Το Τρένο στο Ρουφ μετατρέπεται ξανά σε ζωντανή σκηνή με το 6ο «Compartments Dance Project». Από 21 Σεπτεμβρίου έως 5 Οκτωβρίου, νέοι χορευτές και ομάδες παρουσιάζουν performances που εξερευνούν τον άνθρωπο, τις σχέσεις και άλλα θέματα μέσα σε έναν κόσμο τεχνολογικής υπερφόρτισης.
Η Τατιάνα Λύγαρη, σκηνοθέτρια και ηθοποιός, είναι η ψυχή πίσω από ένα από τα πιο πρωτότυπα πολιτιστικά εγχειρήματα της Αθήνας: την Αμαξοστοιχία–Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, η Λύγαρη μετέτρεψε έναν εγκαταλελειμμένο συρμό σε έναν ζωντανό, πολυδιάστατο καλλιτεχνικό χώρο, που εδώ και τρεις δεκαετίες φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές, φεστιβάλ και πολυμορφικές εκδηλώσεις. Το Τρένο στο Ρουφ παραμένει μέχρι σήμερα ένας τόπος πειραματισμού και συνάντησης, που παντρεύει την ιστορική μνήμη του σιδηροδρόμου με τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Μέσα από την ευρηματική της ματιά, η Λύγαρη κατόρθωσε να δημιουργήσει έναν χώρο που ξεφεύγει από τη συμβατική έννοια του θεάτρου και λειτουργεί ως «πολιτιστικός σταθμός». Εκεί γεννήθηκαν καινοτόμες διοργανώσεις, όπως το φεστιβάλ «Τα 12 Κουπέ», που ανέδειξε νέους δημιουργούς και λειτούργησε ως εφαλτήριο για το «Compartments Dance Project». Με επιμονή και δημιουργικότητα, η Λύγαρη καθιέρωσε το Τρένο στο Ρουφ ως έναν πολιτιστικό φάρο στην πόλη, όπου οι τέχνες συναντούν τον καθημερινό άνθρωπο με αμεσότητα και φαντασία.
Το Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού «Compartments Dance Project» γεννήθηκε το 2016 ως υπο-φεστιβάλ του «Τα 12 Κουπέ». Από τότε, έχει εξελιχθεί σε έναν θεσμό που εστιάζει στην αλληλεπίδραση του σώματος με τον χώρο και αναδεικνύει νέες καλλιτεχνικές φωνές. Το γεγονός ότι οι παραστάσεις παρουσιάζονται σε βαγόνια τρένου και σε υπαίθριους χώρους, καθιστά τη διοργάνωση μια μοναδική εμπειρία τόσο για τους δημιουργούς όσο και για το κοινό.
Η φετινή, 6η διοργάνωση (21/9–5/10/2025), εστιάζει στις προκλήσεις της τεχνολογικής εποχής: υπερδιέγερση, βία, άγχος, τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και τα όρια προσαρμογής του σώματος. Όπως σημειώνει η Λύγαρη, ο χορός συνομιλεί με την εποχή του, καταγράφοντας αντιστάσεις, εντάσεις και μετασχηματισμούς. Και αυτό ακριβώς κάνει το φεστιβάλ: συνδέει το «εδώ και τώρα» με το σώμα που σκέφτεται, αντιδρά και δημιουργεί. Το «Compartments Dance Project» είναι ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο που αναδεικνύει νέες ιδέες, πειραματισμούς και τολμηρές ματιές στη σύγχρονη πραγματικότητα. Στο Τρένο στο Ρουφ, κάθε βαγόνι μεταμορφώνεται σε σκηνή και κάθε performance σε εμπειρία, θυμίζοντας πως ο χορός μπορεί να γίνει ο πιο άμεσος καθρέφτης της εποχής μας.
Το πρόγραμμα του φετινού 6ου «Compartments Dance Project» περιλαμβάνει έναν πλούτο από performances με διαφορετικά ύφη και προβληματισμούς:
«Speculum Beta» (Δανάη Παπαδοπούλου): Ένα παιχνίδι ανάμεσα στην εικόνα και την αλήθεια, που καλεί το κοινό να κοιτάξει βαθύτερα στον εαυτό του, όπως ένα λογισμικό που βρίσκεται σε συνεχή αναβάθμιση.
«Me the Other» (Μαρία Αρκουλή): Ένα ποιητικό ταξίδι μνήμης και φαντασίας, όπου το σώμα ανακαλεί ιστορίες άλλων, φωτίζοντας τις διαρκείς μεταμορφώσεις του εαυτού.
