Bad, Bad Girls! Οι 10+1 κακές που αγαπήσαμε στην οθόνη

Η κυκλοφορία του σκοτεινού παραμυθιού της Disney «Maleficent» στις ελληνικές αίθουσες, με πρωταγωνίστρια την αγνώριστη Αντζελίνα Τζολί, μας θυμίζει ότι στον κινηματογράφο η θηλυκή μοχθηρία ανέκαθεν ήταν γοητευτική. Εμείς επιλέξαμε δέκα εμβληματικές κινηματογραφικές κακές που αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον στην οθόνη «bad girls have more fun»...

Αντζελίνα, η ωραία θυμωμένη του «Maleficent»

Όταν η Disney υπέγραφε το 1959 έναν εικαστικό άθλο κινουμένων σχεδίων, την ακαταμάχητη «Ωραία Κοιμωμένη», που χρειάστηκε σχεδόν μία δεκαετία για να ολοκληρωθεί, κανείς δεν περίμενε ότι η κακιά μάγισσα της ιστορίας Μαλέφισεντ θα αποκτούσε τους δικούς πιστούς φαν, ανάμεσά τους και τη μικρή Αντζελίνα Τζόλι. H 38χρονη Αμερικανίδα σταρ, η οποία ερμηνεύει τη σκοτεινή ηρωίδα του παραμυθιού στη νέα φιλόδοξη διασκευή του, θυμάται ότι αυτό που της άρεσε στην «Ωραία Κοιμωμένη» όταν ήταν μικρή ήταν ο χαρακτήρας της μάγισσας «επειδή ήταν κακιά και το διασκέδαζε»... Αρκετά χρόνια μετά η Τζολί πρωταγωνιστεί στο ολοκαίνουργιο «Maleficent», τη live action περιπέτεια που θα ρίξει φως στην ιστορία της γνωστής παραμυθένιας κακιάς. Τα χορταστικά εφέ, τα 2.000 κουστούμια και το πρωτοκλασάτο καστ της ταινίας υπόσχονται να μετατρέψουν την ιστορία της Μαλέφισεντ σε μία από τις blockbuster εκπλήξεις της χρονιάς και να προσθέσουν την Αντζελίνα Τζολί στη λίστα με τις εμβληματικότερες κακές του σύγχρονου σινεμά, οι οποίες ακολουθούν παρακάτω σε ένα ανορθόδοξο top 10 γεμάτο εκπλήξεις.

10.Μάλορι Νοξ - Τζούλιετ Λιούις («Γεννημένοι Δολοφόνοι», 1994)

Η παροξυσμική περιπέτεια του Όλιβερ Στόουν που κατακεραυνώνει την τηλεοπτική αναλγησία και την αμερικανική κουλτούρα της βίας είχε ως πρωταγωνιστές ένα σχιζοφρενικό ντουέτο που φύτευε στη σάρκα ατσάλι πιο γρήγορα και από αγρότη στις αχανείς βαμβακοφυτείες του Νότου. Η Τζούλιετ Λιούις ζευγάρωσε με τον Γούντι Χάρελσον στην οθόνη, ερμηνεύοντας την κακοποιημένη Μάλορι που ασπάζεται τη μισανθρωπία και μετατρέπεται σε αδίστακτη serial killer. Η σκηνή στην οποία σκοτώνει τον (petrol station) εραστή της διότι έμεινε ανικανοποίητη είναι σίγουρα μία από τις πιο καλτ στιγμές στη φιλμογραφία του Όλιβερ Στόουν.

9.Μιστίκ - Τζένιφερ Λόρενς (σειρά ταινιών «X-Men», 2011-14)

Αν έπρεπε να βρούμε μόνο δύο λόγους για να ευχαριστήσουμε τη σκηνοθέτιδα Ντέμπρα Γκράνικ για την προσφορά της, ο ένας θα ήταν για την «Καρδιά του Χειμώνα» και ο δεύτερος σίγουρα η ανακάλυψη της Τζένιφερ Λόρενς. Με οτιδήποτε καταπιάνεται η 23χρονη ηθοποιός­ μετατρέπεται σε κινηματογραφικό χρυσό. Δεν θα μπορούσε να γίνει ­διαφορετικά και στην περίπτωση της Μιστίκ, της μεταλλαγμένης ηρωίδας με τα χίλια πρόσωπα, η οποία αποτελεί έναν από τους συναρπαστικότερους χαρακτήρες των X-Men. Κάτω από το παχύ κυανό μεϊκάπ, η Λόρενς καταφέρνει να αποδώσει τα βαθιά τραύματα του κοινωνικού αποκλεισμού και τη δίψα για εκδίκηση με τη μοναδική ερμηνευτική της ­τραχύτητα.

