Χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες και οπτικά εφέ τελευταίας κοπής, ο Πίτερ Τζάκσον, εννιά χρόνια μετά την ολοκλήρωση του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», μεταφέρει και πάλι στην οθόνη το μαγικό κόσμο του Τόλκιν, επιχειρώντας παράλληλα να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε σινεμά.
Μέσα στη γη, σε μια τρύπα, ζούσε κάποτε ένα χόμπιτ». Αυτή η φράση που έγραψε ο Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν το 1930 σε μια λευκή σελίδα ενός φοιτητικού γραπτού που διόρθωνε έμελλε να γίνει όχι μόνο η απαρχή για τη συγγραφή του «Χόμπιτ» αλλά και για την αναβίωση ενός παραγνωρισμένου λογοτεχνικού είδους. Ξεθάβοντας πλάσματα που πήραν σάρκα και οστά στη λαϊκή αφήγηση κέλτικων, νορμανδικών και τευτονικών μύθων –νάνοι, ξωτικά, τρολ, πουλιά που βοηθούν τους ανθρώπους και δράκοι που κοιμούνται πάνω σε θησαυρούς–, ο Άγγλος φιλόλογος έγραψε μια ιστορία ενηλικίωσης η οποία προοριζόταν αρχικά για τα τέσσερα παιδιά του! Για να γράψει ένα μεσαιωνικής αισθητικής και ηθικής παραμύθι για μικρά παιδιά όμως, ο τελειομανής Τόλκιν μπήκε στη διαδικασία να «δημιουργήσει ένα συστηματικό δευτερεύοντα κόσμο», σύμφωνα με τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Τσάινα Μιέβιλ, και πιο συγκεκριμένα αυτόν της Μέσης Γης. Ήδη από το «Χόμπιτ», το πρώτο συγγραφικό έργο του που εκδόθηκε το 1937, ο Άγγλος μεσαιωνοδίφης άρχισε να χαρτογραφεί ένα παράλληλο λογοτεχνικό σύμπαν που διέθετε τις δικές του φυλές, γλώσσες, γεωγραφία και μυθολογία. Από τα καταπράσινα λιβάδια του Σάιρ μέχρι τις δύσβατες κορυφές της Μόρντορ, ο Τόλκιν δημιούργησε με συγκλονιστική λεπτομέρεια έναν κόσμο όπου ο αναγνώστης κάθε ηλικίας μπορούσε να αφεθεί στη δίνη μιας απόλυτα πειστικής φαντασίας. Και ακόμη περισσότερο να ταυτιστεί με τον αντι-επικό πρωταγωνιστή του, το χόμπιτ, ένα πλάσμα που μοιάζει υπερβολικά με τον καθημερινό άνθρωπο ο οποίος βουλιάζει στα στάσιμα νερά της (αν)ασφάλειάς του, αλλά ξαφνικά μετατρέπεται στον αναπάντεχο ήρωα που αλλάζει τη μοίρα ενός ολόκληρου κόσμου.
Η περιπετειώδης μεταφορά του «Χόμπιτ»
Πάνω σε αυτό το στιβαρό λογοτεχνικό έδαφος πάτησε ο Πίτερ Τζάκσον για να δημιουργήσει τη δική του φαντασμαγορική κινηματογραφική εκδοχή της Μέσης Γης στον ανυπέρβλητο από κάθε άποψη «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»: το διάφανο δέρμα των ξωτικών, η απόκοσμη δυσμορφία των ορκ, το ακαταμάχητα συμπαθητικό σουλούπι των χόμπιτ, τα τεράστια πονηρά μάτια του Γκόλουμ μαζί με τα ανέγγιχτα από το δυτικό πολιτισμό τοπία της Νέας Ζηλανδίας συνέθεσαν ένα αυτόνομο κινηματογραφικό σύμπαν, όπου το όραμα του Τόλκιν συνάντησε την υπερβατική mise-en-scene του Τζάκσον. Μετά τη θριαμβευτική ολοκλήρωση της τριλογίας του «Άρχοντα…» λοιπόν ο δρόμος είχε ανοίξει για να δούμε και το προγενέστερο –τόσο συγγραφικά όσο και αφηγηματικά– «Χόμπιτ» στην οθόνη. Η κινηματογραφική μεταφορά όμως του μεταφρασμένου σε περισσότερες από 40 γλώσσες μυθιστορήματος πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να φτάσει στις αίθουσες. Το 2007 ανακοινώνεται ότι ο Πίτερ Τζάκσον θα έχει μόνο ρόλο παραγωγού στο project, ενώ τον Απρίλιο του 2008 ο Μεξικανός Γκιγέρμο ντελ Τόρο («Ο Λαβύρινθος του Πάνα», «Hellboy») αναλαμβάνει κι επίσημα τη σκηνοθεσία. Το αρχικό σχέδιο ήθελε το «Χόμπιτ» να κυκλοφορεί σε δύο μέρη, με το πρώτο να κάνει πρεμιέρα τον Δεκέμβριο του 2011 και το δεύτερο τον Δεκέμβριο του 2012. Ο Ντελ Τόρο μαζί με τον Πίτερ Τζάκσον και τις συνεργάτιδές του από την εποχή του «Άρχοντα…» Φραν Γουόλς και Φιλίπα Μπόγενς (ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει) ξεκινούν να δουλεύουν το σενάριο με φρενήρεις ρυθμούς. Ωστόσο, οι αναβολές χτυπούν η μία μετά την άλλη το σχέδιο, σαν μεταδοτική ασθένεια, με τον Μεξικανό να εξουθενώνεται από τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις και να αποχωρεί τελικά με μια «εκκωφαντική» συνέντευξη Τύπου. Κάπως έτσι το «Χόμπιτ» έκανε το δικό του ταξίδι κινηματογραφικής ενηλικίωσης, παρόμοιο με αυτό του ήρωά του Μπίλμπο Μπάγκινς, για να φτάσει στα χέρια αυτού που δικαιωματικά έπρεπε να έχει ηγηθεί από την αρχή της «συντροφιάς της μεταφοράς», του σπουδαίου δημιουργού Πίτερ Τζάκσον.
