Δημοσιογράφος οίνου σε έντυπα και στο ραδιόφωνο, αλλά και ιδρυτής του γρα-φείου «Οίνος Αγαπητός», ο Δημήτρης Χατζηνικολάου ασχολείται με το κρασί με δύο τρόπους. Από τη μία, στην εταιρεία του λειτουργούν ως οινολόγοι σε διάφορα οινοποιεία σε όλη την Ελλάδα, ενώ από την άλλη ασχολούνται με το marketing του κρασιού από ενημερωτικής, εκπαιδευτικής και προωθητικής πλευράς. Για παράδειγμα, βρίσκουν ονόματα στα κρασιά και φτιάχνουν ετικέτες, έντυπα, πολυθεάματα, ακόμα και συσκευασίες. Στο ενημερωτικό κομμάτι έχουν στο δυναμικό τους 12 βιβλία με best seller το «Αλφαβητάρι των Ελληνικών Κρασιών» αλλά και το «Οι δρόμοι του κρασιού», τα «Μονοπάτια του Διονύσου» και το «Οίνος», έναν παγκόσμιο άτλαντα κρασιού. Όσον αφορά το εκπαιδευτικό κομμάτι, διατηρούν ένα σχολείο κρασιού στο Μαρούσι, απ’ όπου έχουν περάσει 6.000 μαθητές τα τελευταία δώδεκα χρόνια και, όπως λέει, είναι το μοναδικό εδώ και είκοσι χρόνια που απευθύνεται αποκλειστικά σε καταναλωτές.
Ο ίδιος είναι χημικός οινολόγος με μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο Bordeaux. «Μάθαμε στη Γαλλία ότι το κύμα ήταν οι μικροί παραγωγοί. Πιστεύοντας ότι τα ελληνικά κρασιά θα βγουν καλά, πιστέψαμε στους παραγωγούς αλλά και στους καταναλωτές. Τα ελληνικά κρασιά δυσκολεύονται γιατί υστερούν πολύ στο marketing, αλλά έρχονται αντιμέτωπα και με την ξενομανία των Ελλήνων».
Kαι συμπληρώνει: «Αν υπήρχε σύμπνοια στους οινοχόους, θα πήγαινε πιο δυνατά το ελληνικό κρασί. Υπάρχει μια ελιτίστικη άποψη ότι τα καλά κρασιά είναι τα ξένα.
Το μέλλον των ελληνικών κρασιών είναι ο περιορισμός τους μόνο στα ποιοτικά. Με τα απλά επιτραπέζια δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Πρέπει να επιμείνουμε στα Ο.Π.Α.Π. Επιπλέον η μεγαλύτερη δύναμη του ελληνικού κρασιού είναι ο πολιτισμός που αντανακλά. Όλοι κάνουν καλά κρασιά με τεχνικές και αρώματα. Αλλά μια Σαντορίνη ή μια Νεμέα δεν μπορεί να τα φτιάξει κανένας άλλος. Εκεί πρέπει να ποντάρουμε. Έχουμε τόσες γηγενείς ποικιλίες που παραμένουν αναξιοποίητες».
Αλλά, όπως λέει ο κ. Χατζηνικολάου, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Την προηγούμενη εβδομάδα που βρισκόταν στο Στρασβούργο για την αναθεώρηση του νέου Οινικού Συντάγματος, οι ξένοι μιλούσαν ακόμα για ρετσίνα.
