Η "Άζζα" του Βλάσση Χρυσικόπουλου επιστρέφει στη Σκηνή Brecht 2510 με μια ανθρώπινη ματιά στη διαφορετικότητα, την αντοχή και την ανάγκη για αποδοχή. Μέσα από την ερμηνεία ενός άνδρα ηθοποιού, η παράσταση φωτίζει με ευαισθησία μια ιστορία που ξεπερνά όρια, φύλα και προκαταλήψεις
Η «Άζζα» του Βλάσση Χρυσικόπουλου είναι μια παράσταση που απαιτεί τρυφερότητα και καλλιτεχνική ευαισθησία – όχι μόνο επειδή αγγίζει δύσκολες, σκληρές και συχνά αποσιωπημένες πτυχές της ζωής, αλλά και επειδή επιλέγει να τις φέρει στο προσκήνιο μέσα από μια μορφή θεάτρου που αποκαλύπτει τα πάντα: τον μονόλογο. Η ερμηνεία ενός τέτοιου ρόλου από έναν άνδρα ηθοποιό, όπως ο Κωνσταντίνος Ρόδης, προσδίδει μια επιπλέον διάσταση στο έργο· μια διάσταση που υπενθυμίζει πως η ταυτότητα, η θλίψη, η επιβίωση, η ανάγκη για αποδοχή και το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια δεν ανήκουν σε κάποιο φύλο, σε κάποια κοινότητα ή σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό περιθώριο. Είναι οικουμενικά βιώματα που, ακόμα κι αν δεν τα έχουμε ζήσει, οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα σεβαστούμε.
Ο Βλάσσης Χρυσικόπουλος δημιουργεί μια ηρωίδα που κινείται ανάμεσα στο όνειρο και στην ωμή πραγματικότητα, μια φιγούρα σχεδόν φελινική, γεμάτη αντιφάσεις: αδύναμη αλλά και ανίκητη, πληγωμένη αλλά και προκλητικά ζωντανή. Η Άζζα κουβαλάει έναν κόσμο που δεν χωρά σε κατηγορίες. Στην ιστορία της συναντάμε το τραύμα της απόρριψης, την απομόνωση που βιώνουν όσοι τολμούν να διαφέρουν, αλλά και μια ακατάβλητη ανάγκη για τρυφερότητα, προσφορά και αγάπη. Είναι ένα πλάσμα που παλεύει μέσα σε μια κοινωνία που συχνά δείχνει τα δόντια της σε κάθε τι μη-συμβατικό. Κι όμως, η Άζζα αρνείται να χαμηλώσει το βλέμμα. Συνεχίζει να περπατά επάνω στα δωδεκάποντά της, αψηφώντας την προκατάληψη, επιμένοντας στην ύπαρξή της, ψιθυρίζοντας –ή και φωνάζοντας– πως η διαφορετικότητα δεν είναι αδυναμία αλλά τρόπος επιβίωσης.
Η επιλογή να παρουσιαστεί αυτή η ιστορία μέσα από μια LGBTQ+ οπτική, χωρίς ωραιοποίηση και χωρίς διδακτισμό, χαρίζει στην παράσταση έναν ιδιαίτερα σύγχρονο χαρακτήρα. Η κοινωνία μας εξακολουθεί να παλεύει με ζητήματα ταυτότητας, ισότητας, ορατότητας και δικαιοσύνης. Οι ιστορίες σαν της Άζζα δεν πρέπει να μένουν στο περιθώριο, γιατί δεν ανήκουν μόνο σε όσους τις ζουν· μας αφορούν όλους. Είτε μιλάμε για την ανάγκη σεβασμού, είτε για τον φόβο απέναντι στο «άλλο», είτε για τη μοναξιά που γεννά ο κοινωνικός αποκλεισμός, τα θέματα της παράστασης καθρεφτίζουν πλευρές της κοινής μας ανθρώπινης πραγματικότητας.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
TIPS
Η ιστορία της Άζζα δεν είναι απλώς LGBTQ+ αφήγηση, αλλά μια οικουμενική ιστορία για τον πόνο, τη δύναμη και την ανάγκη για αγάπη και αποδοχή. Πάντα μας ενδιαφέρουν έργα που αντανακλούν τη σύγχρονη πραγματικότητα: προκαταλήψεις, ορατότητα, αποκλεισμός αλλά και την ανάγκη να σταθούμε δίπλα σε όσους ζουν «στο περιθώριο».
Η ερμηνεία του Ρόδη λειτουργεί ως γέφυρα: ένας άνδρας που δανείζει τη φωνή και το σώμα του σε έναν χαρακτήρα που πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν. Κι όμως, μέσα από αυτό το καλλιτεχνικό τόλμημα, η Άζζα φωτίζεται με σεβασμό, ευγένεια και αλήθεια. Έτσι, η παράσταση γίνεται όχι μόνο μια μαύρη κωμωδία για έναν αουτσάιντερ, αλλά μια υπενθύμιση πως ό,τι αγαπάς –και ό,τι μαθαίνεις να βλέπεις με καρδιά ανοιχτή– τελικά μπορεί να σε σώσει.
Η Σκηνή Brecht-2510 άνοιξε τον Οκτώβριο του 2025. Ο σκοπός της είναι να λειτουργήσει ως «ανοιχτό σημείο αναφοράς» για σύγχρονη τέχνη και θέατρο — φιλοξενώντας πειραματικές δουλειές, ανεξάρτητες ομάδες και παραστάσεις που αναζητούν μια πιο ελεύθερη, δημιουργική έκφραση.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Σκηνή «Brecht» - 2510
3ης Σεπτεμβρίου 38
6975535197