8.Κατγούμαν - Μισέλ Φάιφερ («Ο Μπάτμαν Επιστρέφει», 1992)

Ποια Αν Χάθαγουεϊ; Όταν ο Τιμ Μπάρτον αποφάσισε να κάνει τα πιο τρελά κόμικς όνειρά του πραγματικότητα, απλώς έντυσε την 34χρονη τότε Μισέλ Φάιφερ με στενή ολόσωμη στολή. Το κατάξανθο θηλυκό ανθρωπο-αιλουροειδές υπήρξε ένα μείγμα πυρηνικής ερωτικής έκρηξης, απαγορευμένου καρπού και ορκισμένης μισανθρωπίας. Η μπαρτονική φαντασία μετέτρεψε την αδιάφορη γραμματέα Σελίνα Κάιλ σε μια φετιχιστική έκφραση του κακού. Μπορεί η σουπερηρωική περιπέτεια να ήταν κατώτερη του «Μπάτμαν» του 1989, αλλά τουλάχιστον προσέφερε στο σινεμά μία από τις πιο σέξι κακές πρωταγωνίστριες που γνώρισε ποτέ.

7.Μπέλατριξ Λεστρέιντζ - Έλενα Μπόναμ Κάρτερ («Χάρι Πότερ» 2007-11)

Απόφοιτη της σχολής Χόγκουαρτς, δραπέτις του Αζκαμπάν και τυφλά πιστή στον Λόρδο Βόλντεμορτ, η Μπέλατριξ Λεστρέιντζ ήταν η πρώτη θηλυκή Θανατοφάγος που παρουσιάστηκε στο σκοτεινό κόσμο του Χάρι Πότερ. Η πλέον κατάλληλη για να ενσαρκώσει τη σγουρομάλλα μάγισσα δεν ήταν άλλη από την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ… Η ιέρεια του σύγχρονου γκοθ, που θαρρείς ότι βγήκε από κάποιον ερεβώδη μεσαιωνικό πίνακα, τα κατάφερε και πάλι. Το ξεμαλλιασμένο λουκ και τα μαύρα φορέματα με τους κορσέδες τη μετέτρεψαν αμέσως σε έναν από τους κεντρικούς χαρακτήρες της ποτερικής εποποιίας και μία από τις αγαπημένες κακές της ποπ κουλτούρας.

6.Σαντάνικο Παντεμόνιουμ - Σάλμα Χάγεκ («Από το Σούρουπο ως την Αυγή», 1996)

Η σεκάνς του χορού της Μεξικανής καλλονής στο στριπτιζάδικο «Titty Twister» αποτελεί ένα από τα κορυφαία guilty pleasures της δεκαετίας του ’90. Η ταινία του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ ξεκινά σαν μια περιπέτεια φυγής υψηλού ρυθμού, που το ρίχνει στο σκληρό βαμπιρικό ροκ λίγα λεπτά μετά τη δαιμονικά σέξι εμφάνιση της Σάλμα Χάγεκ με μπικίνι κι ερπετό-αξεσουάρ. Με μια επιδέξια κινηματογραφική κωλοτούμπα, ο Ροντρίγκεζ κάνει μια τολμηρή αισθητική μετάγγιση από τα πιο «βρόμικα» b movies των ’70s, προσφέροντας ένα απολαυστικά αυτοσαρκαστικό φιλμ τρόμου και μια κακιά που πετάει φλόγες από την οθόνη.

5.Κρουέλα Ντεβίλ - Γκλεν Κλόουζ («Τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας», 1996)

Απέναντι στις πιο γλυκές μουσούδες του κόσμου στέκεται μια σατανική fashionista, που η τρέλα της για το άσπρο και το μαύρο ξεπερνάει και αυτήν του πιο φανατικού Παοκτζή. Το στιλιστικό έγκλημα της διχρωμίας στο μαλλί, τα ρετρο-πανκ συνολάκια και η δρακουλιάρικη βίλα της δημιούργησαν μια εξαιρετική κινηματογραφική εκδοχή της Κρουέλα. Με την ερμηνευτική στόφα και την πλαστική εκφραστικότητά της, η Γκλεν Κλόουζ ξεπέρασε τη γραφικότητα του καρτούν χαρακτήρα και μπήκε επιτυχημένα στο πάνθεον των πιο συμπαθητικών κινηματογραφικών κακών.

