Ο αγαπημένος Τουρκογερμανός δημιουργός βρέθηκε την Τετάρτη 25/2 στο Ινστιτούτο Γκαίτε για να παρουσιάσει τη «Μαχαιριά», το ολοκαίνουργιο ιστορικό του έπος.
Βλέποντας τον Φατίχ Ακίν νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στις αρχές των 00s. Ο αγαπημένος Τουρκογερμανός δημιουργός μάλλον έχει βρει το μαγικό τρόπο για να σταματήσει την κλεψύδρα, αφού δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την τελευταία φορά που τον είδα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2007. Ο Ακίν χαμογελώντας συνεχώς έδειχνε να απολαμβάνει την επίσκεψη του στην Ελλάδα, μια χώρα που αγαπά ιδιαίτερα. Στην ερώτηση, λοιπόν, για το εάν αισθάνεται περισσότερο Γερμανός ή Τούρκος, ο Φατίχ Ακίν αποφάσισε να πάρει αυτοβούλως την ελληνική ιθαγένεια. «Σήμερα αισθάνομαι πολύ Έλληνας. Για αύριο δεν ξέρω…».
Ήρθε η ώρα να πάρω διαζύγιο με την Τουρκία
«Η Μαχαιριά» που κυκλοφορεί την Πέμπτη 5/3 στους ελληνικούς κινηματογράφους δυναμίτισε τις σχέσεις του Φατίχ Ακίν με τη χώρα καταγωγής του. Η ταινία εκτυλίσσεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στη βορειοανατολική Τουρκία, όπου ένας σιδηρουργός κατορθώνει να επιβιώσει από τη γενοκτονία των Αρμενίων, χάνοντας ωστόσο την οικογένειά του. Όταν μαθαίνει πως οι δίδυμες κόρες του μπορεί να είναι ακόμη ζωντανές, ξεκινά ένα ταξίδι που θα τον φέρει μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το ιστορικό έπος που ξαναφέρνει στην επικαιρότητα τη Γενοκτονία των Αρμενίων, μετέτρεψε τον Φατίχ Ακίν σε «μαύρο πρόβατο» για τους τουρκικούς εθνικιστικούς κύκλους, αλλά και για τη κυβέρνηση Ερντογάν. «Θα παρομοίαζα τη σχέση που έχω με την Τουρκία μ’ αυτή ενός γάμου που δεν πάει καλά. Την αγαπώ, αλλά δεν μπορώ να ζήσω μαζί της. Ήρθε η στιγμή να χωρίσω με την Τουρκία. Τα επόμενα χρόνια θα φλερτάρω με άλλες χώρες-ερωμένες» είπε χαμογελώντας ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης. Η «Μαχαιριά», η ταινία που κλείνει την τριλογία «έρωτας, θάνατος και διάβολος», μοιάζει ελάχιστα (ως καθόλου) με τις δύο προηγούμενες, δηλαδή το «Μαζί, Ποτέ!» και το «Η Άκρη του Ουρανού». Αλήθεια, τι είναι αυτό που οδήγησε τον Φατίχ Ακίν στο να βρει καταφύγιο στη φόρμα του ιστορικού έπους; «Ψάχνω σε κάθε μου ταινία να ψαχτώ αφηγηματικά. Δεν έχω ένα στυλ που να πρέπει να υπηρετώ συνέχεια. Προσπαθώ να κάνω κάτι παραπάνω από αυτό. Δηλαδή να βρω την αλήθεια και να την βάλω σε μια φόρμα. Πάντοτε ήμουν ειλικρινής στις προθέσεις μου. Αυτό έκανα και στην “Μαχαιριά”». Ο 41χρονος σκηνοθέτης αποκάλυψε ότι για πέντε ολόκληρα χρόνια ξυπνούσε και κοιμόταν έχοντας στο μυαλό του την γενοκτονία των Αρμενίων. Μίλησε για όλα εκείνα τα πράγματα που τον επηρέασαν στο γύρισμα του ιστορικού έπους, από το ιστορικό μυθιστόρημα «Το παραμύθι της τελευταίας σκέψης» του Έντγκαρ Χίλζενρατ, τα κείμενα του δολοφονημένου μαχητικού Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ, μέχρι το «Αμέρικα, Αμέρικα» του Ηλία Καζάν... «Αν θεωρήσω ότι ο Μάρτιν Σκορσέζε είναι ο κινηματογραφικός μου πατέρας τότε ο Καζάν είναι σίγουρα ο παππούς μου» δήλωσε ο Φατίχ Ακίν, φανερώνοντας στο Ινστιτούτο Γκαίτε το κινηματογραφικό γενεαλογικό του δέντρο.
Ένα ιστορικό έπος που γυρίστηκε σε πέντε χώρες
Ένα από τα ζητήματα που έδειξαν να απασχολούν τον 41χρονο δημιουργό είναι αυτό της χρηματοδότησης. Έχοντας, μόλις, τελειώσει την οδύσσεια ενός ακριβού ιστορικού έπους που γυρίστηκε σε πέντε χώρες (από την Ιορδανία μέχρι την Κούβα και από την Μάλτα μέχρι τον Καναδά) ο Φατίχ Ακίν έδειξε κουρασμένος από αυτήν την κινηματογραφική περιπέτεια. «Οι πόροι για το σινεμά είναι πλέον περιορισμένοι. Από την στιγμή που δεν στοχεύω στις μάζες και δεν με ενδιαφέρουν τα νούμερα στο box office πρέπει να κάνω από εδώ και πέρα ταινίες που δεν κοστίζουν πολύ». Όσο για την γνώμη του για την ελληνική κρίση, ο Φατίχ Ακίν δεν θέλησε να μπει στα άγνωστα για αυτόν χωράφια των οικονομικών αναλύσεων. «Ρωτάτε τον λάθος άνθρωπο. Δεν είμαι εξπρέρ στα οικονομικά και δεν γνωρίζω ποιος χρωστάει σε ποιόν και πόσα». Συμπληρώνοντας στη συνέχεια ότι «αυτό που μπορώ να σας πω για την καινούργια σας κυβέρνηση είναι ότι μου αρέσει γιατί οι υπουργοί της δεν φοράνε γραβάτες»... Η τελευταία και μάλλον πιο αιχμηρή ερώτηση ήρθε από τον διανομέα της ταινίας και προσωπικό φίλο του Φατίχ Ακίν, Ζήνο Παναγιωτίδη στο τέλος της συνέντευξης τύπου. Ο ιδιοκτήτης της Rosebud.21 τον ρώτησε για ποιόν λόγο, ενώ οι κριτικοί και οι φεστιβαλικοί κύκλοι επέκριναν την «Μαχαιριά», το κοινό δείχνει να αγκαλιάζει την ταινία. «Αν το ήξερα θα ήμουν σοφός, Ζήνο» είπε ο πολυβραβευμένος δημιουργός. «Είμαι περήφανος για τη “Μαχαιριά” όπως και για όλες τις ταινίες μου. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Επίσης, “Η Μαχαιριά” είναι η πιο συναισθηματική μου ταινία. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το σινεμά είναι μια προσωπική κοσμοθεώρηση, που κάποιοι μπορούν να μην συμφωνούν με αυτή. Θέλω να κλείσω με μια φράση του μεγάλου Έλληνα δημιουργού Τζον Κασσαβέτη, ο οποίος έλεγε ότι όταν κάποιος κάνει τέχνη πρέπει πάντα να έχει κατά νου ότι μπορεί να αποτύχει»…