«Avocado Toast» (Αλίκη Γεωργίου & Παναγιώτα Τζιλιβάκη): Σατιρική ματιά στην εμμονή με την αυτοβελτίωση και τις «συνταγές ευτυχίας», μέσα από ένα τρένο γεμάτο γεύσεις και άγχος.
«Written in a Language I Don’t Remember» (Όλγα Μάρκαρη): Ένα σόλο για την τεχνητή νοημοσύνη και την ξένη γλώσσα που γράφει το μέλλον μας.
«Wheelbite» (Ορφέας Χατζησπύρου): Έμπνευση από το skateboarding, όπου η κίνηση διακόπτεται και επανεκκινεί, όπως η ίδια η ζωή στην πόλη.
«Ασύγχρονες Συχνότητες» (Ντέμη Παπαθανασίου & Έρση Λαδάκη): Δύο σώματα που αναζητούν συγχρονισμό μέσα σε έναν βιομηχανικό χώρο, με άξονα την αντίσταση στον ρυθμό της τεχνολογικής εποχής.
«Uncovering» (Invisible Soma): Μια βουτιά στην καρδιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά, με χορογραφία που ακολουθεί τους καρδιακούς παλμούς.
«Afterless» (Θωμαΐς Σταυριανού-Ζυμαρίτου & Τέλης Τελλάκης): Το σώμα ως τόπος παρατήρησης και αντίστασης σε έναν κόσμο που μεταλλάσσεται βίαια.
«Το Άγος του Σίσυφου» (Ομάδα Αέναη): Αναμέτρηση με τον μύθο του Σίσυφου και την έννοια του παράλογου, σε μια ατέρμονη επανάληψη γεμάτη ανθρώπινη ουσία.
«Hug or Tag?» (Dance Athens Company): Χορογραφική μελέτη πάνω στις σχέσεις και την επικοινωνία, ανάμεσα στον ψηφιακό και τον υλικό κόσμο.
«Coffee Nation» (Εύα Σώκου): Σχόλιο στην αλλοτρίωση του σύγχρονου πολίτη που αναζητά διαφυγή στην ανθρώπινη επαφή.
«Meta-More-Skins-Is» (Σπύρος Παλτόγλου): Ένα υβριδικό έργο που εστιάζει στην έκδυση, τη μεταμόρφωση και την προσαρμογή.
«Οδηγίες για Οικιακές Βοηθούς» (Κωνσταντίνος Αργυρίου Ευαγγελούδης): Πολιτικό σχόλιο για την εργασία, την πρόοδο και την ταξική καθημερινότητα.
«Murmuration» (Ομάδα SuperDirectional): Ένα ντουέτο ήχου και κίνησης που μιμείται το φτερούγισμα σμήνους πουλιών.
«Combat» (MASH): Μια performance εμπνευσμένη από τον Ντοστογιέφσκι και τον κόσμο των videogames, όπου η ηθική και η ενοχή δοκιμάζονται μέσα σε ένα ψηφιακό σύμπαν.
ΕΣΠΑ, με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Περιφερειακό Πρόγραμμα Αττική 2021-2027
TIPS
Οι performances πραγματοποιούνται καθημερινά, 18:30–23:30, και για δεκαπέντε μέρες, με ελεύθερη είσοδο και διάρκεια 15’–30’ η καθεμία, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να παρακολουθήσουν έναν «χορευτικό μαραθώνιο» στον πιο αντισυμβατικό χώρο της πόλης.
Το Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού αποτελεί πρωτοβουλία της Τατιάνας Λύγαρη, η οποία το 2016 εμπνεύστηκε το «Compartments Dance Project» ως sub-festival του επιτυχημένου Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ». Έκτοτε, και κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ πραγματοποιείται μέσα στα βαγόνια και τους υπαίθριους χώρους της Αμαξοστοιχίας, με στόχο να εξερευνήσει τη σχέση του σύγχρονου χορού με την έννοια του χώρου, αλλά και να αναδείξει ανερχόμενες καλλιτεχνικές φωνές.
Παράλληλα με το φεστιβάλ, λειτουργεί η Open Air Αποβάθρα με street food και ποτά για τους καλλιτέχνες και το κοινό του φεστιβάλ! Τέλος, στην Αμαξοστοιχία – Θέατρο, οι θεατές μπορούν από τέλη Οκτώβρη ν’ απολαύσουν θεατρικές, μουσικές και παιδικές παραστάσεις σ’ ένα πλούσιο και ξεχωριστό καλλιτεχνικό πρόγραμμα https://totrenostorouf.gr/gr/performances/whats-on
