Μια απλή εξέταση του top 30 των μεταλλίων αποκαλύπτει τα εξής: βραβεύτηκαν 13 λευκά, 2 ροζέ, 8 επιδόρπια και μόλις 7 κόκκινα κρασιά. Το εντυπωσιακό είναι ότι από τα 13 λευκά μόνο ένα έλκει την καταγωγή του από διεθνή ποικιλία (Sauvignon) και κανένα δεν ακολουθεί τις επιταγές της νεοκοσμίτικης αντίληψης. Μάλιστα, στην πρώτη θέση φιγουράρει μια Μαντίνεια (Σεμέλη Α.Ε.), η οποία συνοδεύεται –πάντα στα πρώτα 30– από άλλα δύο Μοσχοφίλερα. Απ’ ό,τι φαίνεται ακόμη και σε επίπεδο κριτικών, η νέα πραγματικότητα ψηφίζει απλότητα και καθαρές γεύσεις, σε συνδυασμό με την ποιότητα. Παράλληλα τα ελληνικά επιδόρπια κρασιά επιβεβαιώνουν γι’ ακόμη μία φορά το ποιοτικό δυναμικό τους, ενώ στα ροζέ δικαίως τιμάται (14η θέση) το ροζέ του Κτήματος Τέχνη Οίνου. Σεμνή και αθόρυβη δουλειά (όχι μόνο με το ροζέ), που επιβεβαιώνεται ποιοτικά κάθε χρόνο. Αντίθετα, στα μόλις 7 βραβευμένα ερυθρά οι διεθνείς ποικιλίες δίνουν τον τόνο, με πρώτη παρουσία ελληνικής ποικιλίας (Αγιωργίτικο από τη… Μακεδονία) το όντως πολύ καλό Αρετή από τη «Βιβλία Χώρα». Οι κλασικές ερυθρές ελληνικές ποικιλίες λάμπουν (συνήθως τα τελευταία χρόνια) διά της απουσίας τους. Για τους ενδιαφερόμενους (ελπίζω να είναι αρκετοί) καλή δοκιμή. Την αναλυτική κατάσταση των βραβευμένων κρασιών μπορείτε να αναζητήσετε στο www.wineroads.gr.
