Το ερώτημα είναι σαφώς ρητορικό αφού τα βιβλία της παραμένουν δημοφιλή και αγγίζουν τα παιδιά των tablets και της κρίσης, όσο άγγιζαν κι εμάς τους γονείς τους τη μεταπολιτευτική δεκαετία του ’80. «ΕΥ-ΠΟ» «ΕΥ-ΠΟ» αναφωνήσαμε, λοιπόν, φεύγοντας από το θέατρο Βρετάνια όπου παίζεται το «Καπλάνι της Βιτρίνας», για να χρησιμοποιήσουμε το συνθηματικό που ανταλλάσσουν πριν κοιμηθούν η Μέλια και η Μυρτώ, οι ηρωίδες του εμβληματικού βιβλίου της Άλκης Ζέη, όταν η μέρα τους ήταν ευτυχισμένη.
Στην παράσταση της Ανδρομάχης Χρυσομάλη που αποπνέει ατμόσφαιρα καλού κλασικού θεάτρου, με ωραίες ερμηνείες (Γιάννης Καρατζογιάννης, Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Δημήτρης Μαύρος, Βίκυ Μαραγκάκη, Αλέξανδρος Βάρθης, Αγγελική Πασπαλιάρη, Αρετή Τίλη, Χριστίνα Πάγκαλη, Ελεάννα Φινοκαλιώτη, Χάρης Χιώτης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος) και καλαίσθητη σκηνογραφική προσέγγιση (Γιάννη Μετζικώφ), η ατμόσφαιρα της Αυγουστιάτικης Σάμου στο κατώφλι της δικτατορίας του Μεταξά ζωντανεύει με τη βοήθεια των ατμοσφαιρικών βίντεο (Σπύρος Ρασιδάκης).
Από τη συντροφικότητα και τον μικρόκοσμο των παιδιών ως το κάψιμο των επικίνδυνων βιβλίων, τις φάλαγγες και την εξορία, η παράσταση ισορροπεί επιτυχημένα, όπως και το βιβλίο, ανάμεσα στο προσωπικό και το πολιτικό, το «μικρό» και το «μεγάλο», ακολουθώντας μια γραμμική αφήγηση που αναδεικνύει το κείμενο. Ένα κείμενο εξαιρετικά επίκαιρο, διαχρονικά απολαυστικό και σημαντικό που εξακολουθεί να προκαλεί ερωτήματα και συζητήσεις σε μια εποχή που διαπραγματεύεται δυστυχώς ξανά όρους όπως το πραξικόπημα και ο φασισμός.
Περισσότερες πληροφορίες
Το καπλάνι της βιτρίνας
Σύγχρονη δραματοποιημένη προσέγγιση του έργου, το οποίο καταγράφει την καθημερινότητα δύο κοριτσιών το καλοκαίρι που ξεκινά η δικτατορία του Μεταξά.
