Tα φιτίλια της Μαλαγουζιάς άναψαν πριν από είκοσι χρόνια από τα χέρια του Βαγγέλη Γεροβασιλείου, τόσο στο δικό του κτήμα όσο και σε αυτό του Πόρτο Καρρά. Η Ρωξάνη Μάτσα φρόντισε να τα κρατήσει άσβηστα τα πρώτα δύσκολα χρόνια του ταξιδιού τους. Πολλοί τότε νόμισαν ότι η φλόγα δεν θα έφθανε ποτέ στην πυρίτιδα. Όμως τα φυτίλια αποδείχθηκαν απλά βραδύκαυστα, αφού δεκαπέντε περίπου χρόνια μετά έγινε το μεγάλο μπαμ. Έτσι, σχεδόν κάθε παραγωγός ισχυρίζεται πλέον ότι έχει φυτεμένη –σε μικρότερη ή μεγαλύτερη έκταση– τη Μαλαγουζιά στο αμπέλι του. Ίσως όχι άδικα, αφού οι αρετές της είναι αδιαμφισβήτητες: εκρηκτικό άρωμα που «σκάει» στο ποτήρι θυμίζοντας σφαιροποιημένα φρούτα μοριακής γαστρονομίας, πάχος που κάνει ακόμα και κάποια Chardonnay να θυμίζουν κάτοικο… κεντροαφρικανικής χώρας, οξύτητα που ανοίγει τρύπα σε λαμαρίνα τριών χιλιοστών!
Τα παραπάνω παραείναι ιδανικά για να εί-ναι πάντα αληθινά· αυτό τουλάχιστον έδειξε η δοκιμή 17 κρασιών από Μαλαγουζιά, όπου ανέδειξε τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα της ποικιλίας. Στα πρώτα συγκαταλέγεται η σε κάθε περίπτωση έντονη μύτη, όπου μάλιστα ακολουθεί δύο κατευθύνσεις: η πρώτη θυμίζει… μεσημεριανάδικο ιδιωτικής τηλεόρασης με τα «όλα έξω» πληθωρικά αρώματα του βερίκοκου και των άλλων κίτρινων φρούτων, αλλά και τις μοσχατίζουσες νότες ροδόνερου ή λίτσι, και η άλλη λογοτεχνικό μαγκαζίνο της ΝΕΤ, με αρώματα εσπεριδοειδών να
κυριαρχούν σε αυστηρό ορυκτό φόντο!
Όσο για το άρωμα της πράσινης πιπεριάς που όλοι «αυτόματα»… ανακαλύπτουν στο άκουσμα και μόνο της λέξης Μαλαγουζιά, αυτό ήταν απόν από όλες τις γευσιγνωστικές σημειώσεις της ομάδας. Βεβαίως υπήρχε μια λίαν ελκυστική φυτική διάσταση σε πολλά κρασιά, όμως αυτή εκφραζόταν περισσότερο με νότες χαμομηλιού, μέντας ή δυόσμου. Στα συν επίσης η τραγανή αίσθηση –παρούσα στα καλύτερα δείγματα–, που σε κάνει να νομίζεις ότι μασουλάς αυτούσια τη ρόγα, η λιπαρότητα που αντισταθμίζεται από δόσεις λεμονάτης οξύτητας και, γιατί όχι, και το στιφούτσικο τελείωμα που θύμιζε Σαντορίνη.
Bέβαια, αρκετές ήταν και οι απογοητεύσεις, πολλές από τις οποίες ως κοινό παρονομαστή είχαν τον οξειδωμένο χαρακτήρα, που –περιέργως– έκανε περισσότερο αισθητή την παρουσία του στο στόμα παρά στη μύτη. Στον αντίποδα, κάποια δείγματα εμφάνισαν δυσάρεστα, έντονα αναγωγικά
αρώματα, που με τη θειούχα τους έκφραση θύμιζαν επίσκεψη σε ιαματικά λουτρά για άσθμα…
Ανάμεικτα συνεπώς τα συναισθήματα από αυτό το crash test. Με τα κορυφαία κρασιά της δοκιμής να τοποθετούνται στην κατηγορία του «πολύ καλού», το δυναμικό της Μαλαγουζιάς είναι δίχως άλλο υψηλό. Εξίσου υψηλή είναι και ευελιξία της ποικιλίας στο τραπέζι. Επιλέξετε τη θηλυκή της πλευρά για ορεκτικά που έχουν ως συστατικό τους το τυρί, γλυκά οστρακόδερμα, fushion γλυκόξινες δημιουργίες ή λευκά κρέατα (ιδιαίτερα αν αυτά συνοδεύονται από ξινά φρούτα). Αντίθετα, σπάστε με μια αντρίκια νευρική Μαλαγουζιά τη θαλασσινή αρμύρα ωμών οστρακόδερμων και πελαγίσιων ψαριών ή τον…πάγο, σερβίροντάς την ως απεριτίφ!
