Είναι η μεγάλη οικογένεια οινοπνευματωδών ποτών που σερβίρονται στο τέλος του γεύματος. Oι ρίζες των digestifs πηγαίνουν στον 15ο-17ο αιώνα, όταν οι μοναχοί, έχοντας κατακτήσει την τέχνη της απόσταξης, δημιουργούν τα δικά τους χωνευτικά liqueurs. Ονομάζονται έτσι εξαιτίας των χωνευτικών ιδιοτήτων που έχει το οινόπνευμα σε λογικές (μικρές) δόσεις. Ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας πολλών οινοπνευματωδών ποτών –μεταξύ των οποίων και των digestifs– ήταν φαρμακευτικός, όταν όμως η γαστρονομία και η απόλαυση των ποτών άρχισε να παίρνει ξεκάθαρη μορφή, βρέθηκε ότι πολλά από τα «φαρμακευτικά» ποτά είχαν και απολαυστική γεύση, και έτσι επέβαλαν τη θέση τους στο τραπέζι. Τα digestifs έχουν χωνευτικές ιδιότητες και διότι στη σύνθεσή τους περιλαμβάνουν βότανα και μπαχαρικά που βοηθούν τη χώνευση και επίσης καλμάρουν και ταχτοποιούν το στομάχι. Όπως και με τα ορεκτικά aperitifs, πολύ περισσότερο με τα digestifs η απόλαυσή τους είναι κυρίως ευρωπαϊκή συνήθεια που δυσκολεύεται να καθιερωθεί στην αγγλόφωνη Βόρεια Αμερική. Τα digestifs είναι σημαντικά ισχυρότερα σε αλκοολικό βαθμό από τα aperitifs, δεν είναι όμως ούτε αυτά είδη ποτών, αλλά κατηγορία/οικογένεια με πολλά είδη. Τα σημαντικότερα είδη digestifs είναι τα μεγάλα αποστάγματα κρασιού και στεμφύλων (Cognac, Armagnac, Grappa, Brandies), ορισμένοι τύποι μεγάλων γλυκών κρασιών (κυρίως Vintage Port), τα μοναστηριακά και άλλα λικέρ (Chartreuse, Benedictine, Drambuie κλπ.), τα άχρωμα γαλλικά-γερμανικά και ελβετικά eaux de vie φρούτων, τα schnapps και τα διάφορα υπο-είδη bitters (Amaro, Fernet Branca, Jaegermeister, Underberg, το ουγγρικό Zwack, το αγγλικό Pimm’s).
Το τελετουργικό της απόλαυσης των digestifs είναι πολύ σοβαρό και επίσημο και συχνά μοιάζει με μυσταγωγία. Εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, καλό είναι –και αρκετά συνηθισμένο σε rafine κύκλους– η απόλαυσή τους να γίνεται σε πιο prive χώρους, ενώ στο σπίτι γίνεται στο σαλόνι και ποτέ στην τραπεζαρία. Η ατμόσφαιρα απόλαυσης των digestifs πρέπει είναι ήρεμη και γαλήνια, να μοιάζει με κλίμα περισυλλογής. Τα ποτά τα απολαμβάνουμε αργά αργά, σερβιρισμένα πάντα στο κατάλληλο για κάθε είδος ποτήρι. Τα digestifs πίνονται κυρίως σκέτα, ιδίως τα διάφορα «πικρά» (Amaro, Fernet Branca, Underberg, Jaegermeister), ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να συνοδευτούν από καφέ espresso-ένα καρεδάκι πικρής σοκολάτας ή πούρο Αβάνας (αποστάγματα, λικέρ, eaux de vie, grappa, schnapps) ή από καρυδόψιχα και ανάλατα και άψητα cashew nuts (Vintage Port). Α. Σ.
