Παρά την κούραση και το τζετ λαγκ, η ελληνικής καταγωγής Βαλέρια Γκολίνο μας χάρισε λίγο χρόνο κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα και το 31ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, στο πλαίσιο του οποίου παρουσίασε τη νέα της ταινία «Euforia». Όσα μας είπε τα εξέφρασε σε άπταιστα ελληνικά…
Μετά και τη θετική αποδοχή που είχε το σκηνοθετικό σας ντεμπούτο («Μέλι»), υπήρχε κάποιο στοίχημα που θέλατε να κερδίσετε με το «Euforia»;
Μετά το «Μέλι» ήξερα ότι η επόμενη ιστορία που θα αφηγούμουν περιλάμβανε αρκετές παγίδες από τη μία, και πολύπλευρες αναγνώσεις από την άλλη. Έτσι δούλεψα σκληρά για να βρω τη μέση λύση, και να αφήσω όλα τα χαρακτηριστικά του σεναρίου να έρθουν στην επιφάνεια σε μια ιδανική ισορροπία. Χωρίς να θέλω να εκβιάζω το συναίσθημα και ταυτόχρονα το αποτέλεσμα να είναι γοητευτικό κινηματογραφικά.
Ένα μεγάλο κομμάτι της αφήγησης βασίζεται στην άγνοια ενός εκ των δύο πρωταγωνιστών για όσα συμβαίνουν. Πιστεύετε πως η άγνοια ορισμένες φορές μας απελευθερώνει;
Σίγουρα μπορεί να σου επιτρέψει να προχωράς τη ζωή σου ανενόχλητος για πολύ καιρό. Είναι ωφέλιμο όμως αυτό για εσένα; Δεν ξέρω… Δεν είναι ευγενές κάτι τέτοιο, δε σέβεσαι τον εαυτό και τα συναισθήματά σου.
Κάποια στιγμή στην ταινία ακούγεται η φράση: «Η δουλειά του μέλλοντος θα είναι η εκμετάλλευση της ελεημοσύνης». Το πιστεύετε αυτό;
Δυστυχώς συμβαίνει ήδη. Τα μεγαλύτερα γεωπολιτικά παιχνίδια γίνονται με γνώμονα ποιος και πώς θα εκμαιεύσει περισσότερο κέρδος από την οδύνη και την εξαθλίωση του άλλου. Φοβάμαι μάλιστα ότι αυτό το φαινόμενο θα μεγεθυνθεί και άλλο, γιατί εκείνος που το κάνει αυτό έχει το άλλοθι πως κάνει κάτι καλό και αποδεκτό κοινωνικά. Στο ενδιάμεσο βέβαια βγάζει και πάρα πολλά λεφτά.
Ο Ρικάρντο Σκαρμάτσιο είναι θυελλώδης στην ερμηνεία του. Χρειάστηκε καθόλου να τον τιθασεύσετε στο γύρισμα;
Φυσικά, γιατί όντας ο πρώην άντρας μου τον γνωρίζω πάρα πολύ καλά, και ήξερα πότε έπρεπε να περιορίζω την ενέργειά του. Αυτή εξάλλου είναι και η δουλειά του σκηνοθέτη, να θέτει τα όρια και να οδηγεί προς την επιθυμητή κατεύθυνση τον ηθοποιό του. Γιατί μην ξεχνάς πως δε μιλάμε μόνο για τις στιγμές που ένας ηθοποιός αφιερώνεται 100%, αλλά και για τότε που αποσπάται η προσοχή του ή είναι κουρασμένος.
Ο σκηνοθέτης πρέπει να είναι διαρκώς αποπάνω του. Το βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον αυτό και με τους ηθοποιούς που είχα εδώ, ακριβώς επειδή τους γνωρίζω πολύ καλά, κάθε μου κίνηση και παρατήρηση γινόταν με τρομερή αγάπη. Έτσι θέλω να μου συμπεριφέρονται και εμένα στα γυρίσματα.