Δεν ξέρω πόσα ακριβώς φαντεζί ζευγάρια Manolo και Jimmy Choo κρύβονται στις γυναικείες ντουλάπες εκεί έξω – γοβάκι σταχτοπούτας στο σύγχρονο παραµύθι που ακούει στο όνοµα «Sex and the City». Είναι κι ακριβό το σπορ. Ξέρω όµως ότι από το 1998 µέχρι το 2004 που διάρκεσε στο αµερικάνικο HBO η σειρά που ειδωλοποίησε τις Sarah Jessica Parker, Kim Cattrall, Kristin Davis και Cynthia Nixon, το πιο προσιτό οικονοµικά Cosmopolitan, εξίσου δυνατή «έξη» της τηλεοπτικής τους περσόνας, έγινε δραστικά glamorous. Το νέο κοινωνικό προφίλ είχε χρώµα αυστηρά ροζ, προχωρηµένο κουβεντο-ρεπερτόριο και µερικά ρινίσµατα χειραφέτησης για ντεκόρ, και φιγουράρισε σε ποτήρι Martini.
Αν βέβαια το συγκεκριµένο κοκτέιλ έβαζε τότε υποψηφιότητα για βραβείο πρωτοεµφανιζόµενου, είµαι σίγουρη ότι θα σκόνταφτε στον κανονισµό. Καινούριο δεν ήταν. Παρότι κάποιες εκδοχές προϋπήρχαν, παραλλαγές του Kamikaze ή του Cape Cod στην ουσία, η πατρότητά του –ή να πω, πιο κυριολεκτικά, η µητρότητά του;– αποδίδεται στην Cheryl Cook, bartender στο «South Beach» του Miami. Η συνταγή της περιείχε βότκα, Triple Sec, Roses lime, χυµό cranberry και ένα ποτήρι Martini για στιλιστικούς λόγους (ήταν άλλωστε µια εποχή όπου όλοι ήθελαν να τους δουν µε ένα ποτήρι Martini στο χέρι, συµβολισµό εκλεπτυσµένου δυναµισµού). Το 1985 το πρωτοσερβίρισε στην Christina Solopuerto και σε µέσα σε σαράντα πέντε λεπτά –ταχύτητα αστραπή– όλο το εστιατόριο έπινε στην υγειά του νεογέννητου modern classic. Στη Νέα Υόρκη έφτασε δύο χρόνια αργότερα χωρίς ακριβείς δοσολογίες και στανταρισµένα υλικά, έχοντας ενδιαµέσως ελαφρώς κακοποιηθεί σε διάφορα αµερικάνικα µπαρ, που κράτησαν µεν το ροζ χρώµα, σε πολλές περιπτώσεις όµως αντικατέστησαν (κακώς, κάκιστα) το χυµό cranberry µε γρεναδίνη. Πάει η σπιρτάδα. Η αναπροσαρµογή του Toby Cecchini –ο οποίος πρόσθεσε το Cointreau και επανέφερε το χυµό cranberry– επανέφερε τις αρωµατικές ισορροπίες γλυκού/ξινού στοιχείου σε ένα κοκτέιλ που, χωρίς να είναι ενδεικτικό πολυπλοκότητας, έµελλε να γράψει ιστορία: όλα αυτά στο διάσηµο µπαρ εστιατόριο «Οdeon», στη West Broadway Street του Manhattan, το επόµενο στάδιο µετά την… πτώση του Studio 54, µε µουσική επένδυση από Ella Fitzerald µέχρι Talking Heads –1988 γαρ. Ο ίδιος ο Cecchini, πιο πρόσφατα, συνιδιοκτήτης πλέον του µπαρ Passerby, επιχείρησε να εξαργυρώσει τη συνεισφορά του εκδίδοντας το «Cosmopolitan: A Bartender’s Life», που εκδόθηκε το 2004. Όχι πολύ επιτυχώς απ’ ό,τι φάνηκε. Δεν ήταν και φοβερά καλογραµµένο.
