Οσοι θυμούνται καλά τη δεκαετία του ’70 θα γνωρίζουν και τις λιγοστές μέρες δόξας που γνώρισε το drive-in της Μαλακάσας, το οποίο προσπάθησε να φέρει στα καθ’ ημάς την cool αμερικανική συνήθεια που σημάδεψε τη μεταπολεμική πραγματικότητα, συνδυάζοντας δύο φετίχ της ποπ κουλτούρας: το σινεμά και το αυτοκίνητο. Το ελληνικό πείραμα, όμως, δεν γνώρισε επιτυχία, και το 1980, μετά από τρία χρόνια λειτουργίας, από το αθηναϊκό drive-in απέμεινε μόνο η γιγαντιαία οθόνη που δεσπόζει σε ένα χορταριασμένο άνοιγμα, σχεδόν απέναντι από το Terra Vibe, ορατή από την εθνική οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης.
Τέσσερις δεκαετίες μετά, η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε την καθημερινότητά μας με δραματικό τρόπο, ανοίγοντας όμως την πόρτα σε εναλλακτικές δυνατότητες διασκέδασης, στις οποίες ίσως κανείς να μη δοκίμαζε να επενδύσει υπό κανονικές συνθήκες. Το drive-in σινεμά είναι μία απ’ αυτές, με το δήμο της Γλυφάδας να στήνει το δικό του στα νότια προάστια (στο Α΄ Δημοτικό Στάδιο) και την ομάδα του City Drive-in να ξεκινά με sold out προβολές στον Λυκαβηττό από τις αρχές Ιουνίου. Η διοργάνωση έχει πλέον μεταφερθεί με μεγάλη επιτυχία στο πάρκινγκ του Ολυμπιακού Σταδίου στην Καλογρέζα, η οποία εκτός από κινηματογραφικές προβολές περιλαμβάνει παραστάσεις stand-up comedy και σχεδιάζει σειρά συναυλιών. Πρόκειται για την ευχάριστη σινε-έκπληξη αυτού του καλοκαιριού, η οποία, συνδυάζοντας πρωτοτυπία, fun και ασφάλεια, κατάφερε να λανσαριστεί ως μια διαφορετική πρόταση στην καθιερωμένη εμπειρία του «πάμε σινεμά».
Από την «Casablanca» στον Λυκαβηττό
Για τον Αργύρη Δαλαβάγκα, creative director του City Drive-in, η ιδέα του drive-in γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα σαν μια μετεξέλιξη των διαδραστικών κινηματογραφικών προβολών της ομάδας Cinema Alive, οι οποίες ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2018 με το «Dirty Dancing» και συνεχίστηκαν με τον «Υπέροχο Γκάτσμπι», το «Commitments», τη Halloween εμπειρία «Horror hotel» στο Μπάγκειον και την «Casablanca» μόλις τα περασμένα Χριστούγεννα. «Πρόκειται για τον πρώτο immersive, βιωματικό θα έλεγα κινηματογράφο στην Ελλάδα, όπου ο θεατής δεν έχει απλώς παθητικό ρόλο, αλλά συμμετέχει στα δρώμενα, τα οποία ξεφεύγουν από τα στενά όρια της ταινίας», μας εξηγεί ο κύριος Δαλαβάγκας.
Η αρχική ιδέα, προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα, ξεκίνησε από το βρετανικό Secret Cinema, «αλλά από εκεί και πέρα η δουλειά είναι πρωτότυπη και απαιτεί πολύμηνη προετοιμασία», συνεχίζει ο ίδιος. «Για την «Casablanca», το όλο event της οποίας διαρκούσε ένα τετράωρο, χρειαστήκαμε 80 άτομα προσωπικό. Ευτυχώς, πολλοί απ’ αυτούς ήταν εθελοντές, ενθουσιασμένοι που θα έπαιρναν «ρόλο» στην παράσταση, καθώς όλα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο ως «Rick’s Café» ήταν προσαρμοσμένα στην ταινία· από τους ανθρώπους οι οποίοι υποδέχονταν τους θεατές ντυμένοι ναζί αξιωματικοί και ζητούσαν τα χαρτιά τους στα γερμανικά μέχρι τους ηθοποιούς που έπαιζαν μονολόγους εμπνευσμένους από το στόρι του φιλμ, όπως ο Ρικ, ο οποίος διηγούνταν όσα προηγήθηκαν αυτών που βλέπουμε στην οθόνη. Γιατί αφενός θέλαμε να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα σινεφίλ, νοσταλγική κι εξωτική, αφετέρου να αναδείξουμε με διακριτικό τρόπο στοιχεία όπως η σχέση Ευρωπαίων προσφύγων στην Αφρική τότε, Αφρικανών προσφύγων στην Ευρώπη σήμερα. Με το ίδιο μεράκι οργανώσαμε λοιπόν και τις drive-in προβολές, γι’ αυτό και ο κόσμος ανταποκρίθηκε».
Σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας ήταν αναμφίβολα η επιλογή του Λυκαβηττού. «Πλειοδοτήσαμε στον σχετικό διαγωνισμό, αλλά είχαμε εξαρχής στο νου μας και το ΟΑΚΑ, όπου βγήκαμε πρώτοι επιλαχόντες», τονίζει ο κύριος Δαλαβάγκας. «Ξεκινήσαμε λοιπόν το City Drive-in από τον Λυκαβηττό με το “Grease”, σε μια σπουδαία βραδιά όπου ο κόσμος έβγαινε από τα αυτοκίνητά του και χόρευε, σε διπλή προβολή με τα “Παράσιτα”. Συμμορφωμένοι πλήρως με τα μέτρα κατά της μετάδοσης του Covid-19, σερβίραμε παγωμένα κοκτέιλ, ποπκόρν, νάτσος, μπέργκερ, γλυκά, αλλά και μενού από τον chef Fahd με σερβιτόρους πάνω σε πατίνια. Κι όπως στο Cinema Alive, προσπαθήσαμε όπου ήταν δυνατό να δώσουμε μια επιπλέον νότα στην όλη εμπειρία. Στο “Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών”, για παράδειγμα, προηγήθηκε της προβολής μια μικρή περφόρμανς από… ζόμπι, την οποία επιμελήθηκε ο ειδικός του scare acting Θοδωρής Ελευθεριάδης».
Από τον Λυκαβηττό στο ΟΑΚΑ
Ήταν πράγματι μια διαφορετική σινε-εμπειρία οι προβολές στον αθηναϊκό λόφο με θέα τη νυχτερινή πρωτεύουσα, ακόμα και τις μέρες που είχε αέρα και η οθόνη κουνιόταν ελαφρά. Η δημιουργία θεματικών βραδιών, όπως οι Art Mondays και Horror Thursdays, λειτούργησε, ενώ ενδιαφέρον ήταν πως το μεγαλύτερο σουξέ είχαν οι stand-up comedy παραστάσεις. Υπήρξαν όμως προβλήματα με τους περιοίκους, κυρίως για μια μουσική συναυλία, ενώ κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν μπορούσαν την ώρα που προβάλλονται ταινίες θρίλερ να κάνουν ελεύθεροι βόλτα στον Λυκαβηττό… με το παιδί τους (στις 10 το βράδυ;).
«Δεν είχαμε καμιά υποστήριξη από τους υπευθύνους, τα συμβόλαια –υποχρεωτικά μηνιαία– αργούσαν να ανανεωθούν και, καθώς οι πλειοδότες του ΟΑΚΑ δεν εμφανίστηκαν, αποφασίσαμε στις αρχές Ιουλίου να μεταφερθούμε στο Ολυμπιακό Στάδιο». Συγκεκριμένα στο Πάρκινγκ 5, ένα χώρο σχεδόν δεκαπλάσιο, ο οποίος σου λύνει τα προβλήματα του sold out. Εδώ υπάρχει μεγαλύτερη άνεση στη διευθέτηση των αυτοκινήτων, στα οποία συνήθως επιβαίνουν είτε ζευγάρια είτε τετραμελείς παρέες με διάθεση για χαβαλέ. Οι περισσότεροι από 20 έως 35 ετών. Στο πρόγραμμα έχουν εντωμεταξύ προστεθεί και οι Ελληνικές Τρίτες, υπάρχουν κινηματογραφικές πρεμιέρες («Όχι Άλλο Καλοκαίρι») και συναυλίες, με τις stand-up comedy βραδιές να αποτελούν σταθερό πόλο έλξης – υπήρξε μάλιστα παράσταση που έβαλε 500 αυτοκίνητα!
Ρωτάμε τον creative director του Cinema Alive για τα highlights του διμήνου και εκείνος δηλώνει εντυπωσιασμένος από την ασφυκτική πληρότητα των «Φτηνών Τσιγάρων» του Ρένου Χαραλαμπίδη και τη σταθερή ζήτηση των μουσικών ταινιών. «Τα “Grease”, “Ένα Αστέρι Γεννιέται” και “La La Land” ήταν πολύ ζωντανές προβολές που πραγματικά ενθουσίασαν το κοινό».
Οι προβολές θα σταματήσουν μετά τις 5/8 και θα συνεχιστούν τον Σεπτέμβριο, παρέα με μουσικά events (ο χώρος υποδέχεται μέχρι και 5.000 καθήμενους) και φυσικά παραστάσεις stand-up. Θα συνεχίσει να γεμίζει ο χώρος; Πόσο διαφορετικές θα είναι τότε οι κοινωνικές συνθήκες; Πάντως, το ότι κανείς άλλος ιδιώτης, παρά κάποιες αρχικές ανακοινώσεις, δεν ακολούθησε φέτος το εγχείρημα του City Drive-in δείχνει ότι οι συγκυρίες βοηθούν τους τολμηρούς, οι οποίοι μένει τώρα να αποδείξουν πως η εναλλακτική σινε-πρότασή τους ήρθε στην ελληνική πραγματικότητα για να μείνει.
