Sight & Sound: Η ανατρεπτική λίστα των 100 καλύτερων ταινιών όλων των εποχών

Ιστορικές αλλαγές έβγαλε η καθιερωμένη ψηφοφορία του βρετανικού περιοδικού η οποία ανέδειξε ένα καινούριο νούμερο ένα αλλάζοντας τα δεδομένα.

jeanne_dielman1 «Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles»

Από το 1952 που για πρώτη φορά το ιστορικό βρετανικό περιοδικό Sight & Sound ανέδειξε τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, μέσα από μια παγκόσμια ψηφοφορία στην οποία έλαβαν μέρος κριτικοί κινηματογράφου και κινηματογραφιστές, κάθε δέκα χρόνια η διαδικασία επαναλαμβάνεται με τους αριθμούς των συμμετεχόντων να αυξάνονται. Για 50 χρόνια στη θέση νούμερο ένα βρισκόταν ακλόνητος ο "Πολίτης Κέιν" (Όρσον Γουέλς, 1941), μέχρις ότου το 2012 ο "Δεσμώτης του Ιλίγγου" (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958) πήρε την πρωτιά. Τώρα, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της νέας ψηφοφορίας, όπου ψήφισαν 1.600 κριτικοί και 480 σκηνοθετές και η οποία έφερε σαρωτικές αλλαγές.

Νέα καλύτερη ταινία ταινία όλων των εποχών αναδείχθηκε το ριζοσπαστικό αριστούργημα "Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles" της εικονοκλάστριας Σαντάλ Άκερμαν. Μια ταινία διάρκειας 3 ωρών και 20 λεπτών, η οποία από όταν κυκλοφόρησε το 1975 αναγνωρίστηκε ως ένα ρηξικέλευθο φιλμ πρωτοφανούς ματιάς και πολιτικής δύναμης. Η υπόθεσή του είναι φαινομενικά απλή: αφορά τη ρουτίνα μιας σεξεργάτριας στο πέρας τριών ημερών, καθώς ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή του γιου της και την υποδοχή των πελατών όταν εκείνος λείπει. Η ομαλή λειτουργία των καθημερινών ασχολιών της αρχίζει να διαταράσσεται ανεξήγητα, ώσπου τα πραγμάτα οδηγούνται σε μια αναπάντεχη κλιμάκωση.

Το "Jeanne Dielaman" υπήρξε από κάθε άποψη πρωτοποριακό. Από το ότι η σκηνοθέτρια διεκδίκησε το συνεργείο να αποτελείται αποκλειστικά από θηλυκότητες, μέχρι το πώς αφηγηματικά ανατρέπει μια σειρά από συμβάσεις. Κυρίως, όμως, η ταινία κέρδισε τη διαχρονικότητά της εξαιτίας της έμφασης με την οποία διατυπώνει από την αρχή το ρόλο μιας γυναίκας στο σπίτι, αναδεικνύοντας την πνιγηρή διάσταση των καθημερινών τελετουργιών μιας νοικοκυράς. Επιπλέον, η Άκερμαν εμβαθύνει με οξύτητα στους έως τότε παγιωμένους πατριαρχικούς έμφυλους κώδικες ανάγνωσης του σινεμά, προτού επιφέρει μια λυτρωτική χειραφέτηση στην ηρωίδα της.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως στην 100άδα του Sight & Sound υπάρχει ακόμα μία ταινία της σκηνοθέτριας, το συγκινητικό "News From Home" (1976). Το 2012 το "Jeanne Dielman" βρισκόταν στο νούμερο 36 της κατάταξης με μόλις μία ακόμα σκηνοθέτρια να βρίσκεται στη λίστα, η Κλερ Ντενί με το "Beau Travail" (1999). Φέτος, ο αριθμός τους έφτασε τις 11.

