Από το "Μωρό της Ρόζμαρι" (1968, Ρομάν Πολάνσκι) μέχρι το "Babadook" (2014, Τζένιφερ Κεντ), το άγχος της μητρότητας και οι εφιαλτικές αναπαραστάσεις του αποτελούν αρχετυπική θεματική στο σινεμά του τρόμου, με την οποία και επιδιώκει να αναμετρηθεί ο πρωτάρης Λι Κρόνιν. Εν προκειμένω, παρακολουθούμε τη Σάρα (η εξαιρετική Σεάνα Κέρσλεϊκ) η οποία αποφασίζει να ξεκινήσει μια νέα ζωή με τον μικρό γιο της (Τζέιμς Κουίν Μάρκι) σε μια απομακρυσμένη κωμόπολη. Όλα βαίνουν καλώς μέχρι τη στιγμή που ο γιος εξαφανίζεται στιγμιαία στο δάσος, προτού η μητέρα τον ανακαλύψει δίπλα από μια τεράστια ρουφήχτρα στο έδαφος. Η επιστροφή τους στο σπίτι μεγεθύνει τις ανησυχίες της Σάρα, η οποία αρχίζει να πιστεύει πως το παιδί που γύρισε μαζί της δεν είναι ο γιος της.
Το πνιγηρό πολυπρόσωπο στρες που βιώνει η ηρωίδα βρίσκει ερεθίσματα από το ανοίκειο νέο περιβάλλον όπου βρίσκεται ολομόναχη με το γιο της, και εν τέλει, από το ψυχολογικό φράγμα που ορθώνεται όταν δεν αναγνωρίζει τη συμπεριφορά του παιδιού της. Η ολοκληρωτική ψυχική της κατάρρευση αποκαλύπτεται μετά την πρόσκαιρη εξαφάνιση του μικρού και εκδηλώνεται μέσω της σύγχυσης παραισθήσεων και γεγονότων. Ο Κρόνιν αφήνει έξυπνα να μην αποσαφηνιστούν από νωρίς αυτά τα όρια, διαχειρίζεται άξια την αγχώδη ατμόσφαιρα, χάνει όμως το παιχνίδι όταν αποφασίζει να τρομάξει το θεατή.
Παλιομοδίτικα τρικ αντικαθιστούν την αφηγηματική αμφισημία, κλισέ επεξηγούν προφανείς μεταφορές, και ο γοητευτικά περίπλοκος ψυχικός κόσμος της ηρωίδας δεν εξερευνάται παρά επιδερμικά. Η "Τρύπα", λοιπόν, μαρτυρά το ταλέντο του Κρόνιν, αλλά είναι ελάχιστα ανατρεπτική και ακόμα λιγότερο πρωτότυπη.
Ιρλανδία. 2019. Διάρκεια: 90 ΄.Διανομή: NEO FILMS.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Τρύπα
Μια μητέρα αφού εντοπίζει στο δάσος τον εξαφανισμένο γιο της, δίπλα σε μια τεράστια ρουφήχτρα, αρχίζει να πιστεύει πως το αγόρι που επέστρεψε μαζί της δεν είναι το παιδί της.