Ο Πίτερ Τζάκσον τα αλλάζει όλα
Από τη στιγμή που ο Νεοζηλανδός ανέλαβε επίσημα τη σκηνοθεσία της μεταφοράς του «Χόμπιτ» στην οθόνη πήρε δύο αποφάσεις τις οποίες ακολούθησε μια πλούσια διαδικτυακή παραφιλολογία. Η πρώτη ήταν να μετατρέψει το project σε τριλογία, αφού σύμφωνα με τον ίδιο «υπήρχαν πράγματα που δεν χωρούσαν στο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας». Το δεύτερο ήταν η απόφασή του να γυρίσει για πρώτη φορά στην ιστορία του κινηματογραφικού μέσου τη φιλόδοξη τριλογία του στο format των 48 καρέ το δευτερόλεπτο, ακριβώς τα διπλάσια από αυτά που χρησιμοποιούνται εδώ και πάνω από έναν αιώνα στο σινεμά! Αυτήν τη δυνατότητα του έδωσε η ψηφιακή κάμερα RED Epic την οποία χρησιμοποίησε αποκλειστικά στα γυρίσματά του, δηλώνοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να αποφύγει σε μεγάλο βαθμό «τη θολούρα που δημιουργείται στις γρήγορες κινήσεις, ειδικότερα στο 3D». Ο Πίτερ Τζάκσον, ο άνθρωπος που άλλαξε –μαζί με την εταιρεία του Weta Digital– το θαυμαστό κόσμο των οπτικών εφέ μετά την τριλογία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», είναι έτοιμος να πάει το μέσο ακόμη ένα βήμα μπροστά… Τα γυρίσματα του «Χόμπιτ» ξεκίνησαν την 21η Μαρτίου 2011 και ολοκληρώθηκαν στις 6 Ιουλίου 2012, έπειτα από 266 ημέρες! Ακολουθώντας την επιτυχημένη συνταγή, ο 51χρονος σκηνοθέτης γύρισε και τις τρεις ταινίες μαζί στα άγριας ομορφιάς τοπία της Νέας Ζηλανδίας αλλά και στα υπερσύγχρονα στούντιο Πάινγουντ της Αγγλίας. Στη συνέχεια, κλειδώθηκε στο post production για να δώσει σχήμα και μορφή στη νέα επική του τριλογία, τη θεαματική από κάθε άποψη επιστροφή του στη Μέση Γη. Η αρχή γίνεται με το πρώτο μέρος «Χόμπιτ. Ένα Αναπάντεχο Ταξίδι», στο οποίο 13 νάνοι θα ξεκινήσουν μαζί με το απρόθυμο χόμπιτ Μπίλμπο Μπάγκινς και τον γενειοφόρο μάγο Γκάνταλφ (τον υποδύεται υποδειγματικά γι’ ακόμη μία φορά ο Ίαν ΜακΚέλεν) για να επανακτήσουν το χαμένο τους βασίλειο του Έρεμπορ, το οποίο έχει κατακτήσει εδώ και πολύ καιρό ο δράκος Σμογκ.
Πέρα από την ανάλαφρη εισαγωγική σεκάνς της γνωριμίας του Μπίλμπο με τους νάνους πολεμιστές, κιόλας από τα πρώτα βήματά της η ατρόμητη παρέα θα κληθεί να αντιμετωπίσει ορκ, τρολ και κάθε λογής εχθρικό πλάσμα στα αφιλόξενα τοπία της Μέσης Γης. Οι γνώριμες φυσιογνωμίες στο «Χόμπιτ» δεν θα είναι λίγες, Κέιτ Μπλάντσετ ως Γκαλάντριελ, τον Ίαν Χολμ ως γηραιό Μπίλμπο, τον Κρίστοφερ Λι ως Σάρουμαν, τον Χιούγκο Γουίβινγκ ως Έλροντ,
τον Ελάιζα Γουντ ως Φρόντο και τον Άντι Σέρκις ως Γκόλουμ να επανεμφανίζονται μετά τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εννιά ολόκληρα χρόνια νοσταλγίας και προσμονής έφτασαν στο τέλος… Ήρθε η ώρα να πατήσουμε και πάλι –έστω και νοερά– το πόδι μας στη Μέση Γη.
