Η νέα ταινία του σκηνοθέτη Νίκου Περάκη με τίτλο «Success Story» κυκλοφορεί στις αίθουσες, κι εμείς του ζητήσαμε να μας αποκαλύψει άγνωστες πτυχές της ταινίας αλλά και τι τελικά σημαίνει ο... καινοτόμος όρος «γκρίζα κωμωδία».
Συνεργάζεστε ξανά με την Κατερίνα Μπέη στο σενάριο. Πώς φτάσατε στην ιστορία του «Success Story»;
Η συνεργασία μας περιορίζεται στην πιστή μεταφορά του σεναρίου της στην οθόνη. Κι η ιστορία δικιά της είναι, αν και την παροτρύνω να γράφει, για εκτόνωση, όταν υπάρχουν εντάσεις... με καταλαβαίνετε. Τον τίτλο τον βρήκε η δικηγόρος από κάτω, που διαβάζει πρώτη τα σενάρια, προς αποφυγήν νομικών επιπτώσεων... Ευτυχώς άρεσε και στην ODEON. Αλλά είμαι και πανευτυχής που σκηνοθετώ μια ταινία σαν χειρωνάκτης κι όχι σαν πνευματικός ή ηθικός αυτουργός, γιατί μπορώ να βγάλω τ΄ απωθημένα μου, χωρίς να φοβάμαι την ΟΓΕ, τη ΓΕΣΕΕ και τα LGBT σωματεία, αν και συστεγάζομαι μ΄ ένα. Εξ άλλου μου φτάνει που μου ‘κόψαν το 60% της σύνταξής μου, όσο σκηνοθετώ. Τουλάχιστο να το χαρώ!
Είστε πιθανώς ο μοναδικός που εξακολουθεί να γυρίζει ακομπλεξάριστες εμπορικές ταινίες με καυστικό σχόλιο για την τρέχουσα πραγματικότητα. Πιστεύετε λείπει αυτού του είδους το σινεμά από την ελληνική παραγωγή;
Υπάρχουν ευτυχώς αρκετοί που γυρίζουν ψυχαγωγικό κινηματογράφο. Όμως η εμπορικότητα δεν εξαρτάται μόνο από το προϊόν, αλλά κι από τις συνθήκες διανομής του. Είχα την τύχη να γυρίσω τις ταινίες μου σε μια εποχή που το πολύ πολύ να κυκλοφορούσε κανένα πειρατεμμένο VHS. Σήμερα η πειρατεία οργιάζει, οι κυβερνήσεις μας δεν τολμούν να στενοχωρήσουν ούτε τους ισχυρούς παρόχους internet, ούτε τους εξαθλιωμένους χρήστες με νόμους που ισχύουν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ανεβάστε κι εσείς το video που έφτιαξε η Ακαδημία μπας και σκεφτεί κανένας τις συνέπειες του προβλήματος.
Στο δελτίο τύπου της ταινίας, στο είδος αναφέρεται ο όρος «γκρίζα κωμωδία». Τι ακριβώς σημαίνει;
O όρος είναι καινούργιος και περιγράφει ακριβώς το κλίμα του «Success Story», καθώς και την πραγματικότητα που ζούμε.Πιο παραστατικά: Αντί για τα χρώματα τις ίριδος, κολλήστε στον δίσκο του Νεύτωνα τα λογότυπα των κομμάτων της τελευταίας 20ετίας: Το αποτέλεσμα δεν είναι λευκό αλλά γκρίζο. Αλλά η τονικότητα δεν εξαρτάται μόνο από τα ποσοστά των κομμάτων, αλλά κι από το γενικότερο περιβάλλον που αλλάζει, από εθνικό γαλάζιο και οικολογικό πράσινο, έως σκανδαλιστικό ροζ και μιντιακό κίτρινο. Θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι το SS είναι και κάτι σαν οδηγός επιβίωσης, αλλά δεν θέλω να διαφημίσω την εκπαιδευτική του διάσταση... άσε καλύτερα.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του «α» από τα γυρίσματα του «Success Story».
