Μετρ της πρόκλησης ο Ολλανδός Πολ Βερχόφεν, σκηνοθέτης του «Βασικού Ενστίκτου» και όψιμος λάτρης της γαλλικής (η «Εκείνη» είχε κάνει επίσης πρεμιέρα στην Κρουαζέτ), δικαιολόγησε απόλυτα τη φήμη του με τη διχαστική «Benedetta», full frontal αναβίωση ενός σεξουαλικού σκανδάλου που συγκλόνισε ένα γυναικείο καθολικό μοναστήρι του 17ου αιώνα. Ένα ατυχές γεγονός με κράτησε μακριά από τις αίθουσες για λίγες μέρες, η αίσθηση πόλωσης που κυριαρχεί εδώ όμως είναι έντονη, πυροδοτώντας αντιπαραθέσεις περί βιτριολικής ειρωνείας που δεν έγινε αντιληπτή και πρόκλησης για την πρόκληση χωρίς το παραμικρό κινηματογραφικό ενδιαφέρον. Πάντως, στον κομβικό ρόλο της νεαρής μοναχής η οποία αναστατώνει ερωτικά την πρωταγωνίστρια Βιρζινί Εφιρά, η Δάφνη Πατακιά απέσπασε κυρίως θετικά σχόλια.
Στρατηγικά τοποθετημένη στην αρχή, η ταινία του Βερχόφεν ανέβασε την ένταση σε ένα φεστιβάλ χαμηλών τόνων, όπου η πανδημία έχει αφήσει έντονα τα σημάδια της. Μικρότερες έως ανύπαρκτες ουρές (όλες οι προβολές απαιτούν ηλεκτρονική κράτηση θέσης), σαφώς λιγότεροι επισκέπτες και περίεργοι, περισσότερη τάξη κι οργάνωση, ελάχιστη ζωηράδα κι αναστάτωση. Τα σχόλια γύρω από τα μέτρα υγιεινής δεν σταματούν ποτέ φυσικά, η Λεά Σείντού δεν έρχεται στη Γαλλική Ριβιέρα γιατί κόλλησε covid, η ομάδα του «French Dispatch» του Γουές Άντερσον δεν θα δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τιερί Φρεμό τρέχει πάνω κάτω να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.
Μίνι έκπληξη του προγράμματος, από το οποίο τη θερμότερη υποδοχή έχει μέχρι στιγμής αποσπάσει η «Ανέτ» του Λεός Καράξ, αποτέλεσε η νορβηγική δραμεντί του Γιόακιμ Τρίερ «The Worst Person in the World», πορτραίτο μιας γυναίκας που προσπαθεί να βάλει σε τάξη την συναισθηματική και επαγγελματική ζωή της. Με θέμα την ευθανασία, το «Tout S'Est Bien Passé» του Φρανσουά Οζόν με τους Σοφί Μαρσό και Αντρέ Ντισολιέ δεν εξέπληξε, αλλά ούτε και απογοήτευσε κανέναν και το εκτός συναγωνισμού θρίλερ «Stillwater» του οσκαρικού Τομ Μακάρθι («Spotlight») επαινέθηκε μόνο για την ερμηνεία του Ματ Ντέιμον. Επίσης εκτός συναγωνισμού, το animation «Where Is Anne Frank» του Ισραηλινού Άρι Φόλμαν («Βαλς με τον Μπασίρ») συγκίνησε και επαινέθηκε για την τεχνική αρτιότητά του, ενώ το ιδιοσυγκρασιακό και ημιαυτοβιογραφικό δράμα «The Souvenir: Part II» της Τζοάνα Χογκ με τις Τίλντα Σουίντον και Αριάν Λαμπέντ, το οποίο προβλήθηκε στο «Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών», έμεινε πιστό στον αφοπλιστικό μινιμαλισμό της πρώτης ταινίας, μιας από τις μεγαλύτερες – και εντελώς υπόκωφες – κινηματογραφικές εκπλήξεις του 2019.
Περισσότερο ή λιγότερο θετικές ήταν και οι εντυπώσεις τις οποίες άφησαν τρία ντοκιμαντέρ τα οποία προβλήθηκαν στο επίσημο πρόγραμμα και είχαν άμεσες σινεφίλ αναφορές: το «Val» των Τινγκ Που και Λίο Σκοτ, βασισμένο σε οπτικό υλικό το οποίο κινηματογραφούσε ο Βαλ Κίλμερ επί 40 χρόνια, το «Jane Par Charlotte» της Σαρλότ Γκενσμπούρ, στο οποίο η διάσημη σταρ συνομιλεί εξομολογητικά με τη μητέρα της Τζέιν Μπίρκιν, και τέλος το «The Velvet Underground» του Τοντ Χέινς. Μια αντισυμβατική προσέγγιση της ιστορίας του επιδραστικού ροκ συγκροτήματος των Λου Ριντ και Τζον Κέιλ, με τον τρόπο που μόνο ο δημιουργός του «I’m not There» μπορεί να προσεγγίσει ένα μουσικό μύθο, μια εποχή και μια ολόκληρη (αντι)κουλτούρα.
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για την πραγματοποίηση του ταξιδιού.