Τα αρώματα που αναδύουν τα ταϋλανδέζικα spare ribs θυμίζουν καλοψημένη μπριζόλα. Όλη η τέχνη του πιάτου βρίσκεται στο ότι το κρέας διατηρεί τη χαρακτηριστική του μυρωδιά, παρά το γεγονός ότι μαγειρεύεται με άφθονα αρτύματα και αρωματικά και ιδιαίτερα της σόγιας, του τσίλι ή του σκόρδου. Το μεγάλο προσόν αυτής της σπεσιαλιτέ είναι η εξαιρετική, αρωματική και γευστική ισορροπία των συστατικών της. Ένα πιάτο που δεν είναι για χόρταση, αλλά για νοστιμιά.
Ερυθρό με λάμψη
Το κρασί που θα χρειαστούμε πρέπει να είναι πολύ έντονα αρωματικό, όπως και το πιάτο, και με ελάχιστες ταννίνες, γιατί το κρέας έχει ζελατίνα, αλλά όχι λίπος. Άρα, χρειαζόμαστε ένα μαλακό ερυθρό κρασί με ισχυρή, αρωματική ένταση.
Το Ερυθρό Βασιλείου έχει όλα τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά. Έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων, δώρο των ποικιλιών που χρησιμοποιήθηκαν, (κυρίως αγιωργήτικο και λιγότερο καμπερνέ σοβινιόν). Στο στόμα είναι τρυφερό, χάρη στις ελαφριές ταννίνες του που μάλλον συμβάλλουν στο να σταθεροποιηθεί το λαμπερό κόκκινο χρώμα του, παρά να του δώσουν στυφή αίσθηση.
Αρωματικά, βρίσκονται στην ίδια ένταση. Οι ευωδιές των κόκκινων φρούτων του κρασιού έρχονται να συμπληρώσουν την αρωματική παλέτα του φαγητού που ξεκινάει από τα αρώματα του ψημένου κρέατος, συνεχίζεται με σόγια, σκόρδο, και καταλήγει στο τσίλι. Το τελευταίο, όντας πιο φρουτώδες από όλα, υλοποιεί τη γευστική γέφυρα με τα «φρούτα» του κρασιού. Η γλυκίζουσα γεύση του κρέατος (που έχει τονισθεί με την προσθήκη ζάχαρης) υποδέχεται ευχάριστα τη γλυκόπιοτη γεύση του κρασιού, ενώ οι ελάχιστες ταννίνες του «Ερυθρού Βασιλείου» δένουν με τη ζελατίνη του κρέατος, δημιουργώντας μια πλούσια, αλλά καθόλου λιπαρή αίσθηση.