Τα εύσηµα, εντωµεταξύ, και η σχετική φήµη είχαν αποδοθεί αλλού. Η επαναπροσέγγιση του κλασικού αµερικάνικου κοκτέιλ από τον mixologist, επονοµαζόµενο «King of cocktail» Dale DeGroff (δηµιουργικών αποχρώσεων συνταγές του οποίου µπορείτε να συναντήσετε χωρίς να διασχίσετε τον Ατλαντικό, στο Martini bar του αθηναϊκού Μatsuhisa) στο θρυλικό, επίσης νεοϋορκέζικο Rainbow Room του Joe Baum. Εκεί, σε ένα after party µετά τα Grammy’s, το 1991, ο cool βασιλιάς συνάντησε τη βασίλισσα (της ποπ) και κάπως έτσι κάποιοι τυχεροί παπαράτσι απαθανάτισαν τη Madonna µε ένα Cosmo στο χέρι. Έχοντας για όπλο µια αναµφισβήτητη fashionista, το µήνυµα έγινε ακαταµάχητο. Ο ίδιος ο Dale DeGroff µου είπε σε µια κουβέντα µας περί της δηµοτικότητας των κοκτέιλ, ότι από την εποµένη έσπασαν τα τηλέφωνα· του ζητούσαν τη συνταγή από διάφορα σηµεία του πλανήτη. Το Cosmo έγινε κοσµογυρισµένο, τόσο εύκολα, µέσα από ένα διθυραµβικό µιντιακό κατασκεύασµα. Όνειρο δύναµης και στιλ, χρόνια µετά, εν έτει 2010, στα webisodes του Cointreau η ιστορία του αναβιώνει ιντερνετικά µε την εκρηκτική Dita Von Teese στο ρόλο της Madonna. Εννοείται ότι φοράει το σήµα κατατεθέν Gautier συνολάκι µε τους κώνους. Το βγάζει µόνο για να µπανιαριστεί σε ένα υπερµέγεθες ποτήρι Martini. Όσο για τον DeGroff, από ό,τι διάβασα, έπαιξε το ρόλο του και στην αλά Sex and the City κρούση: µε την ευκαιρία του λανσαρίσµατος της δεύτερης ταινίας της Carrie και των φιλενάδων της, δηµιούργησε και το «The Cosmopolitan Dreams», µια πιο mature εκδοχή µε Piper Heidsieck Champagne, πάντα µε τη φλεγόµενη φλούδα πορτοκαλιού για γαρνίρισµα, πιο λεπτοκοµµένη, πιο κοµψή, να ταιριάζει µε το flute. Για να µην τα πολυλογούµε, µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο και τις κάµερες για σύµµαχο, ο σέξι δυναµισµός απέκτησε το ποτό του. Γυναικεία υπόθεση. Ηot, hot, hot.
Τη σκεφτόµουν αυτή τη σχεδόν απρόσκοπτη πορεία προς τη διασηµότητα πριν κάποιες εβδοµάδες, λίγο πριν παρακολουθήσω τον ικανότατο (και επικοινωνιακότατο) bartender/mixologist Γιάννη Πετρή σε ένα σεµινάριο περί κλασικού Cosmopolitan και άλλων σύγχρονων δαιµονίων στο «Genius in Gastronomy» του Γιώργου Λούκα. Θυµήθηκα (αξέχαστες εποχές!) και ορισµένα αθηναϊκά, φαντάζοµαι και παγκόσµια, µπαρ που εξωθούν την τάση και σε µερική (κατά)πτωση, γιατί τα φρέσκα συστατικά αντικαταστάθηκαν σε πολλές περιπτώσεις µε κακής ποιότητας σιρόπια και οι ισορροπίες καταστρατηγήθηκαν. Μερικά περίτεχνα βαµµένα χείλη σούφρωσαν µε εµφανή δυσφορία, σαν να είχε στάξει κόκκινο κρασί στο Channel τους· πολλοί «νεοσύλλεκτοι» έµειναν µε την εντύπωση ότι το αγαπηµένο think pink ποτό είναι… κόκκινο. Kαι σαν να µην έφταναν όλα αυτά τα δεινά, ενδιαµέσως πέρασε και η µπογιά του «Sex and the City», µε την ευγενή συνεισφορά των σινε-κριτικών. Κι όµως, παρότι πληγώθηκε, το αγαπηµένο ποτό της Carrie δεν πέρασε στη σφαίρα του πασέ. Κατάφερε να κερδίσει τη θέση του ως modern classic· πάντα εξάλλου θα υπάρχουν γυναίκες που αγαπούν τα ροζ. Και η σύγχρονη επιστήµη του ποτού (aka mixology) βρήκε την ευκαιρία να το «πειράξει» λιγάκι.
Δοκιµάζοντας –και φτιάχνοντας, παρέα µε το Γιάννη Πετρή– παραλλαγές µε λίτσι, λικέρ ροδιού και ροδάκινου ή µαρµελάδα blueberry, εκτός του αυτονόητου και πάντα δηµοφιλούς χυµού cranberry και gin ή τεκίλα εκτός της βότκας, που είναι οµολογουµένως πολύ καλή βάση, σ’ εµένα τουλάχιστον, το Cosmopolitan κατάφερε τελικά να θεµελιώσει καινούρια πίστη. Μπορείτε πάντα να το πάρετε έτοιμο, για μεγαλύτερη ευκολία, μια που η Smirnoff φέτος κυκλοφόρησε τη δική της εκδοχή σε όμορφο μπουκάλι που παραπέμπει σχεδιαστικά σε σέικερ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το ανακινήσεις. H παρασκευή πάντως δεν είναι καθόλου δύσκολη, θα το δείτε και στις δίπλα συνταγές. Έτσι ή αλλιώς, το Cosmo βάζει σε mood για θεµατικό πάρτι. Please do this at home. Ένα σέικερ, τα υλικά, πάγο, µερικά ποτήρια του martini, κι έγινες σωστός… Cosmoναύτης.
