Η επανέκδοση του «Ανθρώπου που Γνώριζε Πολλά» και ειδικά η μνημειώδης σκηνή του «φονικού» κονσέρτου στο Άλμπερτ Χολ μας θυμίζουν γι’ ακόμη μία φορά ότι το όνομα του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι συνώνυμο της κινηματογραφικής αγωνίας (και απόλαυσης). Ιδού οι έξι εμβληματικές σεκάνς που ανέδειξαν τον Βρετανό σαρδόνιο σκηνοθέτη σε μετρ του σασπένς
Στην Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων
Μια ηλιόλουστη ημέρα, ένα απέραντο χωράφι, ένας άντρας που περιμένει κι ένα ψεκαστικό αεροπλάνο που υπερίπταται – «αν και δεν υπάρχει τίποτα για ψέκασμα». Και ξαφνικά αυτό επιτίθεται. Ο ευφάνταστος σκηνοθέτης στήνει ένα συναρπαστικό ραντεβού θανάτου κόντρα σε όλα τα πιθανά κλισέ (νύχτα, απομονωμένο στενό, υποβλητική μουσική, ύποπτες φιγούρες στο μισοσκόταδο), παρατείνοντας την αναμονή και παίζοντας σαδιστικά με τις επιθυμίες του θεατή – αρχικά να δημιουργηθεί επιτέλους μια απειλή για τον ήρωα και κατόπιν αυτός να την ξεπεράσει.
Νύχτα Αγωνίας
Η ψυχανάλυση φεύγει από το φόντο και περνά στο προσκήνιο του χιτσκοκικού έργου, με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να υποδύεται μια ψυχίατρο η οποία ανακαλύπτει ότι ο νέος διευθυντής της κλινικής της (Γκρέγκορι Πεκ), τον οποίο ερωτεύεται, είναι σχιζοφρενής. Μία από τις ονειρικές σκηνές, γεμάτη ψυχαναλυτικά σύμβολα, είναι σχεδιασμένη με το χαρακτηριστικό στιλ του Σαλβαδόρ Νταλί και σκηνοθετημένη από τον Χίτσκοκ σαν υποβλητικός, βασανιστικός εφιάλτης.
Ο Άνθρωπος που Γνώριζε Πολλά
Όταν τα κύμβαλα της ορχήστρας χτυπήσουν την κατάλληλη νότα, ο κρυμμένος στα θεωρεία δολοφόνος θα πυροβολήσει τον πολιτικό που παρακολουθεί τη συναυλία στο Άλμπερτ Χολ, στο πόντιουμ του οποίου στέκεται και διευθύνει ο ίδιος ο Μπέρναρντ Χέρμαν. Η κάμερα τρέχει πάνω στην παρτιτούρα και οι ήρωες να προλάβουν το μοιραίο, σε μια άψογα οργανωμένη σεκάνς – για πολλούς η κορυφαία στιγμή αγωνίας ολόκληρης της χιτσκοκικής φιλμογραφίας.
Ψυχώ
Μία από τις τρεις-τέσσερις διασημότερες κινηματογραφικές σκηνές και το σήμα κατατεθέν του χιτσκοκικού τρόμου είναι η σεκάνς του ντους, η οποία πήρε επτά ημέρες για να γυριστεί, ανέτρεψε κάθε καθιερωμένη δραματική συνέχεια μιας τυπικής χολιγουντιανής πλοκής (η ηρωίδα της ταινίας, την οποία υποδύεται μια σταρ, δολοφονείται στο πρώτο μισάωρο) και προκάλεσε σωρεία λιποθυμιών στην εποχή της. Η απίστευτη βία της, κλιμακούμενη με ένα αριστουργηματικό μοντάζ, σοκάρει ακόμη κι έπειτα από μισό αιώνα.
Η Θηλιά
Ξεκινώντας από ένα έργο του Πάτρικ Χάμιλτον και πειραματιζόμενος με τον κλειστό χώρο και τις σχέσεις θεάτρου και κινηματογράφου, ο Χίτσκοκ δοκιμάζει να γυρίσει ένα θρίλερ με ένα και μόνο πλάνο! Μυθοπλαστικός και φιλμικός χρόνος ταυτίζονται, η αφήγηση ρέει και το τεχνικό επίτευγμα είναι ένας πραγματικός άθλος για τα δεδομένα του 1948, καθώς οι πολύπλοκες κινήσεις της ογκώδους κάμερας και οι φωτισμοί (η ταινία ξεκινά απόγευμα και τελειώνει νύχτα) έπρεπε να προβλεφθούν στην εντέλεια, ενώ το φιλμ στο σασί της κινηματογραφικής μηχανής έφτανε μόνο για δέκα λεπτά.
Νοτόριους
Ερωτευμένοι, ο Κάρι Γκραντ και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν αναγκάζονται να χωρίσουν λόγω ενός πείσματος αλλά και μιας μυστικής αποστολής υψίστης εθνικής σημασίας. Παντρεμένη πλέον με έναν πράκτορα των ναζί, εκείνη πρέπει κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης να οδηγήσει τον Γκραντ στο κελάρι του σπιτιού, στην κάβα του οποίου κρύβεται ένα πολύτιμο μυστικό. Το σασπένς δομείται αριστοτεχνικά και κορυφώνεται με ένα επιδέξιο travelling που ξεκινά από την οροφή, διασχίζει το πλήθος των καλεσμένων και καταλήγει στο χέρι της Μπέργκμαν, η οποία κρατάει το κλειδί του υπογείου – το κλειδί ολόκληρης της πλοκής.
Περισσότερες πληροφορίες
Frances Ha
Όταν η συγκάτοικος και καλύτερή της φίλη την εγκαταλείπει για ένα καλύτερο διαμέρισμα, η 27χρονη Φράνσις προσπαθεί να επιβιώσει στη Νέα Υόρκη χωρίς σταθερή δουλειά, αλλά με πολλά όνειρα και μεγάλη αισιοδοξία.
