Μιλήσαμε με τη Μαριάννα Τόλη με αφορμή την παράσταση της «Η Παπλωματού» και η κουβέντα μαζί της μας αποκάλυψε έναν βαθιά συναισθηματικό και φιλοσοφημένο άνθρωπο που πιστεύει πως όπως κερδίζεις, έτσι και χάνεις στη ζωή.
Μέσα από τη μεγάλη εμπειρία σας στο χώρο του μουσικού θεάτρου, ποια θα λέγατε οτι είναι η ιδιαιτερότητα του ;
Οι παραστάσεις που βασίζονται στο χορό και στο τραγούδι στηρίζονται επάνω σε μια υπεράνθρωπη ενέργεια που οφείλει να εκπέμπει ο ηθοποιός αν θέλει να υπηρετήσει σωστά το είδος. Αυτή η ενέργεια μεταφέρεται στους θεατές που την εισπράττουν σαν ένα τεράστιο δόσιμο και θέλοντας και μη συγκινούνται και συμμετέχουν με όλο τους το είναι. Δεν είναι εύκολο να συνδυάζεις με απόλυτη τεχνική τρεις τέχνες μαζί. Είναι σπάνιο και γι’ αυτό τόσο σπουδαίο.
Ποιες ήταν οι στιγμές-σταθμοί στην πορεία σας;
Χαίρομαι που αναφέρετε την λέξη «πορεία» γιατί έτσι μου επιτρέπετε την απόκλιση από μια αυστηρή πορεία καριέρας. Η πορεία ενός ανθρώπου καθορίζεται από απίστευτες και ποικιλότροπες εμπειρίες και εγώ είμαι ευτυχισμένη που είχα πολλές. Ονομάζω την μητρότητα ως κορυφαία στιγμή στη ζωή μου. Στην καριέρα μου στέκομαι στην εκπομπή Μουσικές Μεταμφιέσεις στην ΥΕΝΕΔ όπου με την βοήθεια του Μεγακλή Βιντιάδη μεταδώσαμε το μιούζικαλ στην Ελλάδα. Η διαφήμιση του ΑΙΓΑΙΟΥ, η ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε γνωστά μιούζικαλ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εικόνα της Μαριάννας Τόλη προς τα έξω. Βαθιά ευγνωμονώ τον Νίκο Κούρκουλο που μου εμπιστεύτηκε το Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου χαράζοντας έτσι μια πορεία αγάπης προς τα παιδιά που είχε ξεκινήσει χρόνια πριν αλλά φούντωσε με αυτή την εμπειρία.
Η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου μετά από όλα αυτά όμως ήταν οι σπουδές μου στην ψυχολογία και το μεταπτυχιακό στην λογοτεχνία που με ολοκλήρωσαν σαν άνθρωπο και μου χάρισαν φτερά να ασχοληθώ με σοβαρότητα σε ότι καταπιάστηκα από τότε. Μια εκπαίδευση σε βάθος ψυχής. Τέλος η ενασχόληση και ανακαίνιση του Θεάτρου Βασιλάκου που μου χάρισε μια στέγη για την Παιδική Σκηνή μου και ένα χώρο που μπορεί με ευπρέπεια και ποιότητα να φιλοξενεί και να υπηρετεί την τέχνη σε όλες της τις μορφές. Αυτό μου δίνει ατέλειωτη χαρά.
Έχετε ως απωθημένο το ανέβασμα κάποιου έργου;
Έχω απωθημένο να ανεβάσω ένα μιούζικαλ, δύο για την ακρίβεια, στο ένα να παίζω και στο άλλο όχι. Και θα ήθελα κάποια στιγμή να ξεκινήσω να παίζω σε έργα πρόζας που τόσο μου έλειψαν λόγω της ενασχόλησης μου με τα παιδιά. Αλλά το να τα αναγγείλω θα ήταν σαν να προκαλώ το σύμπαν να τα ακυρώσει μιας και ξέρουμε πολύ καλά και έχουμε ακούσει το ρητό που λέει: «Οι άνθρωποι κάνουν σχέδια και ο Θεός γελά». Το καλύτερο είναι να κρατάμε τα σχέδια σφιχτά στην καρδιά μας και αν είναι αληθινή και αγνή η επιθυμία μας κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθούν.
