Παράγει πολλά από τα συγκλονιστικότερα και ακριβότερα κρασιά του παγκόσμιου αμπελώνα. Ταυτόχρονα όμως θεωρείται, και είναι, η πιο «δύσκολη», στην προσέγγιση από τον καταναλωτή, οινοπαραγωγική περιοχή στον κόσμο.
Ένα περίπλοκο σύστημα κατάταξης των αμπελώνων, οι δεκάδες παραγωγοί που «πρέπει» να γνωρίζει κανείς -πολλοί από τους οποίους έχουν ίδια επίθετα- και βέβαια οι υψηλότατες τιμές είναι κάποιοι από τους λόγους που η Βουργουνδία έχει αποκτήσει τον τίτλο της «δύσκολης». Δεν είναι όμως οι μόνοι Ακόμη και η ποιότητα των κρασιών της Βουργουνδίας είναι πιο δύσκολα αντιληπτή, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα κόκκινα κρασιά. Η ερυθρή ποικιλία της, το Pinot Noir, σπανίως αποδίδει καλά μακριά από το «σπίτι» της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν γίνει οικεία τα χαρακτηριστικά του. Συμβαίνει μάλιστα το αντίθετο: το «θηλυκό» και υπέρκομψο Pinot Noir έχει να επιβιώσει μέσα σε ένα κόσμο που, εκπαιδευμένος, αντιλαμβάνεται την ποιότητα με βάση το πληθωρικό Cabernet sauvignon. Το Μπορντό, με την τεράστια δημοτικότητα του (και τις τεράστιες ποσότητες που παράγει, σε αντιδιαστολή με την ελάχιστη παραγωγή της Βουργουνδίας) έκανε την αρχή. Οι Αμερικανοί και οι Αυστραλοί πήραν τη σκυτάλη, παράγοντας υπερπλούσια κόκκινα κρασιά (που η ποιότητά τους γίνεται εύκολα και άμεσα αντιληπτή) και δεν άργησε να τους μιμηθεί όλος ο οινοπαραγωγικός κόσμος, ταυτίζοντας την έννοια του «καλού» με το πλούσιο, καλοδομημένο κρασί που διαθέτει σχετικά απλά, αλλά εκφραστικά, αρώματα φρούτου και βανίλιας. Σε αυτές τις οινικές «υπερπαραγωγές» το σοφιστικέ Pinot Noir αντιτάσσει αρετές όπως ευγένεια, φινέτσα, πολυπλοκότητα. Αρετές που, για να τις αντιληφθεί κανείς, χρειάζεται γνώση και καλλιέργεια. Ένα πάντως είναι σίγουρο: οι μεγάλες κόκκινες «Βουργουνδίες» είναι τα πιο απολαυστικά κρασιά που μπορεί κανείς να πιει, συνδυάζοντας ένα υπέροχα πολύπλοκο και αρμονικό άρωμα με ένα μεταξένιο, φίνο και ταυτόχρονα συμπυκνωμένο «στόμα». Απόλυτο παράδειγμα το θεσπέσιο Richebourg του Domaine De La Romanee-Conti της γευσιγνωσίας, ένα κρασί που «τυλίγει τη γλώσσα σαν ανάλαφρο ζελέ» !
Από την άλλη μεριά, βέβαια, υπάρχει το Chardonnay. Η Βουργουνδία έχει χαρίσει σε όλο τον κόσμο τη λευκή της ποικιλία, μετατρέποντάς την σε αληθινά κοσμοπολίτικο σταφύλι. «Υποχρεώνοντας» έτσι κάθε λευκό ξηρό κρασί που παράγεται στον κόσμο να συγκρίνεται με τα έξοχα λευκά που παράγονται στα αμπέλια της. Ωστόσο, πολύ δύσκολα κάποιο Chardonnay του Νέου Κόσμου μπορεί να φτάσει τα επίπεδα της φινέτσας και της πολυπλοκότητας ενός κρασιού σαν το Chevalier Montrachet του Domaine Leflaive (που δοκιμάσαμε στη γευσιγνωσία) ή τον πυκνό, σιροπιαστό όγκο με την «ηλεκτρική» οξύτητα του Corton Charlemagne του Bonneau du Matray. Για να δοκιμάσει όμως κανείς αυτά τα κρασιά χρειάζεται γνώση, έρευνα και χρήματα.
