Το μικρομηκάδικο φεστιβάλ συνεχίζεται στην πόλη της Μακεδονίας με το ελληνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα να κεντρίζει και πάλι το ενδιαφέρον.
Με τα τέσσερα πέμπτα του ελληνικού διαγωνιστικού προγράμματος να έχουν ήδη προβληθεί, τα φαβορί για την κατάκτηση του Χρυσού Διόνυσου που θα απονεμηθεί το Σάββατο 19/9 στο Δημοτικό Ωδείο της Δράμας, έχουν ήδη ξεχωρίσει. Αλλά καλό θα ήταν πριν από την παρουσίαση τους να πούμε δυο-τρια πράγματα για τη φετινή διοργάνωση.
Για μια ακόμη χρονιά, το ελληνικό τμήμα αποδεικνύεται πολλών ταχυτήτων, με τις διαφορές ανάμεσα στις περισσότερες ταινίες να είναι σχεδόν χαώδεις, κυρίως στο επίπεδο της παραγωγής. Για παράδειγμα, είναι εμφανές ότι οι Έλληνες σκηνοθέτες που έχουν γυρίζει τις ταινίες τους στο εξωτερικό μέσω διεθνών συμπαραγωγών έχουν μεγαλύτερα μπάτζετ και περισσότερες δυνατότητες, σε σχέση με τις εγχώριες παραγωγές (ας μην ξεκινήσουμε την γκρίνια για την χρηματοδότηση πάλι...). Πέρα, όμως, από αυτό ο αριθμός των 41 ταινιών αποδεικνύεται τελικά μεγάλος για συνθέσει ένα ανταγωνιστικό διαγωνιστικό τμήμα υψηλού επιπέδου.
Ένα δεύτερο χρήσιμο συμπέρασμα είναι ότι ελάχιστες είναι οι ελληνικές ταινίες που ασχολούνται σε πρώτο ή έστω σε δεύτερο βαθμό με την κρίση και τις νέες εκρηκτικές κοινωνικές δυναμικές. Μάλλον, η απώλεια έγινε συνήθεια και το ενδιαφέρον των Ελλήνων δημιουργών ατόνησε για τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε, σε αντίθεση με τα πρώτα χρόνια της οικονομικής καθίζησης. Επίσης, αρκετές είναι οι ταινίες που έχουν ανήλικους πρωταγωνιστές προσπαθώντας να μιλήσουν για την αθωότητα και την επίπονη διαδικασία της ενηλικίωσης. Βέβαια, η μέχρι στιγμής έκπληξη του φετινού προγράμματος έχει διαφορετική ηλικιακή προτίμηση... Πρόκειται για το “Σύκο” του Ελληνοσουηδού Νικόλα Κολοβού που μας μεταφέρει σε χωριό της ελληνικής επαρχίας όπου ένας παππούς προσπαθεί να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία της ετοιμοθάνατης γυναίκας του. Αστείο και συγκινητικό, ευφυές και σκηνοθετικά άρτιο, το φιλμ αποτελεί σίγουρα μια από τις καλύτερες στιγμές του φεστιβάλ.
“Ανάδρομος” ονομάζεται το εξαιρετικό ντεμπούτο του Βασίλειου Κεκάτου, το οποίο αποτελεί το πορτρέτο μιας μεσήλικης αστής που είναι έτοιμη να σπάσει... Γεωμετρικά κάδρα με ακρίβεια χιλιοστού και στιλιζάρισμα υψηλού επιπέδου, το φιλμ του νεαρού Έλληνα σκηνοθέτη έχει κάτι από σορεντινική κομψότητα και τον υποδόριο σαρκασμό του Greek Weird Wave.