Τι σας οδήγησε στην επιλογή της «Παπλωματούς»;
Αυτή ήταν επίσης μια ευλογημένη στιγμή στην πορεία μου. Είναι ένα έργο που έχει βαθιά νοήματα και που μου έδωσε την ευκαιρία. διασκευάζοντάς το να προσθέσω και εγώ πολλά άλλα που ήθελα να μεταδώσω στα παιδιά και στους γονείς τους. Μηνύματα όπως η καλοσύνη, η γενναιοδωρία, η φιλανθρωπία, η ανάγκη να μην είμαστε άπληστοι και η δυνατότητα αλλαγής και εξέλιξης που δίνεται στον άνθρωπο μέσω των εμπειριών του στην ζωή αυτή. Έχουμε την δυνατότητα να μείνουμε θωρακισμένοι στον εγωισμό μας και στο πείσμα μας ή να μεταμορφωθούμε σε ανώτερα όντα αν θέλουμε να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας με κουράγιο. Αυτή είναι η Παπλωματού. Βλέπω τους γονείς να δακρύζουν και τα παιδιά να χοροπηδάνε από ενθουσιασμό και ξέρω πως τα μηνύματα έφτασαν στο στόχο τους.
Παίζεται κι εσείς στην παράσταση;
Ευελπιστώ να παίξω στην παράσταση από τον καινούριο χρόνο γιατί μια ατυχία στην φωνή δεν μου επέτρεψε να συμμετάσχω από την αρχή όπως το είχα σχεδιάσει…χαμογέλασε φαίνεται ο Θεός! Το βαρύ πυροβολικό του μιούζικαλ παίζει στην Παπλωματού. Αρχίζοντας από την Αντιγόνη Ψυχράμη, Άννα Φιλιππάκη, Σωκράτη Μαϊδώνη, Στέλλιο Κέλερη. Σταύρο Βόλκο, Γιάννη Πλιάκη, Κέλλυ Γιακουμάκη, Δήμητρα Γιακουμόγλου, Μαρία Δελετζέ, Βερονίκη Κυριακοπούλου και Γιώργο Βούντα. Οι ικανότητες των ηθοποιών αυτών στο τραγούδι και στο χορό απογειώνουν το έργο. Είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες με μια ενέργεια και μια ευγένεια ορατή σε όλους τους θεατές.
Ποιες συμβουλές θα δίνατε στους νέους ηθοποιούς;
Ουτοπικές συμβουλές είναι οι δικές μου αυτές τις εποχές. Να είναι οι φιλοδοξίες τους ανάλογες των ικανοτήτων τους, να ξέρουν το αληθινό κίνητρο που έχει η αγάπη τους γι αυτό που επέλεξαν. Να υπηρετούν και όχι να υπηρετούνται, να έχουν ταπεινοφροσύνη και να παραμένουν ίδιοι και στην επιτυχία και στην αποτυχία. Να επιμένουν και να εμπιστεύονται το ένστικτό τους, που σημαίνει ότι πρέπει να σιωπούν για να το ακούνε.
Κυρία Τόλη, τελικά τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει τη ζωή να μοιάζει με παραμύθι;
Πολλή όμορφη ερώτηση. Είναι σχεδόν αδύνατο να το περιγράψω με λόγια αλλά θα βάλω τα δυνατά μου. Ένα παραμύθι για να γίνει παραμύθι, πρέπει να έχει περάσει από το κουκί και το ρεβίθι που λένε. Έτσι και η ζωή μας πρέπει να έχει περάσει από γήινα απλά πράγματα που δεν λάμπουν. Πρέπει να μετουσιώνονται οι εγωισμοί και οι υπερφίαλες καταστάσεις, οι υπερβολικές φιλοδοξίες και να μένει η πραγματική ουσία μας. Τότε σαν ένας καλός αλχημιστής ο άνθρωπος εισάγει τη μαγεία στην ζωή του. Και τότε γεννιέται το παραμύθι. Δε αφορά όμως παλάτια, πρίγκιπες και πριγκίπισσες. Αφορά πρίγκιπες και πριγκίπισσες που κάποια στιγμή τα χάνουν όλα και επειδή πιστεύουν στην ίδια την ζωή τα ξανακερδίζουν και το κάνουν αυτό ξανά και ξανά. Και κάθε φορά που ξανασηκώνονται, άφωνοι ανακαλύπτουν πως ζούνε άλλο ένα παραμύθι.
Περισσότερες πληροφορίες
Η παπλωματού
Η Μαριάννα Τόλη ενορχηστρώνει μια ομάδα ηθοποιών που παίζουν, χορεύουν και υμνούν με τα τραγούδια τους τις αξίες της καλοσύνης, της ανιδιοτέλειας και της γενναιοδωρίας.
Η παπλωματού
Αναβίωση της παράστασης «Η παπλωματού», βασισμένη στη διασκευή του ομώνυμου βραβευμένου παραμυθιού από τη Μαριάννα Τόλη, όπου μια ομάδα ηθοποιών παίζει, χορεύει και τραγουδά για τις αξίες της καλοσύνης, της ανιδιοτέλειας και της γενναιοδωρίας.