Αυτή η δυσκολία στην προσέγγιση είναι άλλωστε και ένα μέρος της γοητείας της Βουργουνδίας. Μιας περιοχής που την ανακαλύπτεις συνέχεια. Χρειάζεσαι χρόνο και διάθεση απλά και μόνο για να μάθεις να διαβάζεις την ετικέτα ενός κρασιού: πρέπει να γνωρίζεις τη γεωγραφία της περιοχής, τα ονόματα των καλών παραγωγών, τις καλές χρονιές (έχουν ιδιαίτερη σημασία στη Βουργουνδία που είναι ένας πολύ βόρειος αμπελώνας) και βέβαια το περίπλοκο σύστημα εσωτερικής ιεραρχίας και κατάταξης των αμπελώνων. Η λέξη κλειδί στη Βουργουνδία είναι «αμπελώνας». Εδώ δεν κατατάσσονται κρασιά (όπως στο Μπορντό), αλλά αμπέλια. Μετά από πολλούς αιώνες εμπειρίας στην καλλιέργεια δύο μόνο ποικιλιών, οι Βουργουνδοί έχουν καταλήξει με ακρίβεια για το ποια είναι τα καλύτερα κομμάτια του αμπελώνα τους.
Αμπελώνας: Ιεραρχία και Κατάταξη
Ξεκινώντας από την κορυφή, ένα κρασί Βουργουνδίας μπορεί να προέρχεται από τις εξής κατηγορίες ονομασιών προέλευσης:
1. Grand Cru
Προέρχονται από ένα συγκεκριμένο αμπελώνα, με έκταση από λίγα μέχρι και 500 στρέμματα. Καθένας από τους αμπελώνες αυτούς έχει τη δική του ονομασία προέλευσης, ανεξάρτητα από το χωριό όπου ανήκει (εξαίρεση αποτελεί το Chablis, όπου οι επτά grands crus αμπελώνες μοιράζονται μια ονομασία προέλευσης). Πολύ συχνά μάλιστα ο πιο διάσημος αμπελώνας ενός χωριού χαρίζει το όνομά του και στο ίδιο το χωριό (π.χ ο αμπελώνας Chambertin και το χωριό Gevrey Chambertin).
2. Premier Cru
Προέρχονται από ένα συγκεκριμένο αμπελώνα, ο οποίος ανήκει σε μια ομάδα διακεκριμένων αμπελώνων ενός χωριού, όπου όλοι μαζί μοιράζονται την ίδια ονομασία προέλευσης (π.χ., Gevrey-Chambertin 1er cru «Clos du Chapitre»).
3. Ονομασία προέλευσης συγκεκριμένου χωριού
Προέρχονται από τα αμπέλια ενός συγκεκριμένου χωριού (π.χ., Gevrey Chambertin).
4. Ονομασία προέλευσης ευρύτερης περιοχής
Προέρχονται από τους αμπελώνες ομάδας χωριών (π.χ., Cόte de Nuits Villages) ή ευρύτερων περιοχών (π.χ., Bourgogne). Κατά κανόνα, όσο ασαφέστερα προσδιορίζει μια ετικέτα την περιοχή προέλευσης, τόσο «περισσότερα έχει να κρύψει».
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τον απίστευτο κατακερματισμό του αμπελώνα της Βουργουνδίας. Φανταστείτε πως ένας παραγωγός που διαθέτει κτήματα 40-50 στρεμμάτων μπορεί να βρεθεί αναγκασμένος από τον νόμο να παράγει ακόμη και πέντε ή έξι διαφορετικές ετικέτες κρασιών, και μάλιστα από την ίδια ποικιλία! Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την τεράστια ζήτηση, είχε ανεβάσει τις τιμές των βουργουνδέζικων κρασιών σε αστρονομικά επίπεδα. Ωστόσο, μετά από μια δεκαετία προβλημάτων που ταλαιπώρησε τα κρασιά της Βουργουνδίας μέχρι το 1995 περίπου, οι τιμές έχουν σταθεροποιηθεί σε σχετικά νορμάλ επίπεδα, ιδιαίτερα όσον αφορά τα κόκκινα κρασιά. Άρα: Σήμερα είναι η καλύτερη, εδώ και πολλά χρόνια, περίοδος, για να πιει και να... γνωρίσει κανείς από κοντά τα κόκκινα κρασιά Βουργουνδίας. Διαλέξαμε λοιπόν, μαζί με το σομελιέ του «Αριστερά-Δεξιά» Δημήτρη Λίτινα, 13 κορυφαία κρασιά της Βουργουνδίας (12 grand cru και ένα cru του Beaujolais) από την κάβα του εστιατορίου και... ω της πανδαισίας!
