Η μεγάλη ψηφοφορία με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων του «α», που θα κορυφωθεί τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου σε ένα πανηγυρικό event στη θερινή αίθουσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, έχει σπάσει κάθε ρεκόρ συμμετοχής. Οι αναγνώστες του κορυφαίου οδηγού πόλης, αποδεικνύουν έμπρακτα την αγάπη που τρέφουν για το ελληνικό σινεμά.
Να θυμίσουμε ότι στην ψηφοφορία που τρέχει στο athinorama.gr, με τη χορηγία του 11888, μπορείτε να επιλέξετε από μια βραχεία λίστα 40 ταινιών την αγαπημένη σας κινηματογραφική στιγμή. Όσοι συμμετέχετε στην ψηφοφορία μπαίνετε σε κλήρωση για προσκλήσεις για την εορταστική βραδιά της 12ης Σεπτεμβρίου που γίνεται στο πλαίσιο του Athens Open Air Film Festival, και θα περιλαμβάνει ακόμα ζωντανή μουσική, φαγητό, ποτό και άλλες εκπλήξεις.
Τις σαράντα κορυφαίες ντόπιες παραγωγές, οι οποίες προβλήθηκαν από το 1976 έως και το 2016 στις αίθουσες, συνέταξαν οι επαγγελματίες κριτικοί που βαθμολογούν εβδομαδιαίως τις νέες ταινίες στη δημοφιλή στήλη του περιοδικού και του site «Η γνώμη των κριτικών». Αν, όμως, κάποιος ρίξει μια προσεκτική ματιά στη λίστα, θα διαπιστώσει ότι πολλά από τα φιλμ της μοιράζονται την ίδια πρωταγωνίστρια… Μιλάμε για την Αθήνα, την πρωτεύουσα που αποτελεί το πιο αγαπημένο σκηνικό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
Αθήνα, πόλη μαγική
Κάθε πόλη έχει αυτό το «κάτι» που της δίνει την ταυτότητά της. Το «κάτι» που είναι ορατό μέσα από λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά τα οποία σου είναι οικεία με έναν παράξενο τρόπο. Αυτό το κάτι δηλαδή που σε κάνει να βλέπεις μια εικόνα και να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν ακόμη κι αν… λείπεις. Αυτό το μυστικό αθηναϊκό συστατικό βρίσκεται κρυμμένο στις ελληνικές ταινίες που αγαπάμε.
Το ερώτημα που τίθεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το ποια ταινία από τις σαράντα της λίστα εμπεριέχει την καλύτερη απεικόνιση της Αθήνας; Μην βιαστείτε να απαντήσετε… Πρόκειται για έναν δυσεπίλυτο κινηματογραφικό γρίφο.
Η πρωτεύουσα σε ρόλο σταρ
Οι «Απέναντι» του Γιώργου Πανουσόπουλο προβάλλουν κάποιες από τις καλύτερες άγριες νυχτερινές όψεις της Αθήνας, αλλά και μια μοναδική ηδονοβλεπτική ματιά πάνω στο πύρινο αστικό τοπίο του καλοκαιριού. Ο Παντελής Βούλγαρης με τις «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» δίνει τη δική του τρυφερή ματιά πάνω στην άδεια πόλη και στους ανθρώπους της, με τις σεκάνς που ο Θανάσης Βέγγος μιλά στο ηλεκτρικό με φόντο το κινούμενο αθηναϊκό τοπίο να συγκινούν αυθόρμητα.
Ένας από τους μεγαλύτερους εραστές/κινηματογραφιστές της πρωτεύουσας, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος φωτογραφίζει με μοναδική αισθητική ακρίβεια την Αθήνα (από το στενό πέρασμα του τρένου μέχρι την ταράτσα στον Πειραιά) στο «Αυτή η Νύχτα Μένει». Όλα αυτά μέχρι να μετακομίσει η πρωταγωνίστρια Στέλλα στο επαρχιακό σκυλάδικο «Ζεταίμ», σε μια από τις κορυφαίες κινηματογραφικές απεικονίσεις των δυο όψων της Ελλάδας. Η «Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περάκη, γυρισμένη στο μεγαλύτερο μέρος της στην Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού όπου φιλοξενήθηκαν τα πρώτα στούντιο της ΥΕΝΕΔ, δίνει μια διαφορετική, «χακί» ματιά πάνω στην πόλη. Εξαιρετικό κινηματογραφικά το διάβα του Νίκου Καλογερόπουλο στην άδεια Αθήνα τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου... Με το «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, ταξιδεύουμε ακόμη πιο πίσω στο χρόνο, και πιο συγκεκριμένα στις λαϊκές γειτονιές της πρωτεύουσας του μεσοπολέμου και τα καταγώγια από όπου ξεπήδησε ένα από τα κορυφαία ελληνικά μουσικά ρεύματα, το οποίο μεταφέρει στο δημιουργικό του dna την ιστορία της προσφυγιάς.
Η Αθήνα του Οικονομίδη, του Κούτρα, του Γιάνναρη…
Καβαλάμε και πάλι την χρονομηχανή, επιστρέφοντας στη σύγχρονη Αθήνα, μόνιμο σκηνικό στις ταινίες του Πάνου Κούτρα. Στη «Στρέλλα», βυθιζόμαστε στην σκοτεινή πλευρά του κέντρου, γνωρίζοντας τους απόκληρους ήρωες της, τους οποίους προσεγγίζει ο Έλληνας σκηνοθέτης με μια παράδοξη συμπάθεια. Στο πιο πρόσφατο «Xenia», η πρωτεύουσα αποτελεί μόνο μια στάση στο road trip των δυο αδελφών, η οποία είναι, όμως, αρκετή για να τρυπώσουμε μαζί με την κάμερα στο γλυκό της περιθώριο.
Στην «Άκρη της Πόλης» μας μετέφερε το 1998 ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης και στα εργατικά προάστια όπου ζούνε οι νεαροί Ρωσοπόντιοι ήρωες του, κυνηγώντας το άπιαστο «ελληνικό όνειρο». Τα υψηλής αφηγηματικής έντασης δράματα του Γιάννη Οικονομίδη παρουσιάζουν με ένα μοναδικό, ασυνήθιστο τρόπο την πρωτεύουσα. Το «Σπιρτόκουτο» μας κλείνει μέσα στο εκρηκτικό διαμέρισμα μιας αθηναϊκής πολυκατοικίας, που μοιάζει έτοιμο να εκραγεί στο αέρα… Ο ασπρόμαυρος «Μαχαιροβγάλτης», από την άλλη, μας οδηγεί στα Λιόσια και στην οικογενειακή πολυκατοικία ενός μεσήλικα που φιλοξενεί τον ανιψιό του από την Πτολεμαΐδα. Μια εξαιρετικής αισθητικής, καρβουνιασμένη αναπαράσταση των περιχώρων της πρωτεύουσας. Τέλος, η «Αγέλαστος Πέτρα» εξελίσσεται λίγο πιο έξω από το κέντρο της πόλης, στην Ελευσίνα, καταγράφοντας τις αλλαγές που συντελούνται σε ένα μυθικό τόπο.
