Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

2

Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες για ένα θεατρικά στημένο και αδιέξοδα φλύαρο ψυχόδραμα δωματίου, βασισμένο σε θεατρικό του Ζαν-Λικ Λαγκάρς.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

Έπειτα από 12 χρόνια ένας συγγραφέας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, σκληρή αντιπαράθεση των μελών της. Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες για ένα θεατρικά στημένο και αδιέξοδα φλύαρο ψυχόδραμα δωματίου, βασισμένο σε θεατρικό του Ζαν-Λικ Λαγκάρς.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου - εικόνα 1

Συνεχίζοντας να γυρίζει ταινίες σε καταιγιστικούς ρυθμούς, να συλλέγει βραβεία και να σπαταλά το ταλέντο του σε αυτάρεσκη επίδειξη διαρκείας, ο 28χρονος Γαλλοκαναδός Ξαβιέ Ντολάν έφυγε από το προηγούμενο Φεστιβάλ Κανών με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και το τελευταίο φιλμ του από την πρόσφατη απονομή των Σεζάρ με τρεις δια­κρίσεις: α΄ αντρικού ρόλου για τον Γκασπάρ Ουλιέλ, σκηνοθεσίας και μοντάζ για τον ίδιο. Αλλάζοντας κάθε φορά στιλ –από το «Σκότωσα τη Μητέρα μου» στο «Λόρενς για Πάντα» και από εκεί στο «Mommy»–, στο «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου» («Δεν είναι παρά το τέλος του κόσμου» η σωστή απόδοση) ο Ντολάν διασκευάζει ένα θεατρικό έργο του cult συγγρα­φέα Ζαν-Λικ Λαγκάρς, ο οποίος καταξιώθηκε στο γαλλικό σανίδι τα τελευταία χρόνια, μετά το θάνατό του από AIDS το 1995.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου - εικόνα 2

Με βιωματικά στοιχεία, αυτό αναφέρεται σε έναν συγγραφέα που έπειτα από 12 χρόνια απουσίας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, ανθρωποφάγο αντιπαράθεση των μελών της. Από τους τσακωμούς, τις εξομολογήσεις και τα αποκαλυπτικά φλας μπακ αναδύεται ένας μικρόκοσμος που δεν μπορεί να διαχειριστεί τα πάθη και τις ανασφάλειές του, οι οποίες χοροπηδούν στο πανί με τον πιο φλύαρο και υστερικό τρόπο. Προσπαθώντας να σκηνοθετήσει το σπίτι της οικογενειακής διαμάχης σαν ένα λαβύρινθο αντίστοιχο του εσωτερικού κόσμου των πρωταγωνιστών του, με διαρκή κοντινά πλάνα κι ένα στιλιζαρισμένο διάλογο, ο Ντολάν περισώζει ελάχιστα πράγματα από το σκληρό στην όψη, μα λεπτό σαν φύλλο χαρτί, αβαθές και πεζό πρώτο υλικό του. Το οποίο θα φαινόταν ακόμη πιο αναιμικό χωρίς την υποστήριξη του σπουδαίου, πρώτης διαλογής ερμηνευτικού επιτελείου του.

Γαλλία. 2016. Διάρκεια: 97΄. Διανομή: SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

Juste la Fin du Monde
2
  • Δραματική
  • 2016
  • Διάρκεια: 97 '
  • Ξαβιέ Ντολάν

Έπειτα από 12 χρόνια ένας συγγραφέας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, σκληρή αντιπαράθεση των μελών της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
18/04/2024

Η Αρπαγή

Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.

Το Περασμένο Καλοκαίρι

Αρκετά πιστό ριμέικ της δανέζικης "Βασίλισσας της Καρδιάς". Ενός τολμηρότερου ερωτικού δράματος, το οποίο διέθετε ένα διαφορετικό, αιχμηρό φινάλε.

Αμπιγκέιλ

Το μυστήριο συναντά το horror και το απενοχοποιημένο φαν, σε ένα διασκεδαστικό μιξ αναφορών και χαβαλέ, μέχρις ότου χαθεί ο έλεγχος και κυριαρχήσει η σαχλαμάρα.

Σπίθα στη Θάλασσα

Συγκινητικό δράμα επώδυνης ενηλικίωσης, το οποίο δεν ανοίγεται στα βαθιά σεναριακά, αντλώντας συναισθηματική δύναμη από τους τρισδιάστατους χαρακτήρες του.

Μη μου Λες Ψέματα

Συναισθηματική, στέρεα, όσο και εύπεπτη δραμεντί πάνω στα αληθινά ψέματα, τα οποία ξεκινούν από τη ζωή και γίνονται συναρπαστικές λογοτεχνικές και κινηματογραφικές ιστορίες.

Ένα Φλιτζάνι Καφέ και Καινούργια Παπούτσια

Υπαρξιακά αδιέξοδα πασχίζουν να αναδειχθούν μέσα από μια μελοδραματική συνθήκη, ο μινιμαλιστικός χειρισμός της οποίας καταντά φτωχός και μονοδιάστατος.