Μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις που ένιωσα τρώγοντας για πρώτη φορά στο σοφιστικέ «Mugaritz» του Andoni Aduriz στο Σαν Σεμπαστιάν ήταν όταν η σομελιέ μού σερβίρισε μια Duvel με κους κους από αμάραντο σε ζωμό σαρδέλας και καραβίδες. Σε μια γουλιά και μια μπουκιά αυτού του φανταστικού συνδυασμού έσπαγαν τα στεγανά του ευγενούς σπορ της αρμονίας, ανοίγοντας ένα θαυμαστό καινούργιο κόσμο, ανανεωμένο από την τεράστια ποικιλία του εκλεκτικού ζύθου. Αυτόν τον ίδιο συνδυασμό βάλαμε το 2007 στο επίσημο μενού των Χρυσών Σκούφων. Όμως τα ταμπού έχουν πέσει τον τελευταίο καιρό και τα γκουρμέ ρεστοράν πλέον ξαφνιάζουν όμορφα τους πελάτες τους με συνδυασμούς μπίρας και φαγητού. Πρόκειται για μια νέα τάση, η οποία αναπτύσσεται σταδιακά στους κόλπους των καλών εστιατορίων. Έχω δοκιμάσει πολύ ευφάνταστες αρμονίες φαγητού με μπίρα στο «Cracco» στο Μιλάνο αλλά και στο περίφημο «Fat Duck» του Heston Blumenthal στο Λονδίνο. Επίσης, έχω συμμετάσχει αρκετές φορές σε γευσιγνωσίες τέτοιων δημιουργικών παντρεμάτων στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Συντονιστήκαμε, λοιπόν, με τον ανερχόμενο σεφ του «Cibus» Δημήτρη Δημητριάδη και ψάξαμε μαζί του γεύσεις αλλιώτικες, οι οποίες ταιριάζουν με διαλεχτές μπίρες. Δοκιμάσαμε πολλά πιάτα, το ρίξαμε στους πειραματισμούς και καταλήξαμε σε 5 εξαιρετικές προτάσεις συνδυασμού. Με πολύ δημιουργική νοοτροπία, ο Δημητριάδης μετατρέπει το ντολμαδάκι γιαλαντζί σε maki sushi με αμπελόφυλλο αντί φυκιού και το στολίζει με έναν αφρό από πικάντικο ουασάμπι και άνηθο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφα ταιριάζει με μια καθαρόαιμη Pils όπως η Fischer, που υπογραμμίζει τη φυτική ευγένεια της γεύσης αυτού του μεζέ. Η Erdinger είναι μια μπίρα Weiss (σταρένια), που έχει στην ούγια μια γλυκόπιοτη αίσθηση λευκών φρούτων. ακριβώς γι’ αυτό ταιριάζει τέλεια με ένα «προσιτό φουαγκρά», ένα πατέ δηλαδή από συκωτάκια πουλιών με γλάσο Μαυροδάφνης και μαριναρισμένα σύκα. Τα εξωτικά μπαχαρικά και το γάλα καρύδας δημιουργούν ένα πολύ δύσκολο πεδίο αρμονικής δράσης στο κρασί και μόνο πολύ ειδικές ποικιλίες επιβιώνουν. Εδώ είναι που διαπρέπουν κόκκινες, εντόνως φρουτώδεις μπίρες όπως η ΜcFarland, η οποία ταιριάζει υπέροχα με την ελληνοπρέπεια ενός εξωτισμού υφασμένου με σταμναγκάθι, πιπεριές Φλωρίνης, τσίλι, κάρι και γάλα καρύδας. Και στη συνέχεια ερχόμαστε στη μεγάλη κυρία των επιτυχημένων συνδυασμών, τη βελγική Duvel με επαναζύμωση –όπως και η Erdinger– στη φιάλη. Η σαν καπνιστή, καραμελένια γεύση της κινείται πολύ ευέλικτα στο τραπέζι και αναδεικνύει ένα ωραιότατο λαβράκι με κρύο ριζότο γεμιστών και μαγιονέζα ελιάς. Το φινάλε θα παιχτεί πολύ τολμηρά και απρόσμενα, καθότι μπίρα με γλυκό δεν είναι ούτε ο πιο εύκολος ούτε ο πιο συνηθισμένος συνδυασμός του κόσμου. Κι όμως, το σχεδόν Irish coffee προφίλ της μαύρης Amstel Bock κάνει θαύματα δίπλα σε μια μους ελληνικού καφέ σε παντεσπάνι μαύρης σοκολάτας.
