"ΑΤΙΤΛΟΝ": Πρεμιέρα για το χοροθεατρικό έργο που ανατέμνει τη μνήμη του σώματος

"ΑΤΙΤΛΟΝ": Πρεμιέρα για το χοροθεατρικό έργο που ανατέμνει τη μνήμη του σώματος

Το νέο έργο της χορογράφου, σκηνοθέτη και περφόρμερ Αντωνία Οικονόμου κάνει την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του στον Πολυχώρο Άννα και Μαρία Καλουτά στον Νέο Κόσμο στις 16 Φεβρουαρίου, όπου θα παρουσιαστεί για ακόμη δύο παραστάσεις στις 17 και 18 του ίδιου μήνα. Στη νέα της χοροθεατρική παράσταση, το «ΑΤΙΤΛΟΝ», η δημιουργός καταπιάνεται μέσω μια παραστατικής αλληγορίας με την πανανθρώπινη ανάγκη για δημιουργία μέσω του σώματος. Το ίδιο το σώμα είναι καταδικασμένο να επιστρέφει στις πληγές του, ακόμη και αυτές που φαίνεται να έχουν ξεχαστεί αλλά υπάρχουν χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη.

Η Οικονόμου ξεκίνησε να συνθέτει το «ΑΤΙΤΛΟΝ» το 2019 για να διακόψει τη δημιουργική διαδικασία της λόγω της πανδημίας. Αυτή η διακοπή έδωσε την αφορμή και τον χρόνο στην πολύπλευρη δημιουργό, που εμπλουτίζει διαρκώς την καλλιτεχνική της ‘γλώσσα’ με νέα εκφραστικά μέσα, για να πειραματιστεί με νέα μέσα, όπως η κινούμενη εικόνα και άλλα κινηματογραφικά και εικαστικά μέσα. Μέσα από αυτό το νέο πρίσμα και με τα νέα της εργαλεία προσέγγισε το έργο μέσα από νέους φακούς πέρα από την χορογραφικό γίγνεσθαι. «Σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Σκουρλή δημιουργήσαμε ένα νέο score με στόχο ο ήχος, το φως, τα κινούμενα σώματα και ο εικαστικός χώρος να είναι σε συνεχή διάλογο και να ‘οδεύουν’ μαζί προς μία ακίνητη εικόνα, ένα ασπρόμαυρο σύμπαν. Το ‘ΑΤΙΤΛΟΝ’ αποτελεί για μένα έναν πολυδιάστατο κόσμο που χωράει μια ιστορία για τον έρωτα, τη σύγκρουση, την μνήμη και το τραύμα» γράφει η χορογράφος για την παράστασή της.

Στην παράσταση ένα αόρατο χέρι ζωγραφίζει δίνοντας σάρκα και οστά στα φαντάσματα του δημιουργού. Μέσα σε αυτό τον στοιχειωμένο τόπο σύγκρουσης, ο ίδιος παραμένει ένας απλός θεατής. Ο πίνακας που σταδιακά εμφανίζεται σε τρισδιάστατη μορφή, απαθανατίζεται μέσα σε ένα λευκό καμβά. Οι διαστρεβλωμένες φιγούρες που γεννιούνται αφήνουν πίσω τα ίχνη και το αποτύπωμά της διαδρομής τους τεκμηριώντας στον χώρο του καμβά μια ιστορία που οδεύει από την αρχή προς το τέλος της. Σαν ένα ακατανόητο χάος που, όπως η ίδια η φύση, δημιουργεί τάξη. 

Ερμηνεύουν επί σκηνής η Ξένια Σταθούλη (Μούσα), ο Παύλος Λυκούδης (Νάρκισσος), ο Νίκος Τσόλης (Χάος), ο Ορέστης Αλεξιάδης (Έρως) και οι Ξένια Ταμπούρλου, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Klaus Shehaj, Ειρήνη Δαμιανίδου (Χορός). Συμμετέχουν οι μουσικοί Κωνσταντίνος Χίνης (halldorophone) και Χρήστος Σακελλαρίδης (πιάνο).

 

Η σύλληψη, η δημιουργία του εικαστικού χώρου, η σκηνοθεσία και η χορογραφία είναι της Αντωνίας Οικονόμου. Την πρωτότυπη μουσική υπογράφει ο Κωνσταντίνος Σκουρλής, ενώ, στην παράσταση ακούγεται και το έργο “Pieta-Sacred Works (for alto)” του Βιβάλντι. Βοηθός χορογράφου η Ειρήνη Δαμιανίδου.

Τη σκηνογραφία υπογράφει η Λυδία Λαμπροπούλου, τους φωτισμούς ο  Βαγγέλης Μούντριχας, τα κοστούμια και τις ειδικές κατασκευές ο Κωνσταντίνος Χαλδαίος. Βοηθός ενδυματολόγου η Ίρις Μυρσίνη Σιδέρη, Make up artist ο Πέτρος Τίγκας (Βοηθοί MUA: Σταμάτης Θεοχάρης, Αγγελική Γκλαβίνα). Η κινηματογράφηση και οι φωτογραφίες είναι του Χρήστος Αδριανόπουλος και ο σχεδιασμός της Ζωής Κραββαρίτη.

Δείτε το τρέιλερ της παράστασης εδώ.


Για εισιτήρια εδώ.

TIPS

Η Αντωνία Οικονόμου είναι χορογράφος, σκηνοθέτης και performer. Σπούδασε χορό και χορογραφία στο London Studio Centre και είναι απόφοιτος Ιστορίας Τέχνης (BA Hons Degree, American College of Greece).
Μέσα από την προσέγγισή της διερευνά τις σχέσεις φανταστικού και πραγματικότητας, θέματα όπως η παρακμή και η φθορά.
Το φιλμ «Απορώ, ομολογώ πως απορώ» είναι η μικρού μήκους ταινία της Οικονόμου που έχει επιλεχθεί στο Indie Shorts Awards του Φεστιβάλ Καννών.