Βραβευμένη στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» των Κανών, ανθρωποκεντρική και σκηνοθετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση ενός ακόμη άλυτου βαλκανικού προβλήματος.
1991, «Γελένα και Ιβάν»: Παραμονές των πρώτων εχθροπραξιών ανάμεσα σε Σέρβους και Κροάτες, δυο ερωτευμένοι νέοι θα πέσουν θύματα της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας.
2001, «Νατάσα και Άντε»: Ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος έχει τελειώσει, αλλά ο απόηχός του εμποδίζει έναν Κροάτη και μια Σέρβα να γίνουν ζευγάρι.
2011, «Μαρίζα και Λούκα»: Ένας νεαρός Κροάτης επιστρέφει στο χωριό του και επισκέπτεται την πρώην αγαπημένη του, μια Σέρβα την οποία εκείνος εγκατέλειψε.
Τρεις ερωτικές ιστορίες ανάμεσα σε έναν Κροάτη και μια Σέρβα, πάντα στη σκιά του πολέμου που κομμάτιασε τη Γιουγκοσλαβία, συνθέτουν ένα κινηματογραφικό οδοιπορικό στον τόπο του βαλκανικού εγκλήματος και στις ψυχές των θυμάτων που άφησε πίσω του. Παρών, έστω και έμμεσα, σε κάθε σύγχρονη σέρβικη, κροατική, βοσνιακή και σλοβένικη ταινία, ο εμφύλιος της δεκαετίας του ’90 επηρεάζει καθοριστικά ακόμα και σήμερα την καθημερινότητα των βορειοδυτικών γειτόνων μας. Ο ταλαντούχος Κροάτης Ντάλιμπορ Ματάνοβιτς προσπαθεί να ανιχνεύσει κυρίως το «πώς» και δευτερευόντως το «γιατί» μέσα από ένα σπονδυλωτό ψυχολογικό δράμα, το οποίο διηγείται την ίδια ουσιαστικά ιστορία σε τρεις παραλλαγές. Γι’ αυτό και το ζευγάρι των νεαρών ερωτευμένων ερμηνεύεται πάντα από τους ίδιους ηθοποιούς.
Αυτού του είδους οι ταινίες, οι οποίες προσπαθούν να σχολιάσουν την αιματοβαμμένη συγκατοίκηση διαφορετικών εθνών (από τη Γιουγκοσλαβία ως την Παλαιστίνη και τη Βόρειο Ιρλανδία), πάσχουν από την εγγενή αδυναμία του προφανούς μηνύματος. Το αναπόφευκτο «ειρήνη υμίν» γίνεται συχνά μονοδιάστατη, απλοϊκή διδαχή και αυτό είναι κάτι που ούτε ο «Καυτός Ήλιος» μπορεί εύκολα να προσπεράσει. Ωσότου φτάσει στο συμπέρασμα, όμως, διανύει μια πολύ ενδιαφέρουσα –κυρίως σκηνοθετικά– διαδρομή, η οποία αναδεικνύει συναισθήματα και ιδέες που κρύβονται σε μια σιωπή, ένα βλέμμα ή μια χειρονομία, φέρνει σε αντιπαράθεση τον οργισμένο εσωτερικό κόσμο των ηρώων με την πάντα φωτεινή, ειδυλλιακή φύση που τους περιβάλλει, τονίζει την αξία της ζωής μέσα από αόρατες λεπτομέρειές της που διαφεύγουν κάθε ιστορικής μελέτης και πολιτικής ανάλυσης. Όπως άλλωστε και κάθε εύκολου, αφελούς αντιπολεμικού μηνύματος.
Κροατία, Σερβία. 2015. Διάρκεια: 123΄. Διανομή: AMA FILMS.
Περισσότερες πληροφορίες
Καυτός Ήλιος
1991, 2001, 2011: Τρεις ερωτικές ιστορίες ανάμεσα σε έναν Κροάτη και μια Σέρβα, πάντα στη σκιά του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου πολέμου.