πολιτική και πολιτιστική– ταυτότητα, αυτήν τη φορά από μακριά. Από τη γαλλική πρωτεύουσα συγκεκριμένα, μεταφέροντας ελεύθερα στην οθόνη κάποιες δικές του εμπειρίες, όταν βρέθηκε εκεί, μετά τη στρατιωτική θητεία του, για να συνεχίσει τις σπουδές του.

Έτσι καταφθάνει και ο νεαρός Γιοάβ στο Παρίσι από το Ισραήλ, αυτός όμως όντας αποφασισμένος να κόψει κάθε δεσμό με τη χώρα του. Χαμένος στη μεγαλούπολη, θα βρεθεί υπό την προστασία ενός πλουσιόπαιδου και της φιλενάδας του, οι οποίοι θα τον περιθάλψουν γοητευμένοι από την ωμή ειλικρίνεια, την αποφασιστικότητα και την ασυμβίβαστη φιλοσοφία του. Διότι ο Γιοάβ, αρνούμενος πεισματικά να μιλήσει εβραϊκά, προσπαθεί με τη βοήθεια ενός γαλλικού λεξικού να επινοήσει μια καινούργια ταυτότητα για τον εαυτό του.

Συνώνυμα - εικόνα 1

Μπορείς να αποκοπείς από τις ρίζες σου; Μπορείς να ξεχάσεις τη γλώσσα σου και να διαγράψεις το παρελθόν σου; Η αναπόφευκτη αρνητική απάντηση γίνεται εδώ μια σπαρακτική κραυγή υπαρξιακής απόγνωσης, ξεπερνώντας τα προβλέψιμα στερεότυπα του μεθοδικά απλοποιημένου συμπεράσματος. Καθώς ο Γιοάβ παλεύει με τις λέξεις, τα συνώνυμα και τις ακριβείς έννοιές τους, οι εικόνες του Λαπίντ αποτυπώνουν με πυρετώδη ένταση την αποσπασματική, θολή αντίληψή του για την πραγματικότητα που τον περιβάλλει.

Όχι χωρίς αφηγηματική επιτήδευση (το φιλμ γνωρίζει καλά τη «σπουδαιότητά» του), αλλά με ένα ρεαλισμό γεμάτο ρωγμές: σουρεαλιστικά χιουμοριστικές σεκάνς, απότομες αλλαγές ύφους, διαρκής υπόγειος σαρκασμός. Δεν είναι μόνο η αυστηρή, μιλιταριστική εικόνα του Ισραήλ που πλήττεται, είναι και τα παριζιάνικα στερεότυπα, τα οποία διακωμωδούνται με τρόπο αναρχικό, απρόβλεπτο (αλά νουβέλ βαγκ) από τη μία και με μια ντοκιμαντερίστικη ειλικρίνεια από την άλλη. Ισορροπώντας έντεχνα ανάμεσά τους, ο πρωτοεμφανιζόμενος Τομ Μερσιέ έγινε συνώνυμο του ερμηνευτικού πάθους και υπήρξε καθοριστικός στο να αποσπάσει η ταινία τη Χρυσή Άρκτο και το βραβείο κριτικών στο Βερολίνο.

Ισραήλ, Γαλλία. 2019. Διάρκεια: 123΄. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Συνώνυμα

Synonymes
3
  • Δραματική
  • 2019
  • Διάρκεια: 123 '
  • Ναντάβ Λαπίντ

Ο Γιοάβ καταφθάνει στο Παρίσι από το Ισραήλ όντας αποφασισμένος να κόψει κάθε δεσμό με τη χώρα του. Αρνούμενος να μιλήσει εβραϊκά, προσπαθεί με τη βοήθεια ενός γαλλικού λεξικού να επινοήσει μια καινούργια ταυτότητα για τον εαυτό του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.