4.Ελ Ντράιβερ - Ντάριλ Χάνα («Kill Bill 1 & 2», 2003-4)

Ο Ταραντίνο είναι ο πατέρας ακόμη μιας μεταμοντέρνας κινηματογραφικής γέννησης, αυτής της μονόφθαλμης επαγγελματίας δολοφόνου Ελ Ντράιβερ. Ο δαιμόνιος Αμερικανός βάζει στο ευφάνταστο δημιουργικό του μπλέντερ κατάνες από ασιατικές ταινίες πολεμικών τεχνών, κόμικς και μάνγκα αισθητική, σπαγκέτι γουέστερν αμοραλισμό και παραδίδει ένα πολύχρωμο ποπ σινε-κοκτέιλ με ήρωες που σπάνε τους κώδικες της κινηματογραφικής καθαρότητας. Η ξεχασμένη Ντάριλ Χάνα αναγεννιέ­ται πέφτοντας με φόρα στην κατακόκκινη κολυμπήθρα του «Kill Bill», την οποία παραγεμίζει με αίμα η ανεξέλεγκτη στιλιζαρισμένη βία του μαέστρου Κουέντιν Ταραντίνο.

3.Κάθριν Τρεμέλ - Σάρον Στόουν («Βασικό Ένστικτο», 1992)

Το μυστήριο για το αν φορούσε η Σάρον Στόουν εσώρουχο στη μυθική σκηνή του σταυροπο­διού λύθηκε έπειτα από επαναλαμβανόμενα play - pause - rewind σε φθαρμένες νοικιασμένες βιντεοκασέτες στις αρχές των ’90s. Αυτό όμως που παραμένει αναπάντητο είναι πώς η 34χρονη τότε Αμερικανίδα ηθοποιός κατάφερε να μετατρέψει την Κάθριν Τρεμέλ, τη γυναίκα που ξύπνησε τον εφιάλτη του ευνουχισμού στους άντρες αυτού του πλανήτη, σε ένα παγερό, κυνικό κι εντέλει ακαταμάχητο sex symbol που ακόμη δεν λέει να ξεφτίσει. Μια (Σάρον) Στόουν στο κεφάλι του αντρικού κοινού...

2.Ασάμι Γιαμαζάκι - Εΐχι Σίνα («Audition», 1999)

Σε ηλικία μόλις 23 ετών η Εΐχι ερμηνεύει τη μοναχική κοπέλα­ που παρουσιάζεται σε μια οντι­σιόν γνωρίζοντας το επόμενο αρσενικό θύμα της. Η αγγελική φιγούρα της νεαρής, βγαλμένη από τη μυθολογία της ιαπωνικής παράδοσης, επιδίδεται σε ένα μακάβριο gore θέαμα. Η ανατριχιαστική αλληγορία του Τακάσι Μίικε για την αβάσταχτη μοναξιά, τα παιδικά τραύματα, τη δια­στροφή, το φαλλοκρατισμό, τη λυτρωτική λειτουργία του υποσυνείδητου και την ωμή βία παίρνει σάρκα και οστά στο υποχθόνια ανέκφραστο πρόσωπο της Σίνα.

1. Άνι Γουίλκς - Κάθι Μπέιτς («Misery», 1990)

Αν την έβλεπες στο δρόμο, θα ορκιζόσουν ότι η μεγαλύτερη αμαρτία που έχει κάνει στη ζωή της είναι ότι άφησε κάποια στιγμή λιγότερα από 20 σεντς στο παγκάρι εκκλησίας. Κι όμως η Κάθι Μπέιτς απελευθερώνει αργά και σταθερά τις μαγικές ερμηνευτικές της ικανότητες στην οθόνη εξελίσσοντας την ανισόρροπη ηρωίδα της με σεμιναριακή δεξιοτεχνία. Σε αυτό το πολυεπίπεδο παιχνίδι εξουσίας, όπου ο κλειστοφοβικός ζόφος του Στίβεν Κινγκ παντρεύεται με τη χιτσκοκική εμμονή, η Άνι ενσαρκώνει τη φαντασιακή εκδίκηση του αναγνώστη απέναντι στον αλαζόνα συγγραφέα.