Ευχόμαστε αυτή η αργοπορημένη προσοχή που θα πέσει στο έργο της Άκερμαν να γίνει αφετηρία ώστε να αναδειχθεί το πλούσιο έργο ακόμα περισσότερων σκηνοθετριών στο μέλλον. Ειδικά εκείνων που παραμένουν έως σήμερα στην αφάνεια.

jeanne_dielman2
"Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles"

Οι 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών:

1. Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles (Σαντάλ Άκερμαν, 1975)
2. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958)
3. Ο Πολίτης Κέιν (Όρσον Γουέλς, 1941)
4. Tokyo Story (Γιασουζίρο Όζου, 1953)
5. Ερωτική Επιθυμία (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 2001)
6. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968)
7. Beau Travail (Κλερ Ντενί, 1998)
8. Οδός Μαλχόλαντ (Ντέιβιντ Λιντς, 2001)
9. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Ντζίγκα Βερτόφ, 1929)
10. Τραγουδώντας στη Βροχή (Στάνλεϊ Ντόνεν & Τζιν Κέλι, 1951)

Ερωτική Επιθυμία
"Ερωτική Επιθυμία"

11. Sunrise: A Song of Two Humans (Φ. Β. Μούρναου, 1927)
12. Ο Νονός (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1972)
13. Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (Ζαν Ρενουάρ, 1939)
14. Η Κλεό Από τις 5 έως τις 7 (Ανιές Βαρντά, 1962)
15. Η Αιχμάλωτος της Ερήμου (Τζον Φορντ, 1956)
16. Meshes of the Afternoon (Μάγια Ντέρεν & Αλεξάντερ Χάμιντ, 1943)
17. Close-Up (Αμπάς Κιαροστάμι, 1989)
18. Περσόνα (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1966)
19. Αποκάλυψη Τώρα (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1979)
20. Επτά Σαμουράι (Ακίρα Κουροσάβα, 1954)

Περσόνα
"Περσόνα"

= The Passion of Joan of Arc (Καρλ Θέοντορ Ντράγιερ, 1927)
= Late Spring (Γιασουζίρο Όζου, 1949)
23. Playtime (Ζακ Τατί, 1967)
24. Κάνε το Σωστό (Σπάικ Λι, 1989)
= Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1966)
= Η Νύχτα του Κυνηγού (Τσαρλς Λότον, 1955)
27. Shoah (Κλοντ Λανζμάν, 1985)
28. Daisies (Βέρα Χιτίλοβα, 1966)
29. Ο Ταξιτζής (Μάρτιν Σκορσέζε, 1976)

Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας που Φλέγεται
"Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται"

30. Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται (Σελίν Σιαμά, 2019)
= Ο Καθρέφτης (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1975)
=  (Φεντερίκο Φελίνι, 1963)
= Ψυχώ (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1960)
34. Αταλάντη (Ζαν Βιγκό, 1934)
35. Το Τραγούδι του Δρόμου (Στατγιαζίτ Ράι, 1955)
= Τα Φώτα της Πόλης (Τσάρλι Τσάπλιν, 1931)
= M (Φριτζ Λανγκ, 1931)
= Με Κομμένη την Ανάσα (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1960)
= Μερικοί το Προτιμούν Καυτό (Μπίλι Γουάιλντερ, 1959)
= Σιωπηλός Μάρτυρας (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1954)

Το Τραγούδι του Δρόμου
"Το Τραγούδι του Δρόμου"

41. Κλέφτης Ποδηλάτων (Βιτόριο ντε Σίκα, 1948)
= Ρασομόν (Ακίρα Κουροσάβα, 1950)
43. Στάλκερ (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1979)
= Killer of Sheep (Τσαρλς Μπάρνετ, 1977)
45. Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων (Άλφρεντ Χίτκοκ, 1959)
= Η Μάχη του Αλγερίου (Τζίλο Ποντεκόρβο, 1966)
= Μπάρι Λίντον (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1975)
48. Wanda (Μπάρμπαρα Λόντεν, 1970)
= Ordet (Καρλ Τέοντορ Ντράγιερ, 1955)
50. Τα 400 Χτυπήματα (Φρανουά Τριφό, 1959)
= Μαθήματα Πιάνου (Τζέιν Κάμπιον, 1992)

north_by_northwest2
"Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων"

52. News from Home (Σαντάλ Άκερμαν, 1976)
= Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, 1974)
54. Η Γκαρσονιέρα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1960)
= Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (Σεργκέι Αϊζενστάιν, 1925)
= Sherlock Jr. (Μπάστερ Κίτον, 1924)
= Περιφρόνηση (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1963)
= Blade Runner (Ρίντλεϊ Σκοτ, 1982)
59. Sans Soleil (Κρις Μαρκέρ, 1983)

La Dolce Vita
Λεζάντα

60. Daughters of the Dust (Τζούλι Ντας, 1991)
= La Dolce Vita (Φεντερίκο Φελίνι, 1960)
= Moonlight (Μπάρι Τζένκινς, 2016)
63. Καζαμπλάνκα (Μάικλ Κέρτιζ, 1942)
= Τα Καλά Παιδιά (Μάρτιν Σκορσέζε, 1990)
= Ο Τρίτος Άνθρωπος (Κάρολ Ριντ, 1949)
66. Touki Bouki (Ντζιμπρίλ Ντιόπ Μαμπέτι, 1973)
67. The Gleaners and I (Ανιές Βαρντά, 2000)
= Metropolis (Φριτς Λανγκ, 1926)
= Αντρέι Ρουμπλιόφ (Αντρέι Ταρκόβσκι, 1966)
= Τα Κόκκινα Παπούτσια (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1948)
= La Jetée (Κρις Μαρκέρ, 1962)

"Τα Καλά Παιδιά"

72. My Neighbour Totoro (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1988)
= Ταξίδι στην Ιταλία (Ρομπέρτο Ροσελίνι, 1954)
= Η Περιπέτεια (Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1960)
75. Αυτή Είναι Η Ζωή Μου (Ντάγκλας Σερκ, 1959)
= Επιστάτης Σάνσο (Κένζι Μιζογκούτσι, 1954)
= Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 2001)
= A Brighter Summer Day (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1991)
= Sátántangó (Μπέλα Ταρ, 1994)
78. Céline and Julie Go Boating (Ζακ Ριβέτ, 1974)
= Μοντέρνοι Καιροί (Τσάρλι Τσάπλιν, 1936)
= Η Λεωφόρος της Δύσης (Μπίλι Γουάιλντερ, 1950)
= A Matter of Life and Death (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1946)

Μπλε Βελούδο
"Μπλε Βελούδο"

84. Μπλε Βελούδο (Ντέιβιντ Λιντς, 1986)
Ο Τρελός Πιερό (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1965)
= Histoire(s) du cinéma (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1988-1998)
= Το Πνεύμα του Μελισσιού (Βίκτορ Ερίθες, 1973)
= Η Λάμψη (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1980)
= Chungking Express (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 1994)

"Παράσιτα"

90. Η Άγνωστη Κυρία (Μαξ Οφίλς, 1953)
= Ο Γατόπαρδος (Λουκίνο Βισκόντι, 1962)
= Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Κένζι Μιζογκούτσι, 1953)
= Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-Χο)
= Yi Yi (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1999)
95. Ένας Καταδικασμένος σε Θάνατο Δραπέτευσε (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1956)
= The General (Μπάστερ Κίτον, 1926)
= Κάποτε στη Δύση (Σέρτζιο Λεόνε, 1968)
= Τρέξε! (Τζόρνταν Πιλ, 2017)
= Black Girl (Ουσμάν Σεμπένε, 1965)
100. Τροπική Ασθένεια (Απιτσατπόνγκ Βερεσεθάκουλ, 2004)

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.