Η πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργός μας εξηγεί τι κρύβεται πίσω από «Ένα Αγγελικό Πρόσωπο» και τον προκλητικό πρωταγωνιστικό χαρακτήρα του, τον οποίο δέχτηκε να ερμηνεύσει η μεγαλύτερη Γαλλίδα σταρ.
Μια μητέρα η οποία προσπαθώντας να ζήσει τη ζωή της παραμελεί, εγκληματικά θα μπορούσε να πει κάποιος, τη μικρή της κόρη είναι πολύ δύσκολο να γίνει συμπαθής ως κινηματογραφική ηρωίδα. Γιατί διαλέξατε έναν τέτοιο πρωταγωνιστικό χαρακτήρα για την πρώτη σας ταινία;
Δεν είναι η ιστορία μου, η μητέρα μου μ’ αγαπούσε πολύ… Μπορώ όμως να καταλάβω την Μαρλέν, μια γυναίκα που δεν αγαπά τον εαυτό της αρκετά για να του επιτρέψει να είναι ευτυχισμένος. Μπορώ να καταλάβω τα συναισθήματά της και το πόση αγάπη θα ήθελε να δώσει στο παιδί της, αλλά νιώθει πως δεν έχει ελπίδα στη ζωή της. Αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα της, κάτι το οποίο χαρακτηρίζει όλο και περισσότερο τον σύγχρονο άνθρωπο. Ιδιαίτερα τους νέους, οι οποίοι νιώθουν πως τους έχουν στερήσει τις ελπίδες, τις διεξόδους… Είναι μια αίσθηση που εύκολα οδηγεί σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές όπως αυτή της Μαρλέν.
Η οποία είναι αλκοολική, μια εικόνα την οποία προσπαθεί να αντιγράψει η μικρή Ελί.
Η αδυναμία έκφρασης της αγάπης, η εγκατάλειψη, τα σύγχρονα ψυχολογικά αδιέξοδα και η έννοια της προσωπικής ευθύνης είναι μερικά από τα θέματα που με απασχολούν στην ταινία, το βασικότερο όλων, όμως, είναι αυτό του εθισμού. Ο εθισμός έχει πολλές μορφές και συχνά ο έρωτας ή η αγάπη που νιώθουμε για κάποιο πρόσωπο γίνεται μια μορφή εθισμού. Μπορείς να είσαι ελεύθερος μέσα σε μια ανθρώπινη σχέση; Μπορείς να κινείσαι ελεύθερα μέσα σε ένα μικρόκοσμο, την καθημερινότητά σου, χωρίς να είσαι τυφλά και αυτοκαταστροφικά εξαρτημένος από κάποιον ή από κάτι; Δεν έχω εύκολες απαντήσεις, γι’ αυτό και η Μαρλέν μου φαίνεται ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον χαρακτήρας.
Πιστεύετε πως οι γύρω της την κρίνουν αυστηρά; Δεν είναι λογικό να θεωρούν βαριά αμέλεια την εγκατάλειψη του παιδιού της;
Νομίζω πως κι αυτή είναι μια ερώτηση που δεν έχει απλή, ξεκάθαρη απάντηση και αυτό ακριβώς ήθελα να νιώσει ο θεατής παρακολουθώντας τη συμπεριφορά της συγκεκριμένης γυναίκας. Πιστεύω πως συχνά κρίνουμε πολύ εύκολα τους γύρω μας, χωρίς να κάνουμε τον κόπο να μπούμε στη θέση τους. Τι υπάρχει πίσω απ’ αυτή την εικόνα του γελαστού, στενοχωρημένου, οργισμένου, μελαγχολικού ανθρώπου που είναι απέναντί μας; Όχι πάντα αυτό που φαίνεται με την πρώτη. Τι βρίσκεται λοιπόν πίσω από το «αγγελικό πρόσωπο» της ταινίας; Το οποίο είναι αυτό της Ελί, αλλά και εκείνο το όμορφο, σέξι και προσποιητά χαρωπό της Μαρλέν.
Θα μπορούσατε να σκεφτείτε κάποιο άλλο στη θέση του εκτός απ’ αυτό της Μαριόν Κοτιγιάρ;
Όταν ο παραγωγός μου με ρώτησε ποια ηθοποιό φαντάζομαι για το ρόλο τού απάντησα «την Κοτιγιάρ, αλλά ξέρω πως αυτό είναι ανέφικτο». «Δεν χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε» μου είπε και ήταν τεράστια έκπληξη το ότι εκείνη διάβασε το σενάριο, της άρεσε και ζήτησε να συναντηθούμε. Βρήκαμε αμέσως μια κοινή γλώσσα, συζητήσαμε πολύ για το ρόλο και ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως η κορυφαία ηθοποιός της Γαλλίας δέχτηκε τελικά να εμπιστευτεί μια πρωτοεμφανιζόμενη σκηνοθέτη και να αφοσιωθεί τόσο πολύ σ’ αυτό το σχέδιο.
Πόσο δύσκολο είναι για μια άπειρη, νεαρή σκηνοθέτη να φέρει μια σταρ τέτοιου μεγέθους στα νερά της και να μην αφεθεί στο δικό της τρόπο να πλάσει και να ερμηνεύσει το ρόλο της;
Είμαι σκηνοθέτης απλών, ανθρώπινων ιστοριών και για μένα ο ρόλος των ηθοποιών είναι κεφαλαιώδης στο τελικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα. Δεν σκέφτομαι λοιπόν πως εγώ έχω φανταστεί και γράψει με ένα μονοδιάστατο τρόπο ένα χαρακτήρα και αυτός δεν μπορεί να επηρεαστεί από τον ηθοποιό που θα τον ερμηνεύσει. Η Μαριόν έγινε η Μαρλέν, έβαλε ένα μεγάλο μέρος του εαυτού της στο ρόλο, οπότε τον διαμόρφωσε καθοριστικά άσχετα αν έμεινε πολύ ή λιγότερο πιστή στη σεναριακή περιγραφή του.
Αλλά από τη στιγμή που ξεκινάς από μια κοινή αφετηρία με κάποιον, από τη στιγμή που ένας τόσο έμπειρος επαγγελματίας δέχεται να συνεργαστεί μαζί σου γιατί πιστεύει στο όραμά σου, δεν θα το υπονομεύσει χωρίς λόγο. Ειδικά όταν το έχεις συζητήσει κι αναλύσει, σου έχει εκθέσει και αυτός τις ιδέες του και είστε μαζί, δίπλα δίπλα στο πλατό για να δημιουργήσετε κάτι κοινό. Γιατί κακά τα ψέματα, όλη η κινηματογραφική αλήθεια κάθε ρόλου γεννιέται τελικά εκεί, μπροστά στην κάμερα και όχι με μερικές λέξεις σε ένα κομμάτι χαρτί.
Περισσότερες πληροφορίες
Ένα Αγγελικό Πρόσωπο
Η αλκοολική Μαρλέν μεγαλώνει μόνη της την οκτάχρονη Ελί. Παρορμητική και ψυχολογικά άστατη συχνά παραμελεί την κόρη της, η οποία αναζητά τρόπο να επανενωθεί με τη «χαμένη» μητέρα της.