Δυσανασχετώ όταν με ρωτούν ποιες είναι οι ομορφότερες οινικές στιγμές που έχω περάσει, γιατί μπερδεύομαι. Σίγουρα ξεχωρίζω την επαγγελματική γευσιγνωσία των Petrus, αλλά δεν ξέρω αν την προτιμώ από την κάθετη δοκιμή των Penfolds grange με φιλική παρέα ή τη γουλιά Remy Martin Louis XIII που ήπια απευθείας από την καράφα baccarat ή ακόμα και το Chateauneuf-du-Pape Chateau du Beaucastel που ήπια παραμονή Πρωτοχρονιάς ερωτευμένη στο Παρίσι.
Αυτό που μπορώ, ωστόσο, να πω με σιγουριά είναι ότι θυμάμαι σαν και τώρα την πρώτη έκθεση κρασιού που επισκέφθηκα πολλά χρόνια πριν. Αντικειμενικά δεν ήταν και σπουδαία. Γιατί μου άρεσε τόσο; Μάλλον επειδή με έβαλε σε έναν κόσμο. Άλλον από εκείνον που είχα μάθει έως τότε για το κρασί. Θυμάμαι την αμηχανία μου μπροστά στα πτυελοδοχεία. Τα αρώματα κόκκινων φρούτων ή εσπεριδοειδών που ξαφνικά ήταν εκεί, μέσα στο ποτήρι! Και όχι φιλολογίες σ ένα περιοδικό. Το γέλιο στα stands κάποιων οινοποιείων ή τις σχεδόν συντονισμένες κινήσεις των… «άλλων», που γνώριζαν. Γι αυτό μαγεύτηκα. Ίσως γιατί λατρεύω τα ταξίδια. Και αυτό ήταν σαν ταξίδι στα μάτια μου.
Όλα αυτά τα θυμήθηκα σήμερα, διαβάζοντας την ανακοίνωση για το φετινό Οινόραμα, στις 28-30 Μαρτίου. Τη μεγαλύτερη έκθεση κρασιού που γίνεται στην Ελλάδα κάθε δύο χρόνια. Αν και απευθύνεται βασικά σε επαγγελματίες, όσοι από σας αγαπάτε το κρασί αξίζει να πάτε, μια και σας δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσετε τα κρασιά και τα αποστάγματα των περισσότερων Ελλήνων παραγωγών. Το φετινό Οινόραμα αναμένεται να είναι μεγαλύτερο από ποτέ, με πάνω από 250 εκθέτες, πολλούς επισκέπτες από το εξωτερικό, ενώ συμμετέχουν 170 ελληνικά οινοποιεία – ο μεγαλύτερος αριθμός Ελλήνων οινοποιών που μαζεύτηκε ποτέ σε οινική εκδήλωση.
Διοργανωτής της έκθεσης είναι ο Ντίνος Στεργίδης, ιδιοκτήτης της Vinetum και πρόεδρος της ΕΛΔΟΙΝ. O ίδιος ήταν που οργάνωσε το πρώτο Οινόραμα το 1994. «Η ιδέα της διοργάνωσης των εκθέσεων γεννήθηκε όταν, ερχόμενος στην Ελλάδα, συνειδητοποίησα ότι υπήρχε μονάχα μία έκθεση, εκείνη των τροφίμων και ποτών, όπου το κρασί εμφανιζόταν ως φτωχός συγγενής. Έχοντας την εμπειρία από τη Γαλλία, αποφάσισα να οργανώσω κάτι διαφορετικό». Θεωρεί ότι το Οινόραμα είναι η μεγαλύτερη βιτρίνα στον κόσμο της οινικής Ελλάδας. «Ήταν η πρώτη εκδήλωση που μάζεψε παραγωγούς κάτω από την ίδια σκέπη. Λειτούργησε κάπως σαν συνασπισμός των οινοποιών. Τους έδωσε ταυτότητα.
Πράγμα πολύ σημαντικό και για την εικόνα μας στους ξένους. Όταν έρχεται ένας ξένος στο Οινόραμα, αποκτά άλλη εικόνα των ελληνικών κρασιών. Στις ξένες εκθέσεις, τα περίπτερα είναι πολύ ακριβά και, επομένως, κάθε οινοπαραγωγός έχει ένα μικρό χώρο μέσα σε ένα συνολικό περίπτερο. Ενώ σε μια έκθεση στην Ελλάδα, ο οινοποιός έχει τη δυνατότητα να κτίσει το περίπτερο που «ενσαρκώνει» και αντιπροσωπεύει την ιδέα του. Επιπλέον, έναν ξένο εδώ τον παίζεις στο δικό σου γήπεδο. Άρα τον έχεις όλο δικό σου. Μπορείς να του περνάς τα μηνύματα και να τον κερδίσεις με τη φιλοξενία σου».
Με ενδιαφέρει πολύ να μάθω κατά πόσον οι επισκέπτες έχουν αλλάξει στην πορεία των χρόνων. «Τηρουμένων των αναλογιών, η επισκεψιμότητα μεγαλώνει με χαμηλούς ρυθμούς. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η συμπεριφορά του κόσμου. Στην αρχή δεν δοκίμαζαν καν. Ένιωθαν αμήχανα. Πόσο μάλλον να φτύσουν. Τώρα το κάνουν, κρατάνε σημειώσεις, ρωτούν, συζητούν. Σε αυτό έχουμε συμβάλει κι εμείς, γιατί δεν θελήσαμε να προσαρμόσουμε την έκθεση στον κόσμο, αλλά το αντίθετο. Έτσι, έπαιρναν όλοι ειδικό ποτήρι γευσιγνωσίας, υπήρχαν πάντα πτυελοδοχεία, οι ώρες λειτουργίας ήταν επαγγελματικές. Μικρά πράγματα, λεπτομέρειες που προσθετικά περνούσαν ένα μήνυμα: ότι εδώ γίνεται κάτι διαφορετικό και εσύ πρέπει να συμπεριφερθείς ανάλογα», μου εξηγεί.
Από προσωπική εμπειρία, ωστόσο, αν θέλετε πραγματικά να επωφεληθείτε από την επίσκεψή σας και να μη χαθείτε, πρέπει να την οργανώσετε. Άλλωστε, στην έκθεση δεν έρχεστε για να πιείτε. Αλλά για να δοκιμάσετε. Επομένως, μη φοβάστε! Φτύστε ελεύθερα! Μόνο έτσι θα έχετε τη δυνατότητα να δοκιμάσετε αρκετά κρασιά. Επίσης κρατήστε σημειώσεις, για να θυμάστε εκείνα που σας έκαναν εντύπωση και που ξεχωρίσατε. Είναι τόσα πολλά... Είναι φύσει αδύνατον να θυμάστε ποια σας άρεσαν.
Ταυτόχρονα, όμως, επειδή αποκλείεται να δοκιμάσετε και τα 3.000 κρασιά που θα υπάρχουν, ο καλύτερος τρόπος είναι να βρείτε ένα «θέμα» για την επίσκεψή σας. Από το να ξεκινήσετε με λευκά κρασιά το πρωί και να περάσετε στα κόκκινα το απόγευμα μέχρι να πιάσετε μια περιοχή (π.χ.,Νεμέα) και να δοκιμάσετε όλα τα κρασιά της, ώστε να μπορέσετε να τα συγκρίνετε. Αν έχετε αδιάβαστα περιοδικά κρασιού στο σπίτι, ρίξτε τους μια ματιά προτού πάτε. Θα σας βοηθήσει πολύ.
Πόσο θα σας κοστίσει η είσοδος; €15 (για όσους δεν έχουν κάνει προεγγραφή), αλλά αξίζει όσο δεν φαντάζεστε.
