Η επιδαύρια παράσταση της τραγωδίας του Σοφοκλή με την Έλλη Τρίγγου ως Αντιγόνη, τον Βασίλη Μπισμπίκη ως Κρέων κι έναν θίασο εξαιρετικών ερμηνευτών, που κατόρθωσε να ξεπεράσει τα 18.000 εισιτήρια, θέτοντας ιστορικό ρεκόρ, κάνει τέσσερις τελευταίες στάσεις στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής με αποκορύφωμα το Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Η πολυσυζητημένη all star «Αντιγόνη» του Σοφοκλή που παρουσίασε φέτος το καλοκαίρι ο καταξιωμένος και αγαπημένος στο ελληνικό κοινό σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου περιοδεύει στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τέσσερις τελευταίες στάσεις έμειναν με αποκορύφωμα το Ηρώδειο στις 26/9 (στο Δημοτικό Θέατρο Άλσους Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής» 16/9, στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Κορυδαλλού «Θανάσης Βέγγος» 18/9 και στο Νταμάρι Βριλησσίων «Αλίκη Βουγιουκλάκη» 24/9) για την sold out παράσταση της δημοφιλέστερης τραγωδίας της αρχαίας ελληνικής γραμματείας που έκανε ιστορικό ρεκόρ εισιτηρίων με περισσότερους από 18.000 θεατές να περνούν από το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου το διήμερο 5-6 Αυγούστου. Ο Πολιτιστικός Οργανισμός "Λυκόφως", που έχει αναλάβει την παραγωγή σημειώνει πως είναι "ένα επίτευγμα που δεν έχει επαναληφθεί εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία στο Αργολικό Θέατρο".
Η Έλλη Τρίγγου ως Αντιγόνη και ο Βασίλης Μπισμπίκης ως Κρέων ηγούνται ενός θιάσου εξαιρετικών ερμηνευτών -Δανάη Μιχαλάκη (Ισμήνη), Γιώργος Παπαγεωργίου (Άγγελος), Χρήστος Σαπουντζής (Τειρεσίας), Κώστας Κορωναίος (Φύλακας), Στρατής Χατζησταματίου (Αίμονας), Μαρίνα Αργυρίδου (Ευρυδίκη), Ιεροκλής Μιχαηλίδης (Κορυφαίος του Χορού), Έντγκεν Λάμε, Γιάννης Μαστρογιάννης, Περικλής Σιούντας (Χορός)- στην σκηνική εκδοχή του Λιθουανού σκηνοθέτη, που στο παρελθόν έχει αναμετρηθεί με το αρχαίο δράμα αφήνοντας το δικό του στίγμα.
Στην «Αντιγόνη», που παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 441 π.Χ., ο Τσέζαρις Γκραουζίνις συναντά το τρίτο κεφάλαιο του θηβαϊκού κύκλου μετά το ανέβασμα του «Οιδίποδα Τυράννου» του Σοφοκλή (2012) και των «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου (2016). Η επόμενη μέρα του Εμφυλίου Πολέμου στη Θήβα, όπου τα δύο αδέρφια της Αντιγόνης, Ετεοκλής και Πολυνείκης, στράφηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο για χάρη της απόκτησης της εξουσίας, βρίσκει και τους δύο νεκρούς. Οι άνδρες επιστρέφουν στη Θήβα για να γιορτάσουν τη νίκη τους με νέο ηγεμόνα της πόλης τον Κρέοντα, ο οποίος παίρνει μέρος στη γιορτή για να εδραιώσει την εξουσία του, απαγορεύοντας την ταφή του Πολυνείκη με τίμημα για όποιον πράξει το αντίθετο τον θάνατο. Η Αντιγόνη αποφασίζει να τον κηδέψει κόντρα στην επιταγή του τυράννου.