Οι Χρονιές
ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΥΘΡΑ ΛΕΥΚΑ
1999 **** ****
1998 *** ***
1997 ** ***
1996 ***** *****
1995 *** ****
1994 ** ***
1993 **** **
1992 * ***
1991 *** ***
1990 ***** ****
1989 **** ****
* * * * * μεγάλα, * * * * εξαιρετικά, * * * πολύ καλά, * * καλά, * μέτρια.
Η Βουργουνδία επί χάρτου
1. Chablis (Blanchot)
Η ατσαλένια οξύτητα ταυτίζεται με τα κρασιά του ChabIis. Όταν όμως μιλάμε για τα grands crus των κορυφαίων παραγωγών, η οξύτητα αυτή «ντύνεται» με «σώμα» και πολυσύνθετα αρώματα, και τα κρασιά αποκτούν γευστικό βάθος που συγκλονίζει. Στο ChabIis υπάρχουν δύο σχολές οινοποίησης: η κλασική, που θεωρεί την παλαίωση (ή και τη ζύμωση) σε βαρέλι απαραίτητη, και η πιο «μοντέρνα» που θεωρεί ότι ο χαρακτήρας των ChabIis εκφράζεται καλύτερα χωρίς ξύλο. Εμείς χαιρόμαστε τα κρασιά και των δύο, είναι όμως γεγονός ότι ο κορυφαίος παραγωγός της περιοχής (Raveneau) χρησιμοποιεί το βαρέλι, και μάλιστα με τρόπο αξιοθαύμαστο.
2. Gevrey - Chambertin (Chambertin, Charmes-Chambertin)
Μια από τις σημαντικότερες ονομασίες προέλευσης στη Βουργουνδία για κόκκινο κρασί, με εννέα grands crus αμπελώνες (1.000 στρέμματα) και 28 premieres crus (860 στρέμματα)! Παράγει ισχυρά και στιβαρά κρασιά, με εξαιρετική δομή και αρμονία, που επιδέχονται μεγάλη παλαίωση.
3. Chambolle - Musigny (Bonnes Mares, Musigny)
Μικροσκοπικό χωριό (ούτε 400 κάτοικοι) με 2.000 στρέμματα αμπελώνων Pinot Noir, μόλις τρία(!) στον grand cru αμπελώνα Musigny είναι φυτεμένα με Chardonnay. Εδώ παράγονται μερικά από τα πιο απολαυστικά κόκκινα κρασιά στη Βουργουνδία, στρογγυλά, βελούδινα και σαρκώδη.
4. Vougeot (Clos de Vougeot)
Ο μεγαλύτερος (500 στρέμματα) και διασημότερος grand cru αμπελώνας της Βουργουνδίας μονοπωλεί σχεδόν την έκταση των αμπελώνων του χωριού, ανήκει όμως σε 80 σχεδόν παραγωγούς! Οι καλύτεροι από αυτούς παράγουν έξοχα, πολύ αρωματικά κρασιά, με εξαιρετική δομή και φινέτσα και μεγάλη ικανότητα παλαίωσης.
5. Vosne - Romanne (Richebourg, EcMzeaux)
Εδώ παράγεται το ακριβότερο και πιο λαμπερό κρασί του κόσμου: το Romanee-Conti του Domaine De La Romanee-Conti. Στα grands crus του Vosne-Romanee εκφράζεται στην εντέλεια ο μεταξένιος, «σιροπιαστός» χαρακτήρας και τα απίστευτα πολύπλοκα αρώματα του Pinot Noir.
6. Aloxe - Corton (Corton, Corton-Charlemagne) Λευκά-Κόκκινα κρασιά, σημειώσατε «Χ». Στο Aloxe Corton παράγονται εξίσου καλά Chardonnay και Pinot Noir. Από τους 22 grands crus αμπελώνες, όμως, οι 21 είναι για κόκκινα κρασιά. Τα λευκά Corton CharIemagne είναι τα πιο πλούσια και βουτυράτα Chardonnay που μπορεί κανείς να δοκιμάσει. Συναρπάζουν με το πληθωρικό και πολυσύνθετο άρωμα ξηρών καρπών, φρούτων και μελιού που αναπτύσσουν, καθώς και με το παχύ, αλλά καλοδομημένο «στόμα» τους. Τα κόκκινα της περιοχής είναι ίσως τα πιο καλοδομημένα και συμπυκνωμένα κρασιά της Βουργουνδίας. Ειδικά τα Corton είναι τα πιο στιβαρά και επιδεκτικά παλαίωσης κρασιά από Ρίnot noir.