Από κει και πέρα, όμως, το να φυτέψει κανείς οπουδήποτε την ποικιλία και να την οινοποιήσει δεν διασφαλίζει –ούτε κατ’ ελάχιστο– ποιότητα και χαρακτήρα εντός του μπουκαλιού· αλλά ούτε και μπορεί να δικαιολογήσει τις υψηλές τιμές που με το «καλημέρα» απαιτεί σχεδόν κάθε Μαλαγουζιά.
Συνεπώς η έκρηξη της Μαλαγουζιάς μπο-ρεί να είναι δυνατή, ωστόσο χρειάζονται σωστές επιλογές και σκληρή δουλειά, ώστε να καταφέρει να γκρεμίσει το Ασύρτικο και το Μοσχοφίλερο από τους θρόνους των γηγενών λευκών ποικιλιών…
Δρυός Μαλαγουζιά 2009, Κτήμα Αβαντίς
Βαθμός 87/100
Μπορεί μια εξωστρεφής, ναζιάρα Μαλαγουζιά να αντέξει το βαρέλι;
Το κρασί αυτό δίνει την απάντηση, εντυπωσιάζοντας τη γευσιγνωστική ομάδα με την εξαιρετικά ενσωματωμένη δρυ, τα αρώματα κουφέτου, λεμονιού και κίτρινων φρούτων καθώς και την καλοδομημένη, μακριά γευστική του παρουσία.
Ανθίδης, 210 6613920
Μαλαγουζιά 2009, Αμπελώνες Αντωνόπουλου
Βαθμός 86/100
Λαμπερό κιτρινοπράσινο χρώμα και άγρια, «ελληνική» μύτη που συνδυάζει φασκόμηλο, μαντζουράνα και βότανα του βουνού με την ορυκτή αλμύρα της θάλασσας.
Αυστηρό στο στόμα, με λεπτότητα, ατσαλένια οξύτητα και πολύ μακριά επίγευση γκρέιπφρουτ. Ένα κρασί χαμηλών τόνων αλλά… υψηλής ουσίας!
Χάλαρης, 210 4935000
Μαλαγουζιά 2009, Οινοποιία Σώκου
Βαθμός 85,50/100
Το ιδιαίτερα ανοιχτόχρωμο αυτό κρασί ξεδιπλώνει την αυστηρή και άγρια διάσταση της ποικιλίας. Και αυτό όχι μόνο λόγω των ορυκτών αρωμάτων, αλλά και του συνδυασμού όγκου και οξύτητας-ξυράφι, που θυμίζει Chablis.
Μια Μαλαγουζιά έκπληξη, όχι μόνο λόγω της ποιότητας, αλλά και της τιμής της.
Σώκος ΑΕ, 22630 62759
Alexandra Μαλαγουζιά 2009, Κλαούντια Παπαγιάννη
Βαθμός 84,25/100
Χρώμα και άρωμα παρουσιάζουν μια κρυστάλλινη καθαρότητα, με το πρώτο πρασινοκίτρινο και τη δεύτερη πλημμυρισμένη με αρώματα αρμπαρόριζας και κομφί λεμονιού.
Γλυκόξινο στόμα με τα σάκχαρα, τη λεμονάτη αίσθηση και το τσίμπημα στη γλώσσα να συνθέτουν σκηνικό… γερμανικού Riesling!
Χάλαρης, 210 4935000
Μαλαγουζιά 2009, Κτήμα Αβαντίς
Βαθμός 83,75/100
Κίτρινο χρώμα όπου ακόμα έντονες είναι οι πράσινες ανταύγειες της νεότητας.
Διακριτική μύτη με κυρίαρχο το φυτικό χαρακτήρα μέντας και λουΐζας, καρυκευμένο με ελάχιστες mineral νότες.
Παχύ και γευστικά μακρύ στο στόμα, διαθέτει εμφανή παρουσία σακχάρων που όμως «ρεφάρονται» από καλή οξύτητα.
Ανθίδης, 210 6613920
Μαλαγουζιά 2009, Αγρόκτημα Σκουλούδη
Βαθμός 83,25/100
Το κίτρινο χρώμα προδίδει την αρωματική ωριμότητα που εκφράζεται με νότες ώριμου βερίκοκου, λίτσι και ροδόνερου.
Η γεύση φέρνει στο νου το χαρακτήρα ενός viognier, όντας παχιά, στρόγγυλη και απαλή.
Συνεπές από την αρχή μέχρι το τέλος, αφήνει απόηχους πιπεριού και κίτρου.
Ινό, 22620 28781-4
Νέηλυς Μαλαγουζιά 2009, Αναστασία Φράγκου
Βαθμός 83,25/100
Η λαμπερή, υποκίτρινη αυτή Μαλαγουζιά βρίσκεται αρωματικά ακριβώς στη μέση, συνδυάζοντας mineral, τριανταφυλλένιες και φρουτώδεις νότες.
Το μαλακό στόμα συμπληρώνει την παλέτα με νύξεις αρμπαρόριζας και πιπεριού, αποζητάει ωστόσο λίγη παραπάνω οξύτητα για να ισορροπήσει ιδανικά.
Αναστασία Φράγκου, 22940 32508
Μάρων 2009, Κίκονες
Βαθμός 82/100
Ανοιχτό, αχυροπράσινο χρώμα και ευχάριστη, καθαρή μύτη όπου κυριαρχούν το γκρέιπφρουτ και τα άγουρα κίτρινα φρούτα.
Η παρουσία CΟ2 και η έντονη οξύτητα προκαλούν αρχική αναστάτωση στο στόμα, όμως ο όγκος και η λιπαρότητα που ακολουθούν φροντίζουν για την απαιτούμενη ισορροπία.
Οινοτράπεζα Παυλίδης, 210 9830000
Μαλαγουζιά 2009, Κτήμα Παναγιωτόπουλου
Βαθμός 79,75/100
Ανοιχτό, αχυροπράσινο χρώμα και ευχάριστα φρέσκα αρώματα λεμονιού, βερίκοκου και ροδοπέταλων.
Χωρίς να δρέπει δάφνες γευστικής διάρκειας και πολυπλοκότητας, παρουσιάζεται ισορροπημένο και λεμονάτο εκφράζοντας την ευκολόπιοτη διάσταση της ποικιλίας.
Δ. Παναγιωτόπουλος, 27630 41190,
Χρυσή Μαλαγουζιά 2009, Τζιβάνη
Βαθμός 78,25/100
Μπορεί άλλη φιάλη του ίδιου κρασιού να απέσπασε υψηλότερη βαθμολογία στο προηγούμενο τεύχος, ωστόσο απόλυτη σύμπνοια επικράτησε μεταξύ μας για αυτήν.
Άγουρα κίτρινα φρούτα και άνθη, σαν το χαμομήλι, κυριάρχησαν στη μύτη, όμως το ευχάριστο στόμα άφησε παράπονα για τη διάρκεια και τη φρεσκάδα του.
Γ. Τζιβάνης, 210 2533000.
Η δοκιμή
Τα κρασιά δοκιμάστηκαν στις 16/9/2010 στα γραφεία της ΔΕΣΜΗΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ με «τυφλή» δοκιμή από τους: Δημήτρη Αντωνόπουλο (δημοσιογράφο), Σίμο Γεωργόπουλο (δημοσιογράφο), Διονύση Κούκη (γευσιγνώστη, σύμβουλο οίνου) και Αργύρη Τσακίρη (οινολόγο)
Η γευσιγνωσία διεξήχθη σύμφωνα με τους κανόνες δεοντολογίας που προτείνει η ΕΛΔΟΙΝ
Τα κρασιά μάς προμήθευσαν οι παραγωγοί και οι διανομείς τους
Στις γευσιγνωσίες του «Umami» χρησιμοποιούμε νερό S. Pellegrino, για να «ησυχάσουμε» το στόμα.
