Στο «The Artist» δεν έβγαζε μιλιά, στις «6 + 1 Απιστίες» όμως ο βραβευμένος με Όσκαρ Γάλλος ηθοποιός δεν βάζει γλώσσα μέσα και… τα κάνει όλα: παραγωγός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης ενός από τα πολλά σκετς κι ερμηνευτής πέντε διαφορετικών ρόλων. Ο Ζαν Ντιζαρντέν μας εξηγεί γιατί του αρέσει να ρισκάρει και να το διασκεδάζει.
Aν και σε πολλά σημεία τολμηρή, η ταινία ξεπέρασε τους δύο εκατομμύρια θεατές στη Γαλλία. Περιμένατε τέτοια επιτυχία;
Είμαι διπλά χαρούμενος, όχι μόνο γιατί ασχολήθηκα με αυτήν την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος αλλά και γιατί στις «6 + 1 Απιστίες» δοκιμάσαμε όλοι –ο Ζιλ Λελούς με τον οποίο δουλέψαμε βήμα-βήμα, οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι και οι ηθοποιοί– να ξεφύγουμε από τα κλισέ. Τόσο αυτά που συνοδεύουν την έννοια της απιστίας όσο κι εκείνα της εύκολης εμπορικής επιτυχίας. Επιχειρήσαμε ριψοκίνδυνα πράγματα, που θα μπορούσαν να ξεβολέψουν το κοινό ή ακόμη και να το σοκάρουν, οπότε είμαι ενθουσιασμένος που αυτό μας ακολούθησε.
Πόσο πολλά ξέρετε για την ερωτική απιστία ώστε να αφοσιωθείτε πλήρως σε ένα φιλμ βασισμένο πάνω της;
Όχι περισσότερα από εσάς φαντάζομαι… (γέλια) Όχι περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον, τέλος πάντων. Βλέπω γύρω μου, ακούω ιστορίες από φίλους, ξέρω και από πρώτο χέρι κάτι λίγα… Η έννοια της απιστίας έχει ενδιαφέρον, διότι μας απασχολεί όλους, είναι ένα θέμα γεμάτο πάθος και μπορείς να την πλησιάσεις με τρόπους κωμικούς όσο και δραματικούς. Η ιδέα της ταινίας ξεκίνησε από μια τυχαία αφορμή, μια καθημερινή ιστορία που μου αφηγήθηκε ένας γνωστός, αλλά πάντα με γοήτευε το concept ενός σπονδυλωτού φιλμ – η ποικιλία ρόλων και δυνατοτήτων προσέγγισης που σου προσφέρει.
Για πρώτη φορά περνάτε πίσω από την κάμερα. Πώς το αποφασίσατε και πόσο σύντομα θα το ξαναεπιχειρήσετε;
Δεν ήταν στα αρχικά σχέδιά μου και όταν προέκυψε η ανάγκη αποφασίσαμε με τον Ζιλ (Λελούς) να σκηνοθετήσουμε μαζί το τελευταίο κομμάτι, το κλείσιμο της ιστορίας των Φρεντ και Γκρεγκ αλλά και ολόκληρης της ταινίας. Πήγε καλά, είχε πλάκα, κυρίως λόγω της βοήθειας και της πολύ καλής συνεργασίας που είχαμε με όλο το συνεργείο. Δεν είναι όμως κάτι που θα βάλω ως προτεραιότητα στο άμεσο μέλλον. Προς το παρόν δεν αλλάζω με τίποτα το ρόλο του ηθοποιού.
Γιατί διαλέξατε αυτό το σκετς, το τελευταίο, να εξελίσσεται στο Λας Βέγκας;
Σε όλη την ταινία υπάρχει η αίσθηση του παιχνιδιού, η ιδέα πως όλοι οι ήρωες είναι λίγο πολύ μεγάλα παιδιά. Για τους Φρεντ και Γκρεγκ αυτό είναι πιο φανερό και το Λας Βέγκας είναι σαν ένα λούνα παρκ του σεξ! Εκεί τα όνειρά σου γίνονται πραγματικότητα και αυτό είναι κάτι που μπορεί να αποδειχτεί απροσδόκητα αποκαλυπτικό όπως διαπιστώνουμε…
Το Χόλιγουντ απέχει από το Λας Βέγκας μόλις λίγα χιλιόμετρα. Θα απιστούσατε εύκολα στο γαλλικό σινεμά;
Εμένα, πάντως, μου φαίνεται ταξίδι μέχρι την άκρη του κόσμου. Το Χόλιγουντ είναι μια καλοφτιαγμένη, αστραφτερή κινηματογραφική μηχανή που φτιάχτηκε από Αμερικανούς και ανήκει σε Αμερικανούς. Το Όσκαρ σε φέρνει αναγκαστικά πιο κοντά του, με την έννοια ότι αρχίζουν και σε κατακλύζουν προτάσεις, αλλά αν πάω να δουλέψω εκεί θα είμαι πάντα ένας ξένος, μια «μετεγγραφή». Δεν είναι μόνο ότι δεν μιλάω τη γλώσσα, αλλά κυρίως ότι είμαι Γάλλος ηθοποιός. ως νοοτροπία, ως κουλτούρα και ως γούστο. Ποτέ μη λες ποτέ όμως…
Θα ήταν μια πρόταση για κωμωδία αυτό που θα σας δελέαζε περισσότερο; Γιατί νομίζω πως αυτό είναι
το κινηματογραφικό είδος που προτιμάτε.
Όχι μόνο… Ένας ηθοποιός πρέπει να μπορεί να καταλάβει και τα ανάλαφρα, και τα δραματικά συναισθήματα κι εμένα με ενδιαφέρει να δοκιμάζω πάντα κάτι καινούργιο. Κάτι ανάλογο με αυτό που επιχειρήσαμε στις «6 + 1 Απιστίες». Να αλλάζουμε ύφος από ιστορία σε ιστορία, αλλού να γινόμαστε συναισθηματικοί κι εξομολογητικοί, αλλού αστείοι, αλλού σοβαροί, μερικές φορές φτάσαμε μέχρι την καρικατούρα, την ηθελημένη υπερβολή… Όμως το σύνολο λειτούργησε. Έτσι κι ένας ηθοποιός μπορεί να περάσει από τελείως διαφορετικούς ρόλους, αλλά η πορεία του να έχει και ρίσκο, και συνέπεια.
Περισσότερες πληροφορίες
6 + 1 Απιστίες
Οι αστείες και δραματικές πλευρές της αντρικής ερωτικής απιστίας μέσα από ένα παζλ διασταυρούμενων ιστοριών.