7. Puligny - Montrachet (Cheνalier-Montrachet, Batard-Montrachet)
Η αριστοκρατία του λευκού κρασιού! Μόλις 2.500 στρέμματα αντιπροσωπεύουν την κορυφαία προέλευση για λευκό κρασί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ιδιαίτερα οι grands crus αμπελώνες χαρίζουν κρασιά που αποτελούν την επιτομή της φινέτσας και της πολυπλοκότητας, καταφέρνοντας να συνδυάζουν (μετά από λίγα χρόνια παλαίωσης) ντελικάτα ανθώδη αρώματα και πολυσύνθετο μπουκέ, ντύνοντας την έντονη οξύτητά τους σε ένα μελένιο, βελούδινο «γάντι». Απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού τα 80 στρέμματα του αμπελώνα «Le Montrachet», όπου παράγονται τα ακριβότερα λευκά κρασιά του κόσμου.
8. Beaujolais (Μουlίn a Vent)
Μια περιοχή συνυφασμένη με τα απλά, φρουτώδη κρασιά από την ποικιλία Gamay. Κι όμως, τα 6.500 στρέμματα του αμπελώνα του Moulin a Vent ξεχωρίζουν. Ιδιαίτερα τα κρασιά των καλύτερων παραγωγών είναι βελούδινα, σαρκώδη και μετά από λίγα χρόνια παλαίωσης αναπτύσσουν σύνθετο αρωματικό χαρακτήρα.
Γευσιγνωσία
Richebourg 1995 Domaine de la Romanee-Conti
Το κλειδί για να ερμηνεύσουμε όλους τους μύθους του κρασιού βρίσκεται στην ιδιοκτησία που παράγει το μυθικό σε φήμη (και σε τιμή) La Romanee-Conti. Στη δική του τεράστια επιτυχία οφείλεται ακριβώς η λάμψη που φωτίζει με το εξωτικό της φωτοστέφανο τα γοητευτικά κρασιά από τις περιοχές που το περιτριγυρίζουν -όπως λ.χ. το Richebourg. Τα κρασιά της ιδιοκτησίας διαθέτουν ένα χαρακτήρα που μοιάζει να είναι δικός τους μάλλον παρά του Vosne-Romanee ως σύνολο. Κατέχει και παράγει τα εξής κρασιά: το φημισμένο La Romanee-Conti (17,5 στρέμματα, μέση παραγωγή μόλις 6.000 φιάλες -θεωρείται δικαίως ένα από τα κορυφαία κρασιά στον κόσμο), καθώς και τα περίφημα La Tache (52 στρέμματα, 20.000 φιάλες), Richebourg (34 στρέμματα, 12.000 φιάλες), Grands-Echezeaux (33 στρέμματα, 12.000 φιάλες), Echezeaux (46 στρέμματα, 16.000 φιάλες).
Γευσιγνωσία
Χρώμα ρουμπινί. Σούπερ πληθωρική και πολύπλοκη "μύτη", με ευγενικές νότες τρούφας, δυνατά αρώματα μανιταριού, κόκκινου φρούτου, κίτρινου τυριού, πιπεριού, πυκνής μαρμελάδας μούρων και σύκων, ψημένου κάστανου και σοκολάτας. Υπέροχο "μετάξι" στο στόμα, με συμπυκνωμένο θερμό φρούτο και άρωμα πιπεριού Σετσουάν. Οι εκπληκτικές ταννίνες του έχουν μοναδικό χαρακτήρα, δημιουργώντας ένα ανάλαφρο "ζελέ" που τυλίγει τη γλώσσα. Ένα εκπληκτικό "στόμα", με φοβερά αρμονική αίσθηση και συγκλονιστική επίγευση διαρκείας. (Εισαγωγή: Αίολος)
Βαθμολογία: 96,5/100
Charmes-Chambertin 1996 Domaine Serafin Pere & Fils
Ο Christian Serafin είναι ένας τελειομανής οινοπαραγωγός, που παίρνει το ρίσκο όχι απλώς να καλλιεργεί τα αμπέλια του βιολογικά, αλλά και να οινοποιεί με ριψοκίνδυνες μεθόδους. Τα κρασιά του παραμένουν αφιλτράριστα και όποιος έχει την υπομονή να τα περιμένει δέκα-δεκαπέντε χρόνια ανοίγει διαμάντι Άσε που έχουν πολύ καλή σχέση ποιότητας/τιμής.