Ο Λιθουανός σκηνοθέτης προτείνει μια σύγχρονη, επίκαιρη και δυναμική μεταφορά της τραγωδίας εστιάζοντας στην ανεκτίμητη αξία της χαράς ως βάση της ανθρώπινης ύπαρξης. Όπως σημειώνει: «Σ’ αυτό το βάναυσο γλέντι της εκστατικής χαράς και του πένθους, ο Κρέων, ο νέος ηγεμόνας της Θήβας, κάνει ό, τι μπορεί για να αποδείξει τις ηγετικές του ικανότητες, τον αμείλικτο χαρακτήρα του, την αποφασιστικότητά του να εφαρμόσει νέα ήθη και κανόνες στην καθημερινότητα των πολιτών. Για τον Κρέοντα αυτό το γλέντι έχει άλλο νόημα: είναι μια τελετή που θα τον καταστήσει τύραννο. Αλλά και η νεαρή Αντιγόνη έχει επίσης γιορτινή διάθεση. Η γιορτή της είναι εσωτερική, προσωπική, μοναχική· μια γιορτή ανυπακοής, φωτισμένη με τον ενθουσιασμό της αντίστασης στην ηθική του “πολιτικού πραγματισμού" της ανδρικής εξουσίας. Μετά την απόπειρα ταφής του νεκρού σώματος του "προδότη" Πολυνείκη, το γλέντι των ξέφρενων ανδρών αρχίζει να παίρνει μια διάσταση γκροτέσκα, σχεδόν σουρεαλιστική, και μετατρέπεται σε μια έρευνα για το έγκλημα της Αντιγόνης, μια θανάσιμη σύγκρουση φύλων, γενεών, ηθών και ιδεολογιών. Στο τέλος της τραγωδίας το γλέντι συνεχίζεται υπό νέο καθεστώς· τώρα οι άντρες της Θήβας γιορτάζουν το γάμο της Αντιγόνης και του Αίμονα στον Κάτω Κόσμο και, ταυτόχρονα, την ίδια τη ζωή, τη συνέχιση της ζωής της πόλης, μιας και άλλος δρόμος δεν υπάρχει -μόνο να συνεχίσεις να ζεις. Και, προτιμότερο, να ζεις χαρούμενα».
Δείτε το trailer της παράστασης εδώ
Προπώληση μέσω ticketservices.gr
TIPS
*Η μετάφραση είναι του Γιώργου Μπλάνα, η σκηνογραφία και ενδυματολογία του Κένι ΜακΛέλαν, η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Δημήτρη Θεοχάρη, η χορογραφία του Έντγκεν Λάμε, οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου και οι φωτογραφίες του Θωμά Δασκαλάκη.
*Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη η «Αντιγόνη» είναι η τραγωδία με το μεγαλύτερο πολιτικό βάθος, άρρηκτα συνδεδεμένη καθώς είναι με την έννοια της πολιτείας, της πολιτικής έκφρασης, του ατομικού και του συλλογικού. Η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός φίλτρου ηθικής συνείδησης σε σχέση με την τήρηση των νόμων που διέπουν μια Πολιτεία αποτελεί ουσιαστικά το μήνυμα του έργου, χωρίς βέβαια αυτό να ενέχει διδακτισμό, και αφορά κάθε εποχή.
*Η Έλλη Τρίγγου που υποδύεται την Αντιγόνη δηλώνει για το ρόλο της σε συνέντευξη της στο “α”: “Όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε η Αντιγόνη αλλά και ο Κρέοντας. Η Αντιγόνη είναι μια δακτυλοδεικτούμενη πριγκίπισσα που φέρει πολύ σοβαρά βάρη και τραύματα λόγω των πράξεων των γονιών της. Νιώθει ότι η οικογένεια της έχει ξεπληρώσει με θάνατο όλα τα κρίματα και τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Και ξαφνικά βρίσκεται ένας άνθρωπος που λέει ότι η τιμωρία θα συνεχιστεί με ταπεινωτικό τρόπο και μετά θάνατον. Εκεί η Αντιγόνη προχωρά σε πράξεις ακραίες που μπορεί να ενέχουν αλαζονεία και έπαρση, πηγάζουν, όμως, από το αίσθημα της αδικίας και της αδυναμίας της να επιτρέψει να συμβεί κάτι που ξεπερνά το ήθος της και αυτό μπορώ να το καταλάβω. Παράλληλα, η ίδια δεν ξέρει πως γίνεται η επανάσταση και πως παίρνουμε τον δημόσιο λόγο. Η άγνοια της την κάνει πολύ ανθρώπινη. Προσπαθεί να βρει τον τρόπο να πει αυτό που για την ίδια είναι σωστό και δίκαιο απέναντι σε όσους δεν τολμούν να το αρθρώσουν και να πάνε κόντρα στον τύραννο. Δεν είναι γεννημένη για να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον στρατηγό της πόλης. Μαθαίνει πως να το κάνει γιατί την κινεί κάτι πυρηνικό”. Ενώ για τον σκηνοθέτη σημειώνει: “Η παράσταση κυκλώνεται με πολλή αγάπη, φροντίδα, έμπνευση και ταυτόχρονα πολλή δουλειά, με ενορχηστρωτή τον Τσέζαρις Γκραουζίνις, έναν γνήσιο θεατρίνο, που έχει απίστευτη γνώση, μέθοδο και ταυτόχρονα μια παιδικότητα και μια έφεση στη χαρά και στο γλέντι”.
