Βραβευμένη με δυο Σεζάρ («Suzanne», «Έρωτας με την Πρώτη Μπουνιά») και πρωταγωνίστρια σε ταινίες σκηνοθετών σαν τους αδελφούς Νταρντέν («Το Άγνωστο Κορίτσι»), τον Αντρέ Τεσινέ («Ο Άντρας που Αγαπήθηκε Πολύ») και Ρομπέν Καμπιγιό («120 Χτύποι το Λεπτό»), η 30χρονη Αντέλ Ενέλ δοκιμάζει έναν κόντρα ρόλο στο «Το Πρόβλημά μου Είσαι Εσύ» του Πιέρ Σαλβαντορί. Υποδυόμενη μια αστυνομικό που πρέπει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της δουλειάς της και ταυτόχρονα να ξεπεράσει το θάνατο του θρυλικού για τα κατορθώματά του σύζυγου και συναδέλφου της, πρέπει κι αυτή να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στις δραματικές απαιτήσεις και τις έντονα κωμικές νότες του ρόλου της.
Κάνατε κάποια έρευνα πάνω στην επαγγελματική καθημερινότητα του χαρακτήρα σας, όπως το να μιλήσετε με αστυνομικούς;
Όχι, γιατί ο ρόλος της Ιβόν δεν είναι αυτός του τυπικού αστυνομικού και αυτό έχει να κάνει με το είδος της ταινίας και το ύφος, το πιο κωμικό, πιο ανάλαφρο που θέλαμε να δώσουμε. Δεν είναι μια αστυνόμος βγαλμένη από τη ζωή λοιπόν, όσο από την παιδική φαντασία. Αυτό που σκεφτόμασταν παίζοντας κλέφτες κι αστυνόμους.
Είχατε κάποια αστυνομική ταινία στο νου σας ή κάποιο συγκεκριμένο χαρακτήρα;
Βλέπω αστυνομικές περιπέτειες, αν και δεν είναι το είδος ταινιών που αγαπώ. Μ' αρέσουν αυτές του Μπελμοντό ας πούμε, από η δεκαετία του '60 και του '70, αλλά, όπως σας είπα, δεν έχει καμιά σχέση η περσόνα του και ο όποιος ρεαλισμός αυτών των φιλμ με τη δική μας ταινία.
Μιλήσαμε με τον Πιέρ Σαλβαντορί για το χαρακτήρα της Ιβόν και το πως σκεφτόταν να τον προσεγγίσω ερμηνευτικά και είδα κάποιες ταινίες που μου υπέδειξε. Κάποια φιλμ του Λιούμπιτς, αλλά και πρόσφατες ταινίες, σαν τη «Γυναίκα του Γκάνγκστερ» ή το «Έριν Μπρόκοβιτς», όπου η Τζούλια Ρόμπερτς κάνει μια εξαιρετική δουλειά στο πως χρησιμοποιεί το σώμα της για να δώσει περισσότερο κωμικό ή δραματικό τόνο στην κάθε σκηνή.
Αυτή είναι η δεύτερη κωμωδία της φιλμογραφίας σας μετά το «Έρωτας με την Πρώτη Μπουνιά». Αληθεύει πως ερμηνευτικά οι κωμωδίες είναι απαιτητικότερες;
Αν δεν είσαι φυσικό κωμικό ταλέντο, σίγουρα... Η κωμωδία έχει διαφορετικούς ερμηνευτικούς κώδικες, στηρίζεται πολύ περισσότερο στο τάιμινγκ και έχω την αίσθηση πως απαιτεί στενότερη σχέση ηθοποιού και σκηνοθέτη. Η τελευταία, βέβαια, είναι απαραίτητη σε κάθε είδους ταινία, αλλά, αν το δούμε απλοϊκά, στο δράμα ο ηθοποιός μπορεί να λειτουργήσει και λίγο πιο αυτόνομα. Να φτιάξει το χαρακτήρα περισσότερο με ένα δικό του τρόπο, ενώ στην κωμωδία στηρίζεται πολύ στο ρυθμό, στην ταχύτητα των αντιδράσεων και των διαλόγων, και γι' αυτό πρέπει να είναι σε απόλυτο συντονισμό με τον σκηνοθέτη.
Επίσης, πρέπει να κινείται σαν τον αθλητή, σαν τον σκιέρ σε γρήγορη κατάβαση ας πούμε, προετοιμαζόμενος για τη σκηνή που θα ακολουθήσει. Ο ηθοποιός της κωμωδίας βρίσκεται, ερμηνευτικά πάντα, με το ένα πόδι στο παρόν κι ένα στο μέλλον, ενώ στο δράμα νιώθεις πως όλα έχουν να κάνουν με το εδώ και τώρα.
Πέρα από μια αστεία κωμωδία, η ταινία είναι κι ένα έμμεσο σχόλιο πάνω στην αλήθεια και το ψέμα, πάνω στα κοινωνικά στερότυπα και τις συλλογικές αυταπάτες, έτσι δεν είναι; Κάποια πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα για τους χαρακτήρες σταδιακά ανατρέπονται...
Απολύτως. Σχολιάζει το πόσο ψεύτες μπορεί να γίνουμε όλοι μας όταν μας συμφέρει. Η Ιβόν θα μπορούσε να είχε υποψιαστεί πολλά πράγματα, αλλά η ζωή που ζούσε, οι ανέσεις και οι πολυτέλειες, την έκαναν κοντόφθαλμη. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η πλευρά του χαρακτήρα μου και πάντα ψάχνω στους ρόλους που διαλέγω να υπάρχει κάτι απρόοπτο, μια σκοτεινή πλευρά... Εδώ αυτό συνοδεύεται κι από ένα διακριτικό, μα σαφές κοινωνικό σχόλιο, κάτι επίσης πολύ σημαντικό.
Το ότι δεν είναι μόνο ο καθένας προσωπικά που επιλέγει ένα βολικό ψέμα από μια επώδυνη αλήθεια, αλλά και μια κοινωνία ολόκληρη....
Είναι ένα θέμα αυτό, δεν είναι; Βέβαια, πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός, γιατί ποτέ δεν είναι τα πράγματα άσπρα – μαύρα. Όσο επικίνδυνοι είναι συχνά κάποιοι εθνικοί μύθοι, άλλο τόσο επιφυλακτικοί πρέπει να είμαστε απέναντι στους «ειλικρινά ειλικρινείς», αυτούς που πιστεύουν σε απόλυτες, καθαρές αλήθειες και δεν αμφισβητούν τίποτα. Τις αυθεντίες, οι οποίες σχεδον πάντα έχουν τον τρόπο να σώσουν τον κόσμο.
Περισσότερες πληροφορίες
Το Πρόβλημά μου Είσαι Εσύ!
Η Ιβόν, αστυνομικός που έχει μείνει χήρα με ένα μικρό παιδί, σοκάρεται όταν μαθαίνει πως ο συνάδελφος και σύζυγός της Σαντί δεν ήταν ένας ήρωας, όπως πιστεύουν όλοι, αλλά ένας διεφθαρμένος μπάτσος. Αποφασίζει λοιπόν να αποκαταστήσει τις αδικίες που αυτός διέπραξε, ξεκινώντας από τον εσφαλμένα φυλακισμένο επί 8 χρόνια Αντουάν.