Γευσιγνωσία
Αρκετά σκούρο για Pinot Noir, το οποίο δεν φημίζεται για το βάθος του χρώματός του. «Δυναμίτης».. πολυσύνθετος, πληθωρικός και ευγενικός, που ενώνει κυνήγι πασπαλισμένο με σουσάμι, φραγκοστάφυλα, φράουλες, βιολέτες, πιπέρι, κέδρο, κακάο και καφέ. Απόλυτο «μετάξι» .. , συμπυκνωμένο σιρόπι ζωικών ζωμών, γερό φρούτο, εξαιρετικά νόστιμες ταννίνες που συνδυάζονται άψογα με τη γλύκα και την οξύτητα. Επίγευση διαρκείας που αποπνέει φρεσκάδα, φωνάζοντας, θαρρείς, πως ο χρόνος είναι με το μέρος του μεγάλου αυτού κρασιού. (Εισαγωγή: Αίολος).
Βαθμολογία: 95/100
Clos de Vougeot 1992 Domaine Jean Grivot
Η «Domaine Jean Grivot» διαθέτει θαυμάσια (και μεγάλης έκτασης) αμπέλια, που δίνουν εξαιρετική σειρά κρασιών, διακρινόμενα για το όμορφο χρώμα και το ευγενικό φρουτώδες άρωμά τους. Ο μεγάλος αμπελώνας τού Clos de Vougeot (του μοναστηριού του Vougeot, δηλαδή) είναι ο πιο ξακουστός σε φήμη και σε σταθερή παρουσία στη Βουργουνδία. Αποτελείται από 500 στρέμματα, που περικλείονται από έναν τοίχο φτιαγμένο τον 150 αιώνα από τους μοναχούς του. Το έδαφος στο πάνω μέρος της πλαγιάς, δίπλα στο Musigny και το Grands Echezeaux, περιλαμβάνεται ανάμεσα στα καλύτερα της Βουργουνδίας.
Γευσιγνωσία
Οι καφετιές αποχρώσεις έχουν κάνει αισθητή την εμφάνισή τους στο χρώμα του. Εξελιγμένη, πολύπλοκη, «μύτη» λικέρ κερασιού, μαρμελάδας ξερού σύκου, πικάντικων μπαχαρικών πιπεριού, σοκολάτας, πραλίνας φουντουκιού και μανιταριού -με το φρούτο να μένει στη γωνία. Η γεύση του είναι σούπερ ντελικάτη, με κομψότατη επίγευση, γεμάτη από αρώματα βανίλιας και μανιταριών. Υπογραμμίζεται από μια πολύ ευχάριστη οξύτητα και μεταξένιες ταννίνες, τέλεια «χυμένες», στην ιδανική ένταση. Μια δαντελένια «Βουργουνδία», επιτομή υπέρκομψης και έξοχης παλαίωσης. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 94,8/100
Corton Meo-Camuzet 1998
Για πολλά χρόνια τα αμπέλια τής «Domaine Meo-Camuzet» εκμεταλλεύονταν άλλοι παραγωγοί. Σήμερα όμως έχει πάρει πλέον την οινοποίηση και την εμφιάλωση των κρασιών της στα δικά της χέρια. Τα κρασιά που παράγει έχουν σπάνια λεπτότητα, με αποτέλεσμα να υποφέρουν από τα έντονα αρώματα ξύλου (κάτι που ωστόσο τα κάνει εξαιρετικά δημοφιλή στην Αμερική). Ήδη πάντως άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση της μικρότερης επίδρασης του ξύλου. Τα κρασιά εμφιαλώνονται δίχως φιλτράρισμα.
Γευσιγνωσία
Ρουμπινί-μοβ, πολύ ανοιχτό χρώμα. Κομψή, φρουτώ¬δης «μύτη» βύσσινου και κερασιού, έντονες μυρωδιές κυνηγιού, και στο φόντο φρεσκοκομμένα μανιτάρια, κέδρος και πιπέρι.
Στο στόμα είναι συμπυκνωμένο, σιροπιαστό, με έξοχη οξύτητα και εκπληκτικά στιβαρές ταννίνες, που γδέρνουν τον ουρανίσκο σαν γάντι από μετάξι και σίδερο. Ατέλειωτη επίγευση συμπυκνωμένου φρούτου. Ένα κρασί που αποπνέει φρεσκάδα, δίνοντας άπειρες υποσχέσεις, τόσο από αρωματική όσο και από γευστική άποψη. (Εισαγωγή: Αίολος).
Βαθμολογία: 93,9/100
Chambertin 1995 Domaine Rousseau
Η «Domaine Armand Rousseau» είναι μια από τις πιο ξακουστές ιδιοκτησίες, που έχει αρχίσει την εμφιάλωση από το 1921. Κατέχει θαυμάσια αμπελοτεμάχια σε επιλεγμένους αμπελώνες του Gevrey-Chambertin. Ο χαρακτήρας των κρασιών που παράγει στηρίζεται περισσότερο στη λεπτότητα και την καθαρότητα, παρά στο χρώμα και το σώμα.
Γευσιγνωσία
Χρώμα ανοιχτό ρουμπινί, πολύ εξελιγμένο. «Μύτη» με έκδηλη φράουλα, κεράσι, κανέλα, συν κάποιες νότες καφέ και λουλουδιών -σε μια εξαιρετική ισορροπία φρέσκων και ώριμων στοιχείων, που δίνουν στο κρασί πολυπλοκότητα, εμφανίζοντας μυρωδιές κουτιού πούρων, ξερών φρούτων, πιπεριού, γλυκόριζας και κακάο. Στη γεύση είναι γλυκόπιοτο, με ωραία οξύτητα (που του χαρίζει ζωντάνια), απαλά αρώματα κόκκινων φρούτων και καφέ, και σκληρές αλλά πολύ νόστιμες ταννίνες. Εξαιρετική επίγευση και μεγαλύτερη αρωματική διάρκεια. (Αίολος).
Βαθμολογία: 91,2/100
Chevalier-Montrachet 1998 Domaine Leflaive
Η «Domaine Leflaive» θεωρείται από τις πρωτοπόρους της εμφιάλωσης μέσα στο οινοποιείο (από το 1929). Κατέχει μεγάλα αμπέλια στα καλύτερα climats (4 Grands Crus και 4 Premiers Crus), όπου η βιολογική καλλιέργεια κερδίζει συνεχώς έδαφος, τα σταφύλια συγκλίνουν όλο και περισσότερο στην έκφραση των χαρακτηριστικών του εδάφους. Διευθύνεται από τους Anne-Claude Leflaive και Pierre Morey και διαθέτει εξαιρετική οινολογική ομάδα.
Γευσιγνωσία
Χρυσό λαμπερό χρώμα με πράσινες νύξεις. Βαθιά, ώριμα, αρώματα λευκόσαρκων φρούτων, όμορφο (ελαφρώς καπνισμένο) ξύλο τριαντάφυλλου, «αλειμμένο» με βούτυρο και στολισμένο με φινετσάτους ξηρούς καρπούς και κόκκους καβουρδισμένου καφέ. Με την ανακίνηση του ποτηριού, τα αρώματα «ντύνονται» με πυκνά μέλια και παρφουμάρονται με πιπεράτο άνηθο: μια πολύπλοκη, φίνα, και με βάθος «μύτη». Στο στόμα είναι πλούσιο, στρογγυλό, φουντουκάτο, με όμορφα ενσωματωμένη οξύτητα, έντονο ακόμη βαρέλι και μεγάλη επίγευση καραμελωμένων σιροπιών. Ένα σύνθετο, εξωστρεφές, ολοκληρωμένο λευκό κρασί. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 91,2/100
Chablis Blanchot 1996 Domaine Raveneau
Ο Jean-Marie Raveneau θεωρείται από πολλούς ως ο γκραν μετρ παραγωγός των κρασιών Chablis. Παλιώνουν σε βαρέλι για ένα χρόνο τουλάχιστον και συνδυάζουν άριστα την οξύτητα με τη γλύκα της αλκοόλης. Ακόμη και τις δύσκολες χρονιές τα κρασιά του χρειάζονται τουλάχιστον πέντε χρόνια για να αρχίσουν να δείχνουν τη μεγαλοσύνη τους. Αυτό οφείλεται σε μια πολύ προσεκτική αμπελουργική τεχνική με ελεγχόμενες αποδόσεις, σε συνδυασμό βαρελιού και δεξαμενής και σωστή αξιοποίηση των μεταγγίσεων. Πολλοί φθονούν τον Raveneau, επειδή ακολουθεί έναν εντελώς μοναχικό δρόμο.
Γευσιγνωσία
Χρυσό, αφιλτράριστο χρώμα, με πράσινες ανταύγειες να «αιωρούνται». Έντονο και βαθύ άρωμα, που ξεκινάει με ανανά, ακακία, αμύγδαλα, πραλίνα, αλλά και πιπεράτη μέντα, βυθισμένα στο μέλι και το βούτυρο που, λιώνοντας, φέρνει αργά στην επιφάνεια το «ορυκτό» άρωμα του κρασιού. Σφιχτοδεμένη γεύση, με την οξύτητα να υπερνικά τον όγκο και να σπινθηρίζει, δημιουργώντας μια ατίθαση λεμονάτη επίγευση. Όντας «τζόβενο» ακόμα, τα έντονα χαρακτηριστικά του χρειάζονται χρόνο για να «λιώσουν» και να αφομοιωθούν μεταξύ τους. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 90,2/100
Musigny 1998 Dimaine Comte de Vogue
Η «Domaine Georges de Vοgϋe» είναι μια από τις ελάχιστες ιδιοκτησίες που έχουν παραμείνει στα χέρια των ίδιων ανθρώπων. Σήμερα, επικεφαλής τους είναι η κόρη του κόμη, Ελισάβετ, κατέχοντας τα 2/3 του Musigny (το μόνο grand cru που μπορεί να συναγωνιστεί το Romanee-Conti) και το 1/5 του Bonnes Mares και παράγοντας κρασιά βαθύχρωμα και σαρκώδη. Κρασιά που, τελειοποιούμενα διαρκώς, είναι περιζήτητα στην παγκόσμια οινική αγορά, δημιουργώντας στον καταναλωτή μεγάλες προσδοκίες.
Γευσιγνωσία
Χρώμα ρουμπινί, με ιώδεις αποχρώσεις. Πολύ πυκνό, φρέσκο και διεισδυτικό, άρωμα κερασιού και πιπεριού, πάνω σε φρέσκο λευκό τυρί. Η ισχυρότατη, «σιδερένια» κομψότητα του αρώματός του, ντυμένη με βοτανική αίσθηση και έντονο ζαχαρωμένο φρούτο, αναπτύσσεται στη συνέχεια σε μυρωδιές που θυμίζουν σάρκα κυνηγιού και άγρια μανιτάρια. «Στόμα» μετάξι, γεμάτο αρώματα ζεστών κόκκινων φρούτων, αμαρέτο, νότες καφέ και καλής ποιότητας ταννίνες. Ένα φρέσκο, υπέρκομψο και δυνατό κρασί, με πολλές υποσχέσεις παλαίωσης. (Εισαγωγή: Αίολος).
Βαθμολογία: 90,1/100
Corton-Charlemagne 1994 Bonneau de Martray
Η «Domaine Bonneau du Martray» είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της πόλης Μπον. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της, Rene Bonneau, ήταν απευθείας απόγονος του Nicolas Rolin. Το οινολογικό της στιλ θέλει τη ζύμωση των λευκών κρασιών να ξεκινάει σε ανοξείδωτες δεξαμενές και να συνεχίζει σε βαρέλι. Παράγει κρασιά με καθαρά αρώματα, η συμπύκνωση των οποίων εμφανίζεται με την παλαίωση. Τα ερυθρά είναι ράτσας και σύνθετα.
Γευσιγνωσία
Έντονος και λαμπερός χρυσός, στολισμένος με πράσινο. Πυκνό, συμπυκνωμένο, αλλά κλειστό άρωμα βουτύρου, νότες καραμέλας, μελιού και καβουρδισμένων καρπών. Το πλούσιο, μελωμένο «στόμα» του σε κάνει σύντομα να νιώσεις τον ηλεκτρισμό της οξύτητας, η οποία το ελαφραίνει αλλά ταυτόχρονα διεγείρει την πληθώρα των βοτανικών αρωμάτων (θαρρείς εκρήγνυνται μέσα στο στόμα) και κάνει φινάλε με ένα πιπεράτο βούτυρο μεγάλης διάρκειας. Ένα κρασί για φίλημα! (Εισαγωγή: Αίολος).
Βαθμολογία: 89,7/100
Echezeaux 1997 Jayer-Gilles
Ο Robert Jayer-Gilles, ένας εξαιρετικά φιλόδοξος αμπελουργός, κατασκεύασε στο Magny-Ies-Villers μια από τις πιο όμορφες θολωτές κάβες της Βουργουνδίας. Είναι παγκοσμίως γνωστός ως ο λαμπερός παραγωγός κρασιών (λευκά και ερυθρά) της Haute¬CDtes de Beaune. Ταυτόχρονα όμως παράγει και εξαιρετικά κρασιά, όπως ένα Nuits Saint Georges Damodes και ένα Εchezeaυx... που ανταγωνίζεται τα περίφημα του Rοmanee-Cοntί. Με έντονο ξύλο στην αρχή, κερδίζουν παλιώνοντας έξι με οχτώ χρόνια όταν όμως η παλαίωσή τους παραταθεί, οδηγεί σε απώλεια του φρούτου.
Γευσιγνωσία
Ανοιχτό κόκκινο χρώμα, με άφθονες κεραμιδιές αποχρώσεις. Πληθωρικά, σύνθετα αρώματα εξελιγμένου ξερού φρούτου, δίπλα σε γλυκόριζα, καφέ και μανιτάρι. Στη γεύση είναι γλυκόπιοτο (στα όρια του υπερβολικού), με πολύ σκληρές ταννίνες. Ένα κρασί, που βάσιμα θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι τα σταφύλια του δεν είχαν την απαραίτητη συμπύκνωση σακχάρων, και πρόσθεσαν ζάχαρη. Γρήγορη εξέλιξη μέσα σε τρία μόλις χρόνια. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 88,2/100
Bonnes-Mares 1996 Domaine Comte Georges de Vogue
Γευσιγνωσία
Το δεύτερο κρασί της «Domaine Georges de Vοgue» που δοκιμάσαμε στη γευσιγνωσία έχει χρώμα ρουμπινί, με κεραμιδιές αποχρώσεις. Αρώματα λικέρ κόκκινων φρούτων, πετιμεζιού και μαρμελάδας βύσσινου, δίπλα σε νότες βανίλιας, πιπεριού και κάστανου, μαζί με αρώματα ζωικά και άγριων μανιταριών morilles, αλλά και μήλου που είναι ίσως ένδειξη βιαστικής ωρίμανσης. «Στόμα» καλοδομημένο, με άφθονη αλκοόλη. Ζωηρό (χάρη στην εμφανή του οξύτητα), με ελαφριά αίσθηση φυτικότητας και φρούτου. Οι ταννίνες του, αγριωπές ακόμη, χρειάζονται χρόνο για να μαλακώσουν. (Εισαγωγή: Αίολος).
Βαθμολογία: 87,8/100
Batard-Montrachet 1998 Etienne Sauzet
Η «Domaine Etienne Sauzet» είναι μια ιδιοκτησία με παγκόσμια ακτινοβολία, όπως ακτινοβόλα είναι και τα κρασιά της: σαγηνευτικά, με λεπτότητα, καθαρότητα, και ικανότητα για αρκετή παλαίωση.
Γευσιγνωσία
Λαμπερό κίτρινο χρώμα, με μια νότα πράσινου. Δειλή, κλειστή, αρχικά, «μύτη». Πολύ «βαρέλι» (συμπύκνωμα «αποστάγματος» ξύλου και βανίλιας), lemon grass, σέλερι, συν διακριτική παρουσία λουλουδιών και μέντας και μια ευγενής μεταλλική αίσθηση. Μελωμένο, καπνιστό «στόμα», με την οξύτητα να προβάλλει ακόμα υπερβολικά. Χρειάζεται λίγη παλαίωση ακόμη. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 87/100
Moulin-a-Vent 1997 Les Roches du Vivier Domaine Rene Berrod
Δεν είναι ένα χωριό, αλλά ένας ανεμόμυλος που δίνει το όνομα του (Moulin-a-Vent) στην πιο σοβαρή και ακριβή περιοχή του Μποζολέ. Μοulίπ-a-Vent και Beaujolais είναι σχεδόν αντιφατικοί όροι. Τα καλύτερα κρασιά του cru αυτού τού Μποζολέ είναι σαρκώδη, γευστικά, και με παλαίωση στη φιάλη αναπτύσσουν ένα μπουκέτο που θυμίζει Βουργουνδία. Ορισμένοι παραγωγοί τα παλιώνουν σε μικρά δρύινα βαρέλια, για να προσθέσουν τη δομή που θα τα συντηρήσει. Ο Rene Berrod συγκαταλέγεται στην αφρόκρεμα των παραγωγών του Μποζολέ.
Γευσιγνωσία
Χρώμα πορφυρό, στην αρχή της εξέλιξής του. Πυκνό, εκφραστικό άρωμα μαυροκέρασου, αμαρέτο, θυμαριού, δενδρολίβανου, συν ζωικές νότες, σε μια ασυνήθιστη συνύπαρξη, με φόντο βανίλιας και μελένιων φρούτων του δάσους. Στο στόμα είναι απαλό, στρωτό, έντονα φρουτώδες, πιπεράτο και με νότες πικραμύγδαλου, δημιουργώντας μια ζεστή αίσθηση με «κοκκώδεις» ταννίνες, όμορφη οξύτητα και ισορροπία. Πολύ νόστιμη επίγευση, με αρώματα καφέ. (Εισαγωγή: «Αριστερά-Δεξιά»).
Βαθμολογία: 84/100