Ένα από τα ελάχιστα κοινωνικά δράματα που συμμετέχουν στο φετινό ελληνικό διαγωνιστικό -και με διαφορά το καλύτερο από αυτά- είναι το “4η Μαρτίου” του Δημήτρη Νάκου. Το φιλμάκι μας μεταφέρει σε μια πόλη της επαρχίας όπου μια νεαρή Ρωσίδα οικιακή βοηθός βρίσκεται μπροστά από ένα πτώμα και από ένα μεγάλο δίλημμα. Σεναριακά ολοκληρωμένη και αιχμηρή, η ταινία περιγράφει με νταρντενική ευστοχία μέσα σε μόλις δεκαπέντε λεπτά τις νεοελληνικές παθογένειες (που προϋπήρχαν της κρίσης) με την πολυεπίπεδη αφήγησή της.
Από το πρόγραμμα έχει ξεχωρίσει, επίσης, το “Dream Toy”, ένα πρωτότυπο φιλμ που έχει για πρωταγωνιστή του ένα... τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο-παιχνίδι. Μια από τις συγκινητικότερες και εξυπνότερες στιγμές του φεστιβάλ. Επίσης, το αγγλόφωνο “Simon Says” του Νίκου Τσεμπερόπουλου που γυρίστηκε στο Λονδίνου ανήκει σίγουρα στα highlights τόσο για τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει σεναριακά τη μοναξιά όσο και για την σκηνοθετική του αρτιότητα. Το επίσης αγγλόφωνο “Blue Train” του Μανώλη Μαυρή, το οποίο περιγράφει με ευαισθησία την παιδική αθωότητα ξεχωρίζει για την εικαστική του δεξιοτεχνία, αλλά και για την πειραγμένα παραμυθένια του αισθητική που θυμίζει Γουές Άντερσον. Επίσης, αξιοπρόσεκτη είναι και η “Έκδυσις” της Φαίδρα Τσολίνα, ένα σουρεαλιστικό ταξίδι ενός υπαλληλάκου στην άγονη επαρχιακή γη, όπου τα απωθημένα παίρνουν σάρκα και οστά και η απελευθέρωση από τα δεσμά της σύμβασης γίνεται παιχνιδιάρικη.
Το ελληνικό πρόγραμμα έχει όμως και τις καλές ανάλαφρες στιγμές του: Καταρχάς, το “Joanna” του έμπειρου Παναγιώτη Φαφούτη ξεχωρίζει για την σεναριακή του ιδέα, όσο και για την υψηλού επιπέδου παραγωγή του. Το διαλογικό “Χωρίς Γάλα” του Θοδωρή Βουρνά, που σαρκάζει την εγχώρια κινηματογραφική πιάτσα, έχει τις καλές στιγμές του (ο τραγουδοποιός Πάνος Μουζουράκης σε μια εμφάνιση-έκπληξη), η “Κατηφόρα” του Στέλιου Καμμίτση μιλά με σκηνοθετική ακρίβεια και χιούμορ για την σεξουαλική ταυτότητα, ενώ το ντοκιμαντέρ “Πωγωνίσκος” του περσινού μεγάλου νικητή της Δράμας Θανάση Νεοφώτιστου ανάγκασε το κοινό να γελάσει αρκετές φορές στην αίθουσα “Ολύμπια”. Επίσης, η δημιουργικά τολμηρή sci-fi προσπάθεια “Ο Σπόρος” της Ιφιγένειας Κοτσώνη διαθέτει εντυπωσιακή εικονογράφηση και ειδικά εφέ για τα ελληνικά δεδομένα.
Σήμερα, Παρασκευή 18/9 προβάλλονται οι τελευταίες επτά ταινίες του ελληνικού διαγωνιστικού με το “Euroman” του Γαβριήλ Τζάφκα και το “Ψωμί και Ελιές” των Αλεξάντερ Γιάσικ και Ιορδάνη Ορφανίδη να ξεχωρίζουν με μια πρώτη ματιά. Τα βραβεία θα δοθούν αύριο Σάββατο 19/9 (9 μ.μ.), στο Δημοτικό Ωδείο της Δράμας.
