Μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ο «Κανόνας του Παιχνιδιού» (1939) του Ζαν Ρενουάρ, αποτελεί τη φετινή πηγή έμπνευσης για τη σύσταση του προγράμματος του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (4-14/11).
Εκτός, όμως, από πυξίδα την επιλογή των φετινών ταινιών, το φιλμ του Ρενουάρ λειτουργεί επίσης ως πρώτη ύλη για την κεντρική πρωτότυπη έκθεση της διοργάνωσης, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε συνδιοργάνωση με το MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών (6/11) στον πρώην Βρεφονηπιακό Σταθμό (Προβλήτα Α΄, Λιμάνι Θεσσαλονίκης) με τη συμμετοχή δέκα εικαστικών. Πρόκειται για τους Μαρίνα Βελησιώτη, Νικόλα Βεντουράκη, Ξένια Βήτου, Κυριακή Γόνη, Στάθη-Αλέξανδρο Ζούλια, Αλέξανδρο Μαγκανιώτη, Σοφία Στέβη, Διαμαντή Σωτηρόπουλο, Δημήτρη Τατάρη και Ντορέιτα Τζόγκου. Μετά την ολοκλήρωσή της στη Θεσσαλονίκη, η έκθεση θα φιλοξενηθεί και στην Αθήνα στο The Project Gallery (17/12).
Σχετικά με την επιλογή του «Κανόνα του Παιχνιδιού», ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης δήλωσε: «Αδιαπραγμάτευτα διαχρονικό, ιδίως στη μεταιχμιακή εποχή του σήμερα, όπου ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε έναν μετα-κόσμο που βρίσκεται στα σπάργανα, το διαμάντι του Ζαν Ρενουάρ μάς προετοιμάζει για την αναγκαία και αναπόφευκτη μετάβαση σε μία νέα εποχή. Μια ταινία που μάς υπενθυμίζει πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή οι κανόνες του παιχνιδιού και πόσο σημαντικό είναι να τους ορίσουμε και πάλι από την αρχή».
Στην εποχή της, η ταινία του Ρενουάρ δέχθηκε τρομερές επιθέσεις καθώς θεωρήθηκε από την τότε γαλλική κυβέρνηση πως «ασκεί ανεπιθύμητη επιρροή στη νεολαία της χώρας», για αυτό και στη συνέχεια την απαγόρευσε. Κάτι που δε θα πρέπει να εκπλήσσει, καθώς η υπόθεση τοποθετείται στις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γύρω από μια ομάδα Γάλλων αριστοκρατών, οι οποίοι με τους υπηρέτες τους συγκεντρώνονται σ' ένα κάστρο για ένα κυνηγετικό σαββατοκύριακο. Εκεί ο Ρενουάρ ασκεί δριμεία κριτική στις αστικές τάξεις, λοιδορώντας τες για την ηθική κατάπτωσή τους.
