Moet et Chandon Brut Imperial
Αχνό χρυσοκίτρινο χρώμα, διακριτό, σταθερό κορδόνι φυσαλίδων. Αρώματα λουλουδιών (μιμόζα) και φρούτων (βερίκοκο, μικρά κόκκινα φρούτα του δάσους και νεκταρίνι), νότες κόρας ψωμιού, φρεσκοκομμένου γρασιδιού και λάιμ. Η ελαφρά κρεμώδης υφή της και μια πιπεράτη και διασκεδαστική οξύτητα στο στόμα, σε συνδυασμό με την καλή της διάρκεια, πέρα από την κλασική θέση της στο απεριτίφ, την καθιστούν ικανή να σταθεί δίπλα σε πιάτα με οστρακοειδή, καπνιστά ψάρια, αλλά και σε λευκά κρέατα μαγειρεμένα έτσι, ώστε να χαρακτηρίζονται λεμονάτα. Το ίδιο αρμονικά συντρόφευσε και πιάτα με σάλτσα αυγολέμονου, όπως οι λαχανοντολμάδες –όχι, φυσικά, με ξινολάχανο– και το χοιρινό φρικασέ. Την εκτιμήσαμε επίσης δίπλα σε σπαράγγια με μια σάλτσα που έμοιαζε ως ελληνική εκδοχή της κλασικής σος ολαντέζ.
Moet et Chandon Grand Vintage 2000
Σε αυτό το 66ο millissime, το πρώτο του 21ου αιώνα, παρατηρούμε μια αρμονική συνύπαρξη των τριών ποικιλιών, όπου υπερτερεί η Chardonnay, προσδίδοντας κομψότητα και φρεσκάδα. Το κρασί εμφανίζεται ζωηρό χρυσοκίτρινο, με ευγενικά αρώματα γκρέιπφρουτ και μάγκο, ελαφριές νότες λεμονόπιτας, μέντας και φρούτου του πάθους. Στο στόμα μια ευχάριστη οξύτητα έρχεται σταδιακά να χαϊδέψει τον ουρανίσκο, ενώ η σχετική στρογγυλάδα του επιφέρει το ζητούμενο της ισορροπίας.
Η καλή διάρκεια, η γοητευτική επίγευση, με νότες μαρμελάδας κίτρινου δαμάσκηνου (mirabelle) και λεμονόχορτου σε οδηγούν σε συνδυασμούς με αμυλώδη πιάτα με τυρί. Πίτες που περιέχουν τυρί, όπως η πρασόπιτα, ζυμαρικά με λευκές σάλτσες και με ελαφριές κόκκινες. Ακόμα και το μοσχάρι γάλακτος μαγειρεμένο με λευκή σάλτσα, όπου κυριαρχούσαν τα μανιτάρια, στάθηκε ισότιμα δίπλα στην εσοδεία του 2000. Εκείνο, όμως, που μας εντυπωσίασε ήταν η χάρη με την οποία αντιμετώπισε τα λευκά ρεβίθια σαλάτα και τα φασόλια με βουτυράτη σάλτσα, που, ανατρεπτικά, αντιπαραθέσαμε μαζί της.
Moet et Chandon Rose Imperial
Χρώμα φύλλων κρεμμυδιού με χάλκινες ανταύγειες, μύτη ζωηρή, εκφραστική, όπου υπερτερούν τα μικρά κόκκινα φρούτα, τα κόκκινα φραγκοστάφυλα (groseilles) και οι αγριοφράουλες, ενώ σιγά σιγά κάνουν αισθητή την παρουσία τους τα εσπεριδοειδή, άλλοτε ως φλοίδες πορτοκαλιού και άλλοτε ως ξύσμα λεμονιού, δίνοντας σταδιακά το λόγο σε μπαχαρικά, όπως η κανέλα, ή στον καφέ. Στο στόμα, γεμάτη μα κομψή, ισορροπημένη και φρουτώδης, αφήνει μια λεμονάτη ανάμνηση με νότες βύσσινου και φραγκοστάφυλου, οι οποίες μας δημιούργησαν την επιθυμία να τη συνδυάσουμε ακόμα και με πιάτα με έντονα μπαχαρικά.
Θα θυμίσουμε εδώ τον κανόνα ότι η σαμπάνια, χάρη στις φυσαλίδες της, έχει την ικανότητα να στέκεται δίπλα σε εξωτικά και έντονα φαγητά, όπως τα πιάτα της ινδικής ή της αραβικής κουζίνας, εκεί όπου οποιοδήποτε άλλο κρασί θα χανόταν. Βάλαμε δίπλα της ένα λευκό στιφάδο και διαπιστώσαμε ότι τα πήγε εξαιρετικά, όπως το ίδιο συνέβη και με διάφορα άλλα παρεμφερή πιάτα μαγειρευτού κρέατος και ψαριών, χωρίς βαριές σάλτσες ντομάτας. Επίσης λειτούργησε αρμονικά με κίτρινα ήπια τυριά.
Moet et Chandon Nectar demi-sec
Μέτριας έντασης χρυσαφένιο κίτρινο χρώμα, απαλά αρώματα λευκόσαρκων ροδάκινων, γρανίτας αχλαδιού, βρεγμένων φρέσκων αμυγδάλων, αποξηραμένου βερίκοκου, κουφέτου και ώριμου σταριού και νότες σταφυλιού. Με την ισορροπημένη της οξύτητα ελέγχει απόλυτα τη γλυκύτητα και δεν την αφήνει να εκφραστεί στην επίγευση.
Είναι σημαντικό να σερβιριστεί όσο το δυνατόν πιο δροσερή (7-8°C) για να κρατήσει αυτά της τα χαρακτηριστικά μέχρι το τελευταίο ποτήρι. Αυτή είναι η κατεξοχήν σαμπάνια που δικαιώνει τη θέση της δίπλα σε επιδόρπια και αυτή θα πρέπει να αναζητούν όσοι επιθυμούν να συνδυάσουν τη σαμπάνια με γλυκίσματα. Από άσπρες τούρτες, με βάση την κρέμα του λεμονιού ή του αμυγδάλου, μέχρι νουγκατίνες και τάρτες με φρέσκα ή αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και μέλι, αλλά ουδέποτε με σοκολατένιες γεύσεις. Για τους πιο τολμηρούς, όμως, θα την προτείναμε και με τηγανητά καλαμάρια ή με μπλε τυριά, κυρίως της έντασης του δανέζικου blue.
