Καπερναούμ

1,5

Μελοδραματικές υπερβολές, ντοκιμαντερίστικες εικόνες, συναισθηματικός εκβιασμός, Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες και υποψηφιότητα ξενόγλωσσου Όσκαρ για ένα νατουραλιστικό δράμα-αποθέωση του κινηματογραφικού λαϊκισμού.

Καπερναούμ

Ηθοποιός η οποία πέρασε πίσω από την κάμερα υπηρετώντας ένα σινεμά με κοινωνικά μηνύματα που δεν φοβάται τη συγκίνηση («Caramel», «Όταν Θέλουν οι Γυναίκες»), η Λιβανέζα Ναντίν Λαμπακί υιοθετεί τώρα ένα λιγότερο στιλιζαρισμένο και σαφώς πιο ντοκιμαντερίστικο ύφος καθώς επαναπροσεγγίζει τη σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας της. Τη θέση μάλιστα κάποιας πρωταγωνίστριας έχει πάρει εδώ ένας χαρισματικός ανήλικος, ξεναγός μας σε μια πάμφτωχη τριτοκοσμική καθημερινότητα. Μια εικόνα εξαθλίωσης και χάους, μέσα στην οποία όμως καραδοκούν ελπίδες για ένα απροσδόκητο θαύμα (η αλληγορική σημασία της καταραμένης βιβλικής πόλης Καπερναούμ του τίτλου, όπου ο Ιησούς θεράπευσε τον παραλυτικό).

Το θαύμα αναζητά ο 12χρονος Ζαΐν, μέλος μιας οικογένειας προσφύγων από τη Συρία, ο οποίος εξεγείρεται ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες ζωής του. Η Λαμπακί μας τον συστήνει σε μια αίθουσα δικαστηρίου, όπου εξηγεί γιατί έχει μηνύσει τους… γονείς του, ένα χώρο όπου θα επανέλθουμε ξανά και ξανά, καθώς η ταινία επιλέγει ένα μη γραμμικό αλλά μπερδεμένο τρόπο αφήγησης μπας και νοστιμίσει ένα φτηνά μελοδραματικό σενάριο. Σύμφωνα με αυτό, ο Ζαΐν αποφασίζει να φύγει από το σπίτι όταν μαθαίνει πως οι δικοί του αρραβώνιασαν τη μικρή αδερφή του, εφευρίσκει χίλιους δυο τρόπους για να μείνει ζωντανός σε μια αστική ζούγκλα χωρίς θεό και νόμο και δεν φοβάται να τα βάλει με πολύ ισχυρότερούς του για να εκδικηθεί το άδικο σε μια γεμάτη κλισέ, συναισθηματικά εκβιαστική ιστορία επιβίωσης δύο μικρών παιδιών (ο Ζαΐν «υιοθετεί» στην πορεία και τον μικρότερό του Γιόνας, η μητέρα του οποίου συλλαμβάνεται από τις αρχές ως παράνομη μετανάστρια) κι ένα νατουραλιστικό δράμα-αποθέωση του κινηματογραφικού λαϊκισμού.

Καπερναούμ - εικόνα 1

Έχοντας στο νου της ένα μοντέρνο «Salaam Bombay» (1988), το νεο-ρεαλιστικού ύφους κοινωνικό δράμα που έκανε παγκόσμια γνωστή την Ινδή Μίρα Ναΐρ, η Ναντίν Λαμπακί ποντάρει τα πάντα στην καρτποσταλική γραφικότητα της ασχήμιας, εκμεταλλεύεται τη συμπόνια της φιλεύσπλαχνης Δύσης και… βγαίνει κερδισμένη, αποσπώντας το Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες και μια υποψηφιότητα για ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Λίβανος, Γαλλία, ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 126΄. Διανομή: ROSEBUD.21 / SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Καπερναούμ

Capharnaum
1,5
  • Κοινωνική
  • 2018
  • Διάρκεια: 126 '
  • Ναντίν Λαμπακί

Ένα 12χρονο αγόρι, μέλος μιας οικογένειας προσφύγων από τη Συρία, εξεγείρεται ενάντια στις άθλιες συνθήκες της ζωής του και προσπαθεί να επιβιώσει στην ταραγμένη πραγματικότητα του σύγχρονου Λιβάνου.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ο Χρήστος που δε μένει πια εδώ παρουσιάζει το ασύγκριτο "Μαζί, Ποτέ!"

Το ανατρεπτικό φιλμ του Φατίχ Ακίν αφηγείται μια hardcore ερωτική ιστορία στα άκρα που συνδυάζει τρυφερότητα, ανθρωπιά, ασυμβίβαστη τρέλα και rock’n’roll ρομαντισμό.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
19/04/2024

Η σκηνοθέτρια Ιρίς Καλτενμπάκ γύρισε μία από τις εκπλήξεις της χρονιάς

Στην "Αρπαγή" η πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργός υπογράφει ένα ψυχογράφημα που μένει αξέχαστο.

Οι ταινίες "Χάρι Πότερ" επιστρέφουν στους κινηματογράφους

Τα "Epic Movie Nights" φέρνουν ξανά στη μεγάλη οθόνη το franchise που λατρεύουν οι millennials.

"Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο": Η νέα ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ στο φεστιβάλ της Τραϊμπέκα

Ο σκηνοθέτης της "Νορβηγίας" ετοιμάζεται για παγκόσμια πρεμιέρα στη σημαντική νεοϋορκέζικη διοργάνωση.

Οι Άλεξ Γκάρλαντ & Κίρστεν Ντανστ μιλούν στο "α" για τον "Εμφύλιο Πόλεμο"

Ο σκηνοθέτης και η πρωταγωνίστρια της πολιτικά φορτισμένης δυστοπικής περιπέτειας απαντούν στις ερωτήσεις του "α" γύρω από τη δημιουργία μιας αγωνιώδους ταινίας, η οποία απεικονίζει έναν ανησυχητικό μελλοντικό κόσμο.

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.

Η Αρπαγή

